به گزارش خبرگزاری برنا، در سایت رسمی موزه تیت لندن در مورد کیمیاوی آمده که او پیشگام نوع متفاوتی از سینمای ایران بوده که در دهه ۷۰ میلادی در ایران شکوفا شد. وی زندگی نژادهای مختلف بومی را با زیبایی‌شناسی سورئال تلفیق کرده و فیلم‌هایش رویانگاری‌هایی از جماعت رعیت و یا مطرود هستند که با استفاده از بازیگران غیرحرفه‌ای و به کارگیری طیفی وهم گونه از تصاویر متحرک ساخته شده‌اند. او سینما را به چشم کارخانه‌ای از رویاهای محرک یا تفکربرانگیز می‌دید که از طریق شیوه‌های خاص روایتی و شگردهای بدیع مونتاژ، تجربه‌های چندوجهی‌ای در سینما به یادگار گذاشته است. این سایت همچنین اشاره کرده که اخیراً در برخی از فستیوال‌های بین المللی و رویدادهای هنری، به فیلم‌های کیمیاوی که نور جدیدی بر تاریخ سینمای آوانگارد تاباند و ارتباط غریبی بین حقیقت و خیال پردازی ایجاد کرد، دوباره پرداخته شده است. همچنین نام وی در کنار اشخاصی همچون بهرام بیضایی، فروغ فرخزاد و ابراهیم گلستان، در به راه انداختن موج نوی سینمای ایران آورده شده است.
پروویز کیمیاوی متولد ۱۳۱۸ تهران، تحصیلات سینمایی خود را در فرانسه گذراند و سال ۱۳۵۲ تحت عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر با فیلم مغول‌ها وارد عرصه سینمای حرفه‌ای گذاشت. او در سال ۱۳۵۷ به فرانسه مهاجرت کرد و فیلمسازی را در تلویزیون آموزشی پاریس ادامه داد. کیمیاوی پس از سالها به ایران بازگشت و فیلم «ایران سرای من است» را ساخت که در بخش خارج از مسابقه هفدهمین جشنواره فیلم فجر هم به نمایش درآمد اما هنوز اکران نشده است .
آخرین ساخته او مستند «پیرمرد و باغ سنگی‌اش» است که سال ۱۳۸۲ جلوی دوربین رفت و ادای دین و بازخوانی‌ای از فیلم باغ سنگی او بود.