به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری برنا، در این نشست عالمی بلخی وزیر امور مهاجرین و عودت کنندگان جمهوری اسلامی افغانستان و عبدالقادر بلوچ وزیر امور ایالتی و مناطق مرزی جمهوری اسلامی پاکستان، مارک باودن نماینده ویژه دبیر کل سازمان ملل متحد در امور افغانستان و خانم دیویدل رییس هیات اعزامی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به همراه هیات همراه حضور داشتند.
رحمانی فضلی در این نشست گفت: همانگونه که استحضار دارید جمهوری اسلامی ایران در بیش از سه دهه پذیرای جمعیت میلیونی پناهندگان افغانستانی بوده است. در حال حاضر پناهندگان کشور افغانستان در جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگترین جمعیت های پناهندگان در جهان را تشکیل می دهند. در این مدت طولانی دولت جمهوری اسلامی ایران بنابر اصول اسلامی و انسان دوستانه آنان را زیر چتر حمایت همه جانبه خود قرار دادند، لیکن به لحاظ عدم بازگشت داوطلبانه و حضور طولانی مدت اقامت پناهندگان، با مسایل و تبعات ناشی از آن مواجه هستیم.
رحمانی فضلی گفت: در طول این مدت کمیساریایی عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تلاش کرد تا با جذب اعتبارات بین المللی هر چند ناچیز، به رفع نیازهای اولیه پناهندگان کمک کند که این تلاش ها قابل تقدیر بوده و این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران هم اکنون با جمعیتی از پناهندگان روبرو است که علاوه بر نیازهای اولیه نظیر بهداشت، آموزش ابتدایی، واکسیوناسیون و ... نیازمند رفع نیازهای ثانویه مانند اسکان، اشتغال، معیشت، آموزش عالی و آموزش مهارت های فنی و حرفه ای متناسب با بازار کار داخل افغانستان است.
وزیر کشور گفت: همگان می دانیم که اعطای کمک های محدود به پناهندگان متقاضی بازگشت داوطلبانه، زمانی می تواند انگیزه ای برای بازگشت آنان باشد که پس از بازگشت زمینه ادغام مجددشان فراهم شده باشد لذا باید نسبت به ایجاد فرصت های شغلی، آموزشی و بهداشتی در افغانستان اهتمام بیشتری نمود تا چشم انداز پناهندگان افغانستانی برای بازگشت امیدبخش باشد.
وزیر کشور ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران، جمهوری اسلامی افغانستان و جمهوری اسلامی پاکستان و کمیساریایی عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان فرایند مشورتی چهارجانبه و منحصر به فردی را در اجرای مصوبه دوم می سال 2012 میلادی، کنفرانس بین المللی ژنو با عنوان؛ راه حل های راهبردی برای پناهندگان با هدف حمایت از بازگشت داوطلبانه، ادغام مجدد پایدار و مساعدت به کشورهای میزبان را آغاز نموده اند و با ایجاد ساختارهایی از جمله کمیته ملی راهبردی و دبیرخانه، تحقق اهداف کنفرانس را دنبال و نشست های مختلفی با کشورها و اهداکنندگان برگزار گردیده که بر این اساس موارد زیر تعریف و به تصویب رسیده.
رحمانی فضلی ادامه داد: در سال 2013 میلادی اعتبار لازم برای اجرای طرح های گردآوری شده بیست و دو سازمان شرکت کننده شامل (شش دستگاه دولتی، بیست و چهار آژانس سازمان ملل متحد، هشت سازمان مردم نهاد ایرانی، چهار سازمان مردم نهاد بین المللی) معادل 130084295 دلار آمریکا بود که از این مبلغ بودجه ای معادل 42615886 دلار (سی و سه درصد کل بودجه) دریافت شد. در سال 2014 میلادی اعتبار مورد نیاز جهت اجرای طرح های گردآوری شده بیست و هفت سازمان شرکت کننده (شامل شش دستگاه دولتی، هفت آژانس سازمان ملل متحد، نه سازمان مردم نهاد ایرانی، پنج سازمان مردم نهاد بین المللی) 150093462 دلار آمریکا بود که بخش اعظم ارتباط مذکور تحقق علمی پیدا نکرد.
رحمانی فضلی با اشاره به اینکه بر این باور هستیم که کنفرانس بین المللی راه حل های راهبردی برای پناهندگان افغانستانی می تواند بستر مناسبی در زمینه حل مشکلات و رفع آلام این مردم ایجاد نماید گفت: پس از برگزاری نخستین کنفرانس در ژنو و برگزاری دومین جلسه به میزبانی دولت جمهوری اسلامی افغانستان در ابوظبی و سومین جلسه به میزبانی دولت جمهوری اسلامی پاکستان در اسلام آباد، ساختارهای جدیدی به منظور تحقق اهداف آن ایجاد شده است.
وی گفت: معتقدیم چنانچه نتایج کنفرانس مذکور اجرایی شود هم به حل بخشی از مشکلات پناهندگان کمک می گردد و نیز از فشار سنگین اقتصادی و اجتماعی به کشورهای میزبان کاسته خواهد شد. باید خاطرنشان نمایم که روند کنونی کمک ها با نیازهای واقعی پناهندگان فاصله زیادی دارد. برگزاری این کنفرانس و توافقات حاصل از آن فرصتی را پیش روی جامعه بین المللی قرار می دهد تا با تامین نیازهای منطقی پناهندگان و تخصیص اعتبارات لازم در زمینه های مختلف، نقش سازنده خود را در قبال بازگشت داوطلبانه به پناهندگان ایفا کنند.
وزیر کشور ادامه داد: اعتقاد داریم همگان باید برای ثبات و آرامش و کمک به عمران و بازسازی افغانستان تلاش همه جانبه خود را به کار گیرند. مسئله مهم این است که مشارکت همه جانبه جمهوری اسلامی ایران به برنامه های بازسازی افغانستان در همین راستا بوده و همه اذعان دارند که ایران به تعهدات خود عمل کرده است. اما آنچه اهمیت دارد این است که اطمینان حاصل شود که پناهندگان در بازگشت، حمایت های لازم را توسط مقامات محلی و جامعه بین المللی دریافت خواهند کرد چراکه یکی از دلایل اصلی کاهش روند بازگشت از جمهوری اسلامی ایران به افغانستان ناشی از فراهم نبودن زیرساخت ها برای از سر گیری زندگی عادی پناهندگان در کشورشان است؛ لذا انتظار داریم با پیگیری تعهدات کنفرانس راه حل های راهبردی و دریافت اعتبارات لازم در جهت پیشبرد اهداف تعیین شده عمل گردد.
وی در ادامه گفت: انتظار داریم دولت محترم جمهوری اسلامی افغانستان با ایجاد بستر مناسب به روند بازگشت کمک کند و ضمن تشریک مساعی با کمیساریا و دولت جمهوری اسلامی ایران در خصوص اجرای برنامه پیشنهادی که مقرر نموده، حداقل صدهزار پناهنده به کشورشان باز گردند. زیرساخت های لازم جهت اسکان و بهره مندی پناهندگان از امکانات اولیه زندگی را فراهم آورد. جمهوری اسلامی ایران ضمن استقبال از برنامه بازگشت صدهزار پناهنده افغانستانی به کشورشان به عنوان آغاز خوبی برای بازگشت کلیه پناهندگان به کشورشان، تلاش خود را برای اجرایی نمودن تمامی توافقات سند راه حل های راهبردی را افزایش خواهد داد.
وزیر کشور گفت: دیگر انتظار ما از جامعه بین المللی و کمیساریا این است که در جهت تداول و تقویت کمک ها به جمهوری اسلامی ایران به عنوان دومین کشور میزبان پناهندگان طولانی مدت تا پایان زمان حضور آن ها قدم بردارد و همچنین نسبت به ایجاد زیرساخت های معیشتی، بهداشتی، درمانی و آموزشی در افغانستان و بسترسازی برای ادغام مجدد پناهندگان کمک نماید.
وی افزود: کمیساریایی عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان نیز مساعی خود را به کار گیرد و نهضت تدوین سیاست ها و ارایه بسته های تشویقی بازگشت پناهندگان مبادرت نموده و با افزایش کمک های مالی به آنان زمینه بازگشت عزتمندانه آنان را فراهم آورد چراکه اعتبارات تخصصی در این بخش بسیار ناچیز است.
رحمانی فضلی ادامه داد: همچنین جمهوری اسلامی ایران انتظار دارد با ارتقای سطح همکاری و تعامل در جهت اسکان مجدد پناهندگان افغانستانی در کشورهای ثالث، نسبت به تسهیل و ساده سازی روند پذیرش پناهندگان توسط کشورهای ثالث پناهنده پذیر اقدام شود.
وزیر کشور در پایان گفت: با توجه به اینکه در چهارمین سال زمانمندی راه حل های راهبردی قرار داریم انتظار است حداقل بخش قابل توجهی از نیازها در مدت باقی مانده رفع شود.