به گزارش خبرگزاری برنا، شرق نوشت:یکی از روزنامه‌های صبح امروز کشور با اشاره به افشای نامه محرمانه آیت‌الله مهدوی کنی به علی اکبر ولایتی پیش از انتخابات ریاست جمهوری در سال 92، از چرخش احتمالی جمعی از اهالی دانشگاه امام صادق (ع) از برخی مواضع رئس فقید این دانشگاه خبر داد.
تصویر نامه مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی، خطاب به علی‌اکبر ولایتی در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم، در یکی دو روز گذشته بارها روی خروجی خبرگزاری‌های مختلف قرار گرفت. مرحوم مهدوی‌کنی در این نامه که سه روز مانده به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم نوشته شده است، تلویحاً از ولایتی می‌خواهد از عرصه رقابت کناره‌گیری کند، آن هم در شرایطی که از میان کاندیدای اصولگرایان سنتی در آن انتخابات تنها قالیباف باقی مانده و حدادعادل انصراف داده بود.
این نامه را سایتی که متعلق به هواداران سعید جلیلی است، منتشر کرده و از سوی سایت خبرنامه امام صادق متعلق به دانشگاه امام صادق هم به نحو قابل‌توجهی بازنشر شده است. خبرنامه امام صادق، تصویر این نامه را همراه گزارشی مفصل با عنوان «اتمام حجت آیت‌الله با سیاست‌مدار بدعهد»؛ نامه تاریخی آیت‌الله مهدوی‌کنی به ولایتی، منتشر کرده است.
متن نامه آیت‌الله مهدوی‌کنی به ولایتی
در متن این نامه از سوی مرحوم مهدوی‌کنی خطاب به ولایتی چنین آمده است: «برادر بزرگوار جناب آقای دکتر ولایتی دام عزه و توفیقه، سلام علیکم و رحمةالله. در موقعیت حساس کنونی و با توجه به اوضاع پیش‌آمده در صحنه انتخابات، من از شما تقاضایی ندارم. از باب اتمام حجت تنها به دو چیز به جنابعالی هشدار می‌دهم: نخست اینکه آیا به عهدی که با ما کردید، وفادار هستید یا نه؟ دوم آنکه اوضاع پیش‌آمده نگران‌کننده است و احتمال پیروزی جبهه اصلاحات قوی است. آیا شما نگران اوضاع هستید یا خیر؟ خدایا شاهد باش که من به‌عنوان نصیحت به برادر دینی تذکر لازم دادم. والسلام علینا و علی عبادالله الصالحین. محمدرضا مهدوی‌کنی»
واکنش رئیس دفتر آیت‌الله
اطلاق عنوان «سیاست‌مدار بدعهد» به علی‌اکبر ولایتی از سوی خبرنامه امام صادق (ع) که متعلق به دانشگاهی است که مرحوم کنی ریاست آن را تا زمان فوت بر عهده داشت، نشان از تأیید محتوای آن نامه از سوی گردانندگان کنونی دانشگاه امام صادق (ع) دارد. این در حالی است که ابراهیم انصاریان، مسئول دفتر مرحوم کنی که داماد آیت‌الله نیز هست در گفت‌وگویی، انتشار این نامه را غرض‌آلود و تأمل‌برانگیز خوانده و البته مدعی شده که «انتشار این نامه توسط سمپات‌ها‌ی ملی - مذهبی‌ها» صورت گرفته است.
انصاریان گفته است که با کمال تأسف یکی، دو روز پس از انتشار مصاحبه ولایتی با سایت مربوط به دفتر مقام معظم رهبری و اعلام مواضع بسیار پخته، محکم و اصولی ایشان در بحث هسته‌ای، دیدیم یکی از سایت‌هایی که اداره‌کنندگانش از عناصر سمپات ملی - مذهبی‌ها هستند، اقدام به انتشار متن نامه‌ای از مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی خطاب به ایشان کردند که مربوط به دو سال پیش و جریانات انتخابات ریاست‌جمهوری بود.
او ادامه داد: مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی در همان ایام رقابت‌های انتخاباتی توصیه‌های متعددی برای برخی از کاندیداها در جبهه اصولگرایی داشتند که عموما نصیحت‌های پدرانه و توصیه‌هایی به اشخاص بود و این البته مختص به دکتر ولایتی نبود.
ابراهیم انصاریان اضافه کرد: بنده شهادت می‌دهم که آن مرحوم به‌هیچ‌وجه راضی به انتشار عمومی هیچ‌یک از این توصیه‌ها و بعضا نامه‌ها نبودند، حال چطور پس از دو سال آن‌هم آنچه فقط مربوط به دکتر ولایتی است، در چنین شرایطی که ایشان آن مواضع شایسته و محکم را در بحث هسته‌ای ارائه دادند و به عنوان یک عنصر فعال در عرصه دیپلماسی کشور به‌ویژه در منطقه پیرامونی نقش‌آفرین هستند، منتشر می‌شود، جای تأمل دارد.
تغییر زاویه امام صادقی‌ها و بازخوانی یک شکست
اما تصویر نامه پس از آن منتشر می‌شود که دقیقا یک هفته بعد از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم، یعنی سی و یکم خرداد 92، حجت‌الاسلام میرلوحی به تحلیل ماجرای انتخابات پرداخته و برای اولین‌بار از ماجرای نامه آیت‌الله مهدوی‌کنی به ولایتی پرده برداشت. میرلوحی در آن گفت‌وگو درباره رایزنی‌های آیت‌الله مهدوی‌کنی درخصوص اجماع اصولگرایان گفته بود: «آیت‌الله برای اینکه نظر خاتمه‌دهنده را ارائه بدهند، چند بار تماس گرفته بودند و به ناچار نامه هم نوشتند، اما آقای ولایتی توصیه‌ها را نپذیرفتند. من حتی خودم هم صحبت کردم، اما آقایان قطع کردند و بعد به پیغام‌ها و تماس‌های ما هم جواب ندادند. اما اینکه چه چیزی باعث شد ایشان امتناع کنند، باید خودشان پاسخ بدهند. حالا اطرافیان یا مشاوران تأثیر داشتند، من اطلاعی ندارم... . آقایان نسبت به شخص آیت‌الله مهدوی‌کنی حتی گفته بودند «هرچی شما بفرمایید»؛ یعنی این‌طور هم اعلام تبعیت و پیروی کرده بودند».
میرلوحی در آن گفت‌وگو البته این نقل قول از مرحوم کنی درباره سعید جلیلی، کاندیدای جریان پایداری، مبنی بر اینکه «ایشان جوان خوبی است اما اینکه به‌درد ریاست‌جمهوری می‌خورد یا نه، بحث دیگری است» را هم تأیید کرده داده بود. میرلوحی چرایی اختلاف نظر بین جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین درباره ولایتی و نظر مثبت آیت‌الله یزدی، دبیر جامعه و نیز بخشی از شعب استانی جامعه روحانیت را هم به نوعی بی‌پاسخ می‌گذارد، اما حمایت مرحوم کنی از قالیباف به خاطر برخی بازسازی‌های در دانشگاه امام صادق را تکذیب می‌کند.
اما واقعیت ماجرا این است که اصولگرایان سنتی که به نام ائتلاف 1+2 وارد صحنه رقابت‌های ریاست‌جمهوری شده بودند، مثلث حداد عادل، قالیباف و ولایتی را تشکیل می‌دادند که دامنه اختلافاتشان در مناظره سیاسی کاندیداهای ریاست‌جمهوری به شکل عجیبی بروز علنی پیدا کرد. ولایتی و قالیباف به طور ویژه مواضع یکدیگر درباره جنگ را مورد انتقاد قرار دادند و در این میان ولایتی هم به انتقادات سرسختانه‌ای از عملکرد جلیلی به‌عنوان مذاکره‌کننده ارشد تیم هسته‌ای کشور پرداخت.
کار تا آنجا بالا گرفت که محسن رضایی دیگر نامزد اصولگرای رقابت‌های یازدهم، خطاب به اعضای ائتلاف گفت: «من تعجب می‌کنم که شما سه نفر با این درجه از اختلاف چگونه در یک ائتلاف قرار گرفته‌اید؟!» فردای آن روز حدادعادل از نامزدی در انتخابات کناره‌گیری کرد. البته بنا هم این بود که در نهایت یک نفر از این ائتلاف وارد عرصه انتخابات شود؛ اما نه قالیباف کناره‌گیری کرد و نه ولایتی. این در حالی بود که بر سر حمایت از ولایتی در بین جامعتین هم اختلاف ایجاد شده بود. نگاه به همین موضوع بود که احتمالا آیت‌الله را بر آن داشته بود تا از ولایتی بخواهد کناره‌گیری کند و سبد سنتی‌ها در اختیار قالیباف قرار بگیرد. جالب آنکه آیت‌الله، ولایتی را نیز نسبت به پیروزی جبهه اصلاحات انذار داده است. همان نگرانی‌ای که او در انتخابات سال 76 هم داشت و برای رفع آن تلاش هم کرده بود.
حالا با گذشت تقریبا دو سال از انتخابات یازدهم، هواداران جلیلی بار دیگر خواسته‌اند ولایتی را مقصر شکست انتخابات 92 از سوی اصولگرایان قلمداد کنند. جالب آنکه خبرنامه امام صادق (ع) هم در گزارش خود به آنچه آن را تغییر موضع از سوی ولایتی درباره مذاکرات هسته‌ای خوانده، اشاره کرده و به این ترتیب خواسته نشان دهد ولایتی بعد از دو سال به حقانیت سخنان جلیلی در آن مناظره تاریخی رسیده است. از انتشار این گزارش چنین برداشت می‌شود که دانشجویان آیت‌الله، بعد از فوت او با وجود اطلاع از نظر مرحوم کنی درباره توانایی‌های جلیلی، گویا در زمره سلف خود که سال‌های گذشته در همان دانشگاه، دیپلماسی پیامبر اعظم (ص) را عنوان پایان‌نامه‌اش قرار داده بود، قرار گرفته‌اند.