به گزارش خبرگزاری برنا، دکتر عباسپور به حضور و بازدید دکتر روحانی و آیت الله هاشمی رفسنجانی از واحد علوم و تحقیقات اشاره کرد و گفت : براساس فرمایشات و تأکید این بزرگان بر استفاده از ظرفیت اساتید ایرانی خارج از کشور، یکی از سیاست های اصلی واحد علوم و تحقیقات، فراهم آوردن زمینه های مناسب برای همکاری با این اساتید برجسته بین المللی است.
دکتر علی عباسپور رئیس این واحد در سومین کنفرانس ملی حسابداری مدیریت ایران که با حضور بزرگان علم مدیریت و حسابداری در این واحد برگزار شد گفت: برگزاری اینگونه همایشها و کارگاه ها در واحد علوم و تحقیقات فرصت بسیار مناسبی برای دست یابی دانشجویان و اساتید به علم روز دنیا است.
وی گفت: واحد علوم و تحقیقات آمادگی کاملی برای همکاری با انجمن های مختلف علمی و پژوهشی و برگزاری کارگاه ها و همایش های مرتبط را دارد.
وی ادامه داد: یکی از وظایف مهم دانشگاه ها ایجاد بستر لازم برای حضور بیشتر متخصصان و پژوهشگران برتر به منظور تبادل اطلاعات روز دنیا در تمامی زمینه های علمی و تحقیقاتی است.
رئیس واحد علوم و تحقیقات یکی از خصوصیات انجمن هایی نظیر انجمن حسابداری مدیریت ایران را مردم نهاد بودن آنها دانست و افزود: انجمن های مردم نهاد باید با کارشناسی و بررسی مشکلات، سهم بسزایی در ارائه راهکار و پیشنهادات موثر در برطرف سازی مشکلات کشور داشته و به عنوان صاحب نظر و متخصص نه تنها در ایران بلکه در سطح بین المللی مطرح شوند.
وی توجه ویژه به بودجه عملیاتی در برنامه ریزی های کلان دولت را از ضرورت ها دانست و تصریح کرد: برای اولین بار و در دولت های گذشته بودجه عملیاتی کشور در برنامه های توسعه ای مورد بررسی و واکاوی قرار گرفت که ایرادات بسیاری در این بررسی ها پدیدار شد اما متأسفانه در دولت نهم و دهم به فراموشی سپرده شد.
دکتر عباسپور سازمان برنامه و بودجه را یکی از ارکان تأثیرگذار در امور اقتصادی کشور دانست و انحلال سازمان برنامه و بودجه در دولت های نهم و دهم را باعث خسران غیرقابل جبران بر اقتصاد و توسعه کشور ارزیابی کرد .
وی در این رابطه ادامه داد: باعث مسرت است که دولت دکتر روحانی در صدد احیای مجدد سازمان برنامه و بودجه است.
دکتر عباسپور بر تأکیدات مقام معظم رهبری بر تولید و اقتصاد بدون نفت اشاره کرد و ادامه داد: متأسفانه برخی مسئولان دولت گذشته با کاغذ پاره خواندن تحریم ها ، از سیاست گذاری درست و منطقی برای اداره امور کشور و عدم وابستگی باز ماند . ایران به نوعی مرکز واردات جنس های کم کیفیت چینی شد و این امر منجر به توقف چرخ تولید و ورشکستگی بسیاری از تولید کنندگان شد.