خانه تدین سمنان

خبرگزاری برنا؛ سمنان- خانه تدین سمنان واقع در خیابانی در محله عباسیه سمنان که حالا به نام خیابان طالقانی شناخته می شود قرار دارد.

این خانه قدیمی مربوط به یکی از تجار سمنان در زمان قاجاریه بوده است که احتمالا همزمان با بازار شمالی سمنان بنا شده است.

این خانه قدیمی که در سال 1373 بازسازی شد مدتی  به اداره میراث فرهنگی استان سمنان تعلق داشت و حال علاوه اداره میراث فرهنگی شهرستان سمنان در این خانه فعالیتهای صنایع دستی سمنان و همچنین اتاقهایی برای گروههای گردشگری  و قعالیتهای مربوط اختصاص داده شده است.

این خانه دارای بادگیری زیبا و پهن می باشد  و خانه شامل 3 بخش اصلی است؛ حیاط اندرونی برای زندگی افراد خانواده، حیاط بیرونی برای پذیرایی از مهمانان و ملاقات‌های تجاری و یک فضای جانبی به عنوان بخش خدماتی وابسته به حیاط اندرونی که هر کدام از این بخش‌ها نیز 3 در ورودی مجزا دارند.

تفکیک عملکردهای مختلف در این منزل مسکونی، نمونه کاملی از معماری سنتی ایرانی در خانه‌های قدیمی را به نمایش می‌گذارد؛ فضاهای خصوصی زندگی شامل هشتی، دالان ورودی و حیاط اندرونی است که به طور غیرمستقیم به حیاط بیرونی و بخش خدماتی متصل می‌شود. عناصر تشکیل دهنده حیاط بیرونی نیز شامل اتاق‌های تابستان نشین، زمستان نشین، بهارخواب‌های شرقی و غربی، حوضخانه، اتاق‌های فرعی و انبار در ضلع غربی و شرقی آن است.

بخش تابستان نشین دارای بادگیر بلند و زیبایی است که علاوه بر تلطیف فضای حوضخانه و اتاق تابستانی، جلوه ویژه ای نیز به نمای ساختمان بخشیده است. سقف‌های جناغی، تزئینات زیبای گچی و تراس‌های داخلی از دیگر ویژگی‌های معماری فضای تابستان و زمستان نشین است.

حیاط بیرونی که به منظور پذیرایی از مهمانان نامحرم ساخته شده است، با دسترسی مستقیم از کوچه منشعب به بازار، بیشتر نقش دفتر کار مالک خانه را داشته و شامل اتاق‌های بزرگ، راهروی مرتبط به حیاط اندرونی و زیرزمین مناسب جهت انبار کالااست که به سقف‌های چوبی و زیبا و سقف‌های جناغی مزین شده است.

حیاط سوم یا همان بخش خدماتی خانه نسبت به سایر فضاهای خانه کوچک‌تر بوده و به منظور رفع نیازهای روزمره زندگی ساخته شده است، اما فاقد هر گونه تزئینات و معماری خاصی است. این بخش که شامل فضاهای اسکان خدمه، اصطبل، آشپزخانه و انبار هیزم بوده است، از یک طرف از طریق دالانی به حیاط اندرونی مرتبط است و از طرف دیگر به پیاده رو و محل معبر عمومی.

این بنا در عکسهای میرزا عبدالله قاجار عکاس مخصوص ناصرالدین شاه که در سال 1246 هجری شمسی گرفته شده است دیده می شود .وی این تصاویر را طی سفر ناصرالدین شاه از تهران به مشهد مقدس به ثبت رسانیده است.

گردوآوری مطالب : موسسه حافظان میراث کومش