به گزارش خبرگزاری برنا، «اشکان خطیبی» که به عنوان مجری برنامه حضور داشت درباره این کتاب گفت: «امروز می‌خواهیم برای اثری جشن تولد بگیریم که از سه مدیوم هنری تشکیل شده است؛ مدیوم ادبیات، مدیوم عکس و مدیوم موسیقی. «خاطرات متروک» واگویه‌های شاعری ست که در گستره وسیعی بین کابوس‌های هذیان‌گونه و لحنی سرخوش در رفت و آمد است».
بعد از پخش ویدئویی از تصاویر کتاب همراه با موسیقی، «عباس حاجی محمدی»، عکاس مجموعه «خاطرات متروک» روی سن آمد و درباره طریقه شکل گیری عکس‌های سیاه و سفید کتاب که با لحنی شعرگونه ثبت شده‌اند گفت: «تقریبا 10 سالی می‌شود که سیامک عباسی را می شناسم. او حدود 3 سال پیش موضوع جمع آوری چنین کتابی را مطرح کرد و پیشنهاد داد با هم در این زمینه همکاری داشته باشیم. من چون شخصیت خاص و وسواس‌گونه سیامک را می‌شناختم، می‌دانستم که کار خوبی از آب درخواهد آمد. عکس‌های این کتاب، ماحصل پنج سال از بهترین عکس‌های من است که همراه با سیامک آنها را انتخاب کردیم. می‌خواستیم عکس‌ها را به نحوی انتخاب کنیم که به شعرها نزدیک باشند برای همین تصمیم گرفتیم برای برخی از شعرها به شهرهای مختلف سفر کنیم تا بتوانیم تصاویر مرتبط‌تری را ثبت کنیم».
محمدعلی بهمنی، استاد شعر و ترانه که می‌بایست بیشتر درباره شعرها سخن می‌گفت، نتوانست منکر تاثیر عکس‌ها و موسیقی توامان این اثر شود و درباره آن گفت: «تصاویر این مجموعه واقعا مرا شگفت‌زده کرد و قبل از اینکه به شعرها توجه کنم، عکس‌ها نظرم را جلب کرد. تصاویر و شعرها خیلی با یکدیگر همدرون‌اند و گویی در هم تنیده شده‌اند. تصاویر تشخص شگفتی دارند و به عکاس و سیامک عزیز، بابت این مجموعه تبریک می‌گویم. من به اتفاق‌های ناگهان مثل شعر که خود یک ناگهان است خیلی معتقدم، آشنایی من با سیامک عباسی هم یک ناگهان بود و چون به این ناگهان‌ها باور دارم، فکر می‌کنم یکی از آن اتفاق‌های ماندگار بوده است».
سیدعباس سجادی، مدیر فرهنگسرای نیاوران در ادامه برنامه گفت: «به نظر من آن چه که در دیباچه کتاب آمده بهترین نقد بر کتاب است. سیامک عباسی ادعای شعر ندارد ولی از خیلی از مدعیان شاعرتر است، چراکه ذاتا شاعر است و در حوزه ترانه و موسیقی سبک خود را دارد. انتخاب عکس‌ها و سیاه و سفید بودن آنها عمق شعر را چند برابر کرده است. فکر می‌کنم کودک درون سیامک خیلی فعال است چون در سرتاسر این کتاب به دوران کودکی رجوع شده است».
خطیبی در ادامه عنوان کرد: خاطرات متروک زاییده ذهنی است که به روزمرگی تن نمی‌دهد و ذهنیت‌اش با هر نوع مدیوم هنری مثل فیلم، تئاتر و موسیقی تلفیق می‌شود. خطیبی درباره شخصیت سیامک عباسی که تا امروز ترجیح داده عکسی از او در جایی منتشر نشود گفت: «به سیامک عباسی می‌توان لقب مرد نامرئی و مرد پشت‌پرده موسیقی را داد و باید به خواننده جوان تبریک بگوییم که تفکر و ایدئولوژی را به شهرت و روزمرگی ترجیح داده است».
سیامک عباسی شاعر و خواننده در انتهای برنامه روی صحنه آمد و درباره دومین کتاب شعر خود گفت: «این کتاب فقط یک کتاب نیست بلکه از همان ابتدا یک پروژه فرهنگی بود که چندین مدیوم هنری را در برمی‌گرفت. من هم در این اثر خواستم مفاهیم متروک مانده در پس‌کوچه‌های ذهنم را روی کاغذ بیاورم».
خواننده خوشبختیت آرزومه درباره فرم کارها گفت: «نمی شد خیلی از این مفاهیم را در قالب معمول شعر موزون گنجاند به همین خاطر سعی کردم که در قالب دیگری آن را تجربه کنم. بعد از مدتی به این نتیجه رسیدم که این آثار، برای انتشار به استاندارد رسیده‌اند، از عباس حاج محمدی خواستم تا آثار را با عکس‌هایش مطابقت دهیم و برای بعضی از اشعار هم عکس‌های جدید بگیریم».
عباسی درباره ساختار کمتر تجربه شده این کتاب گفت: «در انتشار این کتاب سعی کردم یک راه متفاوت را پیش بگیرم که آن همراهی مدیوم بسیار بزرگی چون موسیقی بود. از امیر عظیمی خواستم که برای این کار موسیقی بسازد و تلاش زیادی کردیم تا متوجه شویم چه نوع موسیقی می‌تواند مفاهیم این کار را در برگیرد. سرانجام به موسیقی شبیه یک سوئیت به شکل کلاسیک-البته نه به شکل غربی آن- که در چهار موومان تنظیم شده بود رسیدیم، چیزی شبیه به موسیقی فیلم. موومان 1، 2 و 4 را به شکل کلاسیک و با سازهای آکوستیک اجرا کردیم و در موومان سوم فضایی الکترونیک ساختیم. اشعار این اثر توسط خودم دکلمه شد که متاسفانه بخاطر مشکلاتی موفق به انتشار همزمان سی‌دی و کتاب نشدیم».
مرد نامرئی موسیقی درباره چند زبانه بودن این کتاب گفت: «ما با کنار هم قرار دادن مدیوم‌های مختلف سعی در ساختن فضایی داشتیم که مفهوم، راحت‌تر به مخاطب انتقال پیدا کند به همین دلیل فکر کردیم چرا اشعار باید فقط محدود به فارسی زبان‌ها باشد؟ این شد که کتاب را توسط اساتید دانشگاه‌های زبان به چندین زبان زنده دنیا ترجمه کردیم و قرار است نسخه‌های ترجمه شده‌ی این کتاب ، هم به صورت مکتوب و هم به صورت کتاب گویا (CD) با صدای هنرمندان خارجی که اشعار ترجمه شده را روی همین موسیقی اجرا کرده‌اند در کشورهای مقصد منتشر شود».
سیامک عباسی در انتها خاطر نشان کرد: «به نظر من در فضای فرهنگی جامعه ما، هدف وسیله را توجیه نمی‌کند. این پروژه هدف فرهنگی داشت و ما برای نیل به آن از راه‌های غیرفرهنگی وارد نشدیم. اثری که امروز شاهد به ثمر رسیدنش هستیم، نتیجه خون دل خوردن دو ساله‌ی یک تیم است».
این کتاب که توسط انتشارات ذهن آویز منتشر شده است، در انتهای مراسم توسط سیامک عباسی و مدیریت این انتشارات جناب آقای کاظم علمی، رونمایی شد.
سیامک عباسی و امیر عظیمی برای موسیقی این کتاب با نوازندگانی چون: پدرام فریوسفی(ویولا و ویولن)، میثم مروستی(ویولا)، نیلوفر محبی(ویولن)، امیر عظیمی(پیانو و ویولن)، آتنا اشتیاقی(ویولن سل)، مسعود همایونی(گیتار الکتریک)، سایوری شفیعی(کلارینت)، علی ضرابی(ترومپت)، شهرام رکوعی(فلوت)، بابک مالکی‌فر(گیتار) و حسین میرزایی(هورن) همکاری کرده اند.