۳۰ روز با سریال هایی که کِش می آیند

به گزارش خبرگزاری برنا، سریال های ماه مبارک رمضان امسال هنوز در نیمه راه هستند و  با نگاهی کلی به حال و هوای تلویزیون می توان پیش بینی کرد که تا پایان این سریال ها مخاطبان چه آثاری را پیش رو خواهند داشت.

اکنون با بررسی سریال‌های سال ۹۴ متوجه می شویم دیگر مهم نیست چه چیزی روی آنتن می‌رود ،حتی یک سریال نوروزی می‌تواند با اضافه کردن چند قسمت، با فضای ماه رمضان مطابقت پیدا کند و روی آنتن برود.

از سریال «پایتخت» ساخته سیروس مقدم شروع می کنیم که بعد از سه سال پخش در نوروز از شبکه یک سیما، سر از ماه مبارک رمضان درآورد. قصه شخصیت‌های «پایتخت» این بار طولانی‌تر و مناسب ماه رمضان روایت شد اما پخش این مجموعه به دور از حواشی نبوده است.«پایتخت» توانسته مخاطبان خود را جذب کند اما به اعتقاد گروهی از مخاطبان کشدار کردن قصه به گونه‌ای که مناسب پخش در مدت یک ماه باشد، به نوعی تازگی سریال و شوخی‌ها را تحت تاثیر قرار داده است.

اتفاقی که در «پایتخت» یا «دردسرهای عظیم» روی داده می‌توانست در ماه‌های دیگر نیز اتفاق بیافتد، اما به دلیل نیازی که تلویزیون  برای تولیدات ماه رمضان  دارد، حتما باید روایت قصه را در این ایام شاهد باشیم، البته در میان سه سریال اصلی که پخش می‌شود باید گفت: «پایتخت» و «دردسرهای عظیم» توانسته‌اند اکثریت مخاطبان را با خود همراه کنند و در این میان «گاهی به پشت سر نگاه کن» را به حاشیه رانده‌اند. دلیل این اتفاق نیز این است در آن دو کار، فضا و بازیگران برای تماشاگر آشنا هستند، اما در سریال مازیار میری وضعیت آنگونه نبوده و تماشاگر با سریال ارتباط برقرار نمی کند.

اگر جداگانه به کارهای مورد نظر بنگریم  باید گفت؛ «پایتخت» که عنوان پر بیننده‌ترین سریال نمایشی را یدک می کشد به نظر می رسد آخر خط خود نزدیک شده است، البته کارگردان سعی کرده شروع کار خود را با موضوعات سیاسی و اجتماعی جذاب کند، اما هر اندازه که از این سریال می‌گذرد می‌بینیم بار اصلی طنز آن به دلیل خاطراتی است که بینندگان از سری های قبلی این سریال در ذهن دارند و به آن می خندند.

همین اتفاق در سریال «دردسرهای عظیم» نیز افتاده، یعنی با تکیه بر بازی چند بازیگر سعی شده داستانی خانوادگی روایت شود. اتفاقی که همیشه در سینما و تلویزیون توانسته نظر مخاطبان را جلب کند اما این مسئله دلیلی برای موفق خواندن مجموعه به لحاظ استانداردهای خوب سریال سازی نیست.

 درباره این سریال ها باید گفت که این کار بد آغاز نشده و تا به امروز هم بد ادامه پیدا نکرده، هرچند هیچکدام از این آثار ربطی به ماه رمضان ندارد، بلکه تنها آثاری هستند که داستانشان در ماه رمضان روی می‌دهد، اما با این وجود باید با ارفاق به سه کار اصلی، نمره‌ای متوسط رو به ضعیف داد.

اینکه سریال‌های ماه رمضان مخاطبان چند میلیونی دارند را نباید به عنوان امتیاز دانست، به هر حال این اتفاق در شرایط تعدد آثار روی نداده است، بلکه مخاطبی که حق انتخاب برای تماشای کار در اختیارش قرار نگرفته، مجبور است هر سریالی که از تلویزیون پخش می‌شود را تماشا کند و طبق عادت حتی قبل از رواج سریال های خارجی در بین مخاطبان، آن ها به این سریال های مناسبتی پناه می آورند.

موضوع دیگری که باید درباره سریال‌های ماه رمضان به آن اشاره کرد وجود صحنه‌های اضافی و غیر‌ضروری است، به طوری که مشخص می‌کند تنها برای طولانی‌تر شدن سریال، بخش‌های غیرضروری به کار اضافه می‌شود.

 پرداخت‌های ضعیفی که در سریال‌های ماورایی وجود داشت باعث شد که روند ساخت سریال‌های مورد نظر در ماه رمضان از بین رود. نکته مهم اینجاست که این انحرافات در شرایطی به وجود آمد تمامی این آثار به اصطلاح کارشناس مذهبی نیز داشتند، اما چون نگاه شخصی و سلیقه‌ای در این زمینه انجام می‌شد باعث شد تا آسیب‌های مورد نظر از بین نرود.

تا زمانی که سریال‌های ماه رمضان به این سرعت و تعجیل تولید می‌شوند به نحوی که زمان ساخت با پخش یکی است، ضعف‌های بسیاری در سریال‌های مورد نظر وجود خواهد داشت. برای همین باید شرایطی را فراهم آورد تا با فراغ بال مجموعه‌های ماه رمضان تولید شوند و حتی بازبینی کار قبل از آغاز ماه رمضان انجام شود، آنجاست که می‌توان در طولانی مدت توقع داشت تا کارهای خوبی روی آنتن رود.

همخوانی حال و هوای سریال های تلویزیون با ماه مبارک رمضان نباید به این مفهوم تصور شود که تنها در این کارها قرار است شعارهای اخلاقی داده شود، بلکه بایدتاثیرگذاری آثار را هم مد نظر قرار دهیم. یعنی نه اینکه اشک تماشاگر را در بیاوریم، بلکه باید شرایطی فراهم کنیم تا مردم به واسطه کارهای مورد نظر در رفتار و کردار خود دقیق شوند تا بسیاری از معضلات جامعه از بین برود.

با همه این ها باید تا قسمت های آخر سریال های ماه مبارک رمضان صبر کرد و دید آیا عوامل این سریال ها  می توانند جواب منتقدان خود را بدهند و مخاطبان شان را راضی نگه دارند؟ طور که در آخر بگوییم آنقدرها هم که نقد می کردیم سریال ها جای حرف و حدیث نداشت ما بیش از حد شلوغ اش کردیم.