به گزارش گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا، مجید یاسر در گفت‌وگو با روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر با بیان این مطلب گفت: آنچه من به یاد دارم در گذشته با وجود اینکه امکانات و شرایط اقتصادی اصلا قابل مقایسه با امروز نبود ولی ترس خانواده‌ها از اینکه مبادا فرزندانشان به دام کارهای خلاف بیفتد بیشتر بود. انگار افزایش امکانات بیشتر دست مردم را برای لغزش باز کرده است. البته این موضوع یک امر عادی است که بشر با افزایش امکانات؛ خود، راه را برای ایجاد آسیب باز می‌کند ولی باید خانواهها نیز در ارائه خدمات نوین به فرزندانشان برنامه داشته باشند تا در اختیار گذاشتن برخی امکانات که باید راه را برای پیشرفت فرزندانشان باز کند برعکس عمل نکند و مطابق با سن، آموخته ها و فرهنگ استفاده بهینه از آن ابزار باشد.
وی در ادامه افزود: هرچند در گذشته بودجه صدا و سیما و رسانه‌های دیگر برای ساخت برنامه‌ها بسیار محدود‌تر از امروز بود اما برنامه‌سازی به ویژه در حوزه‌های اجتماعی با دقت و تامل بیشتری انجام می‌گرفت. یک سریال آیینه عبرت بود و مردمی که برای دیدنش لحظه‌شماری می‌کردند؛ چون داستان سریال منطبق و نزدیک به واقعیت جامعه آن روز بود و مردم باورپذیری زیادی از این سریال و جریاناتی که در طی داستان اتفاق می‌افتاد داشتند و صد البته که تاثیر بیشتری نیز داشت. اما امروز بیش از آنکه به داستان و ایجاد راه‌های باورپذیری بیشتر و اثر بخشی سریال باشیم به فکر برگزیدن لوکیشن‌های زیبا و یا بازیگران و عواملی هستیم که به لحاظ بصری برای مخاطب جاذبه آفرینی کنند تا اینکه به دنبال نوشتن یک سناریوی سازگار با شرایط فعلی جامعه باشیم.
وی خاطر نشان کرد: من خودم تا به حال لب به سیگار هم نزده‌ام زیرا از یک سو در خانواده‌ای پرورش یافتم که بسیار معتقد و مقید به اصول اخلاقی و شرعی بوده‌اند و از سوی دیگر برای خود زمینه های دیگری برای وقت گذرانی و یا حتی فکر کردن به دغدغه های روزمره ی خود ایجاد کردم؛ چون امکانش را داشتم. آیا تمام جوانان و نوجوانان ما در شرایط فعلی هم از امکانات مشابه من و سایرین برخوردارند؟
مجید یاسر با اشاره به اینکه موضوعات جاری میان جوانان را از نزدیک دنبال می کند، گفت: ورزش می‌کنم و در ورزشگاه و یا در میان مردم که بسیار هم به من لطف دارند، با صمیمیت با هوادارانم ارتباط برقرار می‌کنم و با مسائلی که به ویژه جوانان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند آشنایی زیاد و نزدیکی دارم. باید بگویم که متاسفانه سوء مصرف مواد مخدر که ما از آن به عنوان اعتیاد و یک پدیده مخرب و خانمان برانداز یاد می کنیم در میان نسل امروز جامعه رنگ تجمل به خود گرفته و استفاده از مواد مخدر آن هم از نوع صنعتی‌اش، رفته رفته دارد به یک ارزش تبدیل می‌شود تا یک ناهنجاری اجتماعی.
این بازیگر سینما، تاتر و تلویزیون خاطر نشان کرد: بسیاری از نوجوانان ما برای خالی کردن هیجانات درونی خود که البته به اقتضای سنشان هم هست، روی به سمت استفاده از سیگارو یا مواد مخدر می برند و این کار برایشان تبدیل به یک ارزش گذاری ذهنی غلط می شود که نشاندهنده مثلا جرات آنهاست. در صورتی که اگر شرایط برای ابراز وجود جوانان در اماکن عمومی تر و امن تر ایجاد شود شاید این تخلیه هیجانات جوانی در مسیر سالم تری قرار گیرد.
یاسر با بیان این مطلب که همه افراد جامعه از یک سطح امکانات مشابه برخوردار نیستند و رفاه بیش از حد در میان برخی جوانان از اقشار پردرآمد جامعه در اغلب مواقع برای هم سالانشان در اقشار متوسط و ضعیف نوعی سرخوردگی ایجاد می‌کند افزود: اگر بخواهیم این فاصله طبقاتی را هم در نظر نگیریم و جامعه هدفمان را از میان قشر متوسط و ضعیف انتخاب کنیم می‌بینیم که در کل تفریحات جوانان ما به چند دسته محدود شده است. سینما و پارک رفتن، خرید کردن و ورزش کردن که البته همگی آنها نیز هزینه بر بوده و در شرایط اقتصادی فعلی از جوانی که بیکار است و برای پول توجیبی اش به دست والدین خود نگاه می کند و در بهترین شرایط مشغول به تحصیل است و برای آن هم اکثرا تحت حمایت مالی خانواده هاشان هستند؛ نمیتوان انتظار معجزه داشت.
وی تصریح کرد: به هرحال این یک نظریه اثبات شده است که وقتی موجود زنده را از چیزی بی سبب بترسانی یا بدون ارائه دلیل او را از انجام کاری باز بداری و یا در کنار اموری که از انجام آن نهی می‌شود، برایش مشغله دیگری مهیا نکنی؛ اتفاقی نمی‌افتد جز ایجاد انگیزه و کنجکاوی درباره همان امر نهی شده؛ چه رسد به انسان، آن هم انسانی که در سن رشد قرار دارد و به خودی خود به دنبال کشف عوالم ناشناخته است و برای دست یافتن به پاسخ سوالات خود حتی حاضر است دست به کاری بزند تا برایش تجربه شود حال آنکه بسیاری از این تجربیات راه بازگشتی ندارند. در تمام جوامع بشری این امر مورد توجه قرار دارد. باید با توجه به امکانات موجود به بازبینی روش برخوردمان با جوانان بپردازیم.
وی گفت: پرداختن به اموری این چنینی که نوعی "امر به معروف و نهی از منکر" است را باید با ظرافت، رویی خوش و رفتاری سنجیده به اجرا درآوریم تا باعث کاهش فاصله میان نسل جوان و مسوولان اجرایی و به ویژه انتظامی کشور شود. چه بسا اگر نحوه ارائه پیام های پیشگیرانه مان را بیشتر با سلیقه و طبع جوانانمان منطبق کنیم،اثرگذاری آن را تا چندین برابر افزایش خواهیم داد؛ حال آنکه متاسفانه نیروی انتظامی در برخورد با جوانان در مسائل گوناگون راه دیگری جز جلب و بازداشت و اقدامات قهری در پیش نگرفته است و این خود به ایجاد حس ناامنی و بی اعتمادی میان جوان و پلیس می شود. لباس پلیس در تمام دنیا یکی از نشانه‌های آرامش و امنیت است. در اینجا هم باید نحوه عمل نیروی انتظامی در برخورد با جوانان و رفتارهای آنها به گونه ای باشد که جوانان ما برای ارتباطات اجتماعی شان؛ البته منطبق با قانون و فرهنگ کشور، اماکن عمومی را امن تر از اماکن خصوصی تر و گاه مخاطره آمیز بیابند و از حضور در این اماکن عمومی نترسند.
این بازیگر سینما، تاتر و تلویزیون در ادامه بر نحوه تذکر دادن به جوانان تاکید کرد و گفت: در بحث تذکر، در تمام موارد، حال درباره ظاهر و پوشش فرد باشد و یا درباره اقداماتش که ممکن است او را به ارتکاب بزه بکشاند، باید ابتدا اداب رفاقت و همدلی را باب کنیم . آن وقت است که شاهد کاهش آسیب در جامعه و چه بسا مشارکت همان طیف و قشری که بیش از همه نگران به خطر افتادن آنها هستیم، در ارائه اقدامات پیشگیرانه خواهیم بود. اگر کاری کنیم که پیام‌ها و مهارت‌هایی که می‌خواهیم به جوانان ارائه دهیم تا آنها را از افتادن به دام مواد مخدر یا هر آسیب اجتماعی دیگری مصون بداریم، در میان خود آنها رد و بدل شود و تذکر قهری و انتظامی ما به یک تبادل اندیشه میان گروه هم سالان تبدیل شود، تاثیر گذاری آنها را صد چندان خواهیم کرد.
وی درباره مشارکت هنرمندان و ورزشکاران در برنامه هایی برای جوانان که با هدف اطلاع رسانی و آگاهسازی جوانان از مخاطرات اجتماعی پیش رویشان، به شرط پرداخت هدیه و وجوهی بابت حضورشان گفت: من معتقدم که هنرمندان، ورزشکاران و به کل نخبگان جامعه باید با روی باز از این مسئله استقبال کنند و از شهرت و تاثیرگذاری خود بر هوادارانشان برای ارائه این آموزش های پیشگیرانه حداکثر استفاده را کنند .
وی ادامه داد: به طور کلی ، بهره گیری ازاین افراد و اقشاری که در میان مردم از شهرت برخورد دارند و می توان به نوعی آن ها را الگوی هوادارانشان محسوب کرد در اجرای برنامه های عمومی برای جلب مخاطب بسیار خوب است؛ اما نباید از این امر هم غافل باشیم که فقط در هنگام اجرای این برنامه ها به سراغ این افراد برویم. در این زمان است که آنها نیز فکر می کنند که اجراکنندگان این برنامه ها درصدد استفاده ازشهرت آنها در جهت ایجاد مقبولیت بیشتر برای عملکرد خودشان هستند؛ در نتیجه برای خود این حق را قائل می شوند که در ازای این حضورشان مطالباتی نیز داشته باشند. حال آنکه اگر ارتباط میان این قشر از جامعه با مسوولان، همیشگی و پررنگ باشد، آنها نیز برای حضور در صحنه هایی که به نفع مردم و هوادارانشان باشد دریغ نخواهند کرد.
یاسر در پایان گفت: باید فاصله میان مسوولان و نخبگان جامعه کاسته شود تا استفاده از آنها در قالب برنامه های اجتماعی، با صمیمیت بیش تری صورت پذیرد. در این صورت هم آن هنرمند یا ورزشکار با اشتیاق بیشتری در این برنامه شرکت می کند و هم آن مسوول به هدف خود که همان تاثیرگذاری بیشتر بر مخاطب است، دست می یابد.