به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، به نقل از بلومبرگ ژنرال مارک ولش رئیس ستاد مشترک نیروهای هوایی آمریکا، دو ماه قبل فاش کرد که بمب افکن های بی-2 اکنون برای حمل کردن بمب های بتون شکن 15 تنی، با در نظر گرفتن تاسیسات هسته ای ایران، تجهیز شدند.
با این حال حتی اگر مذاکرات وین برای مهار کردن برنامه هسته ای ایران شکست بخورد، حملات هوایی با بمب های سی هزار پوندی بتون شکن هم -که بزرگترین بمب های غیرهسته ای است که تا کنون ساخته شده است- تلاش های هسته ای ایران را فقط چند سال به تاخیر می اندازد. این موضوعی است که مقامات دفاعی آمریکا و تحلیلگران به آن اذعان دارند.
به زعم این کارشناسان، آسیبی که نیروهای اسرائیلی می توانند به این تاسیسات وارد کنند، از این هم کمتر است.
دورنمای حمله به ایران ، با بحث درباره اینکه اگر یک توافق محکم برای مهار کردن برنامه هسته ای ایران حاصل نشود ، آمریکا چه اقدامی باید داشته باشد ، مطرح است.
باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا مکررا گفته است هیچ گزینه ای را مردود نمی داند و تام کاتن سناتور جمهوریخواه و منتقد دولت نیز گفته است اقدام نظامی علیه ایران، فقط چند روز طول خواهد کشید.
در عین حال به گفته سناتور انگس کینگ ، این موضوعی نیست که جامعه اطلاعاتی آمریکا درباره آن نتیجه گیری کرده باشد.
وی که در کمیته های اطلاعاتی و نیروهای مسلح سنا عضویت دارد ، گفت حملات آمریکا ممکن است «برنامه ایران را دو تا چهار سال به تاخیر بیندازد ، اما نمی تواند آن را نابود کند... شما نمی توانید دانش آنها را بمباران کنید» و در چنین شرایطی ، احتمالا تردیدی باقی نمی ماند که ایران به این اقدام با دنبال کردن برنامه تسلیحات هسته ای واکنش نشان خواهد داد.
اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا روز چهارشنبه گفت گرچه حمله نظامی «عقبگردی»برای هر گونه تلاش های ایران در حوزه تسلیحات هسته ای است، « نمی تواند از احیای آن در طول زمان ، جلوگیری کند.»
بنابراین پنتاگون در برنامه ریزی برای چنین موقعیتی و در صورتی که جلوگیری از ساخت سلاح های هسته ای در ایران ضروری شود ، احتمال یک عملیات نظامی بی پایان علیه ایران را پیش بینی کرده است.
ژنرال مارتین دمپسی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در کنفرانس خبری خود در پنتاگون گفت: «گزینه نظامی ، گزینه ای نیست که یک بار استفاده و بعد کنار نهاده شود.
این گزینه برقرار می ماند، به این ترتیب ما همیشه گزینه هایی خواهیم داشت و بمب های بتون شکن، یکی از این گزینه ها هستند.»
کنت کاتزمن تحلیلگر مسائل خاورمیانه در اینباره گفت یک حمله نظامی «حرکت ایران را فقط برای یک دوره محدود، به تاخیر می اندازد از این رو یک گزینه نظامی معتبر ، باید عملیاتی بلندمدت را در نظر داشته باشد که شامل حملات بعدی به تاسیسات بازسازی شده یا اهدافی باشد که در آینده شناسایی می شوند.»
وی افزود: «آمریکا توانایی این کار را دارد اما این کار مستلزم یک سیاست هماهنگ و عزم پایدار در دولت های مختلف آمریکاست.
آنچه اهمیت دارد، بمب نیست، یک عملیات با هوشیاری و اطلاعات دقیق درباره اهداف تازه است.»
ابعاد دقیق زیرساخت هسته ای ایران مشخص نیست.
در بین هدف های بالقوه، مجموعه غنی سازی سوخت نطنز، یک کارخانه تولید آب سنگین و راکتور آب سنگین در نزدیکی اراک و یک کارخانه تبدیل اورانیوم و سه راکتور تحقیقاتی کوچک در شرق اصفهان است.
مقامات نظامی و اطلاعاتی آمریکا گفته اند، سخت ترین هدف، مرکز فردو است که در 32 کیلومتری زیر زمین ساخته شده است.
در این میان، مایکل آیزنستات تحلیلگر نظامی در موسسه سیاست خاورنزدیک واشنگتن، گفت بمب های بتون شکن همراه با دیگر توانمندی های نظامی، به آمریکا یک گزینه معتبر می دهد، اما افزود «هرچند من تردید دارم دولت اوباما از آن استفاده کند.»
آیزنستات می گوید: «اما مسئله این است که تاثیر بلندمدت چنین توانمندی بر بلندپروازی های هسته ای ایران چه خواهد بود.»
یک گروه دو حزبی متشکل از مقامات سابق امنیت ملی و کارشناسان سیاست خارجی آمریکا، موسوم به «طرح ایران»، در سپتامبر 2012 گفت حمله آمریکا یا اسرائیل، برنامه مشکوک تسلیحاتی ایران را در بهترین حالت چهار سال به تعویق می اندازد، و همزمان مردم ایران و مسلمانان را باهم متحد می کند.
در مه 2013 آموس یادلین رئیس سابق اطلاعات دفاعی اسرائیل نیز در یادداشتی سیاسی برای موسسه واشنگتن به محدودیت های اقدام نظامی آمریکا اشاره کرد و نوشت: «از نظر مکانیکی، از بین بردن این برنامه، به معنای پایان آن نیست زیرا هیچ تعداد بمب نمی تواند دانش هسته ای ایران را نابود کند.»
گریگ تیلمن عضو ارشد انجمن کنترل اسلحه و مقام اطلاعاتی سابق وزارت خارجه آمریکا گفت: «پس از حمله آمریکا ممکن است صدها سانتریفوژ دست نخورده باقی مانده باشند، در چنین شرایطی با نبود بازرسی ها و ایرانی هایی که ساخت سلاح های هسته ای را در صدر اولویت های خود قرار داده و در این مسیر متحد شده اند، من فکر می کنم این کشور ظرف سه یا چهار سال موقعیت قبلی خود را باز خواهد یافت و در این راه اینکه حمله هوایی آمریکا چقدر اثرگذار باشد، اهمیتی ندارد.»