به گزارش خبرگزاری برنا، احسان علیخانی شب گذشته 12 تیرماه در برنامه ماه عسل در پاسخ به سوال میهمان برنامه دستمزد خود را در طول سال 45 میلیون تومان اعلام کرد و در ادامه به چند شایعه درباره این برنامه تلویزیونی پاسخ داد.
علیخانی گفت: سازمان صداوسیما مشکل مالی دارد و در عین حال کارشناسان دقیق و حرفه ای دارد که بابت هزینه های ما به شدت دقیق هستند. آگهی های بازگانی و اسپانسر برنامه هم پولشان به من هیچ ربطی ندارد و مستقیم وارد خزانه دولت می شود. ما هم گاهی دوست داشته ایم که اسپانسر نداشته باشیم ولی مشکلات مالی به ما اجازه نداده است. آن وقت چگونه من احسان علیخانی از دکتر محمد سرافراز، حاج آقای پورمحمدی و از آقای میرحسینی در این اوضاع و احوال یک میلیارد و دویست بگیرم که من می خواهم بروم برای مردم اجرا کنم؟ کت و شلوار قشنگه هم بپوشم و یکسری باور میکنند این حرفها را و در فضای مجازی یک لشکر زخمی می نشینند برای اینکه با تمام قوا هویت تو را به لجن بکشند.
وی ادامه داد: یک روزهایی ما در برنامه مان می گوییم و می خندیم و خیلی از این دوستان که انتقاد می کنند، می گویند دارند دروغ می گویند و حقیقت را پنهان می کنند. بعد می رویم از درد و آسیب در کشورمان می گوییم، می گویند غمگینی... تلخی... بالاخره ما چه کنیم؟ اگر در ماه مبارک رمضان و زمان افطار برنامه داریم، برنامه متعلق به مردم است و تمام سال تلاش می کنیم برای اینکه سوژه ها را پیدا کنیم.
علیخانی تصریح کرد: من در زمانی برنامه گرفته ام که هرگز هم دنبالش نبوده ام و شما یک مدیر نمی توانید پیدا کنید که بگوید احسان علیخانی پشت در اتاق من نشسته بود و التماس کار می کرد. این را صریح می گویم. اما من در ساعتی برنامه اجرا می کنم که اگر قرار بود سبک و سنگین کنند می شد یک مرجع و یک مجتهد بگذارند که برای مردم حرف بزند. من می فهمم که چه زمان ارزشمندی دستمان است. اما اشتباه هم می کنیم.
وی ادامه داد:تذکری که گرفتیم درست و به جا بوده. بچه های اشتباه کردند. این حرف درست است. ما آمدیم آن تضاد را در کار نشان بدهیم و نمی دانستیم که مهمانمان یک کار دیگری هم در گذشته کرده اند و ما مجبور بودیم که آن کار را بکنیم. من معذرت می خواهم از کسانی که خاطرشان را آزرده کردم. از همه بزرگترهای کشورم عذرخواهی می کنم و از همه مدیرانی که همیشه برای ماه عسل وقت گذاشته اند و می دانند که مخاطب میلیونی دارد.
علیخانی تاکید کرد: من مجری مردم هستم و تا لحظه ای که مردم من را تماشا کنند و تحملم کنند هستم و اگر احساس کنم خاطرشان مکدر می شود امکان ندارد بمانم حتی اگر آن پولی که شما گفتید را به من بدهند. من می توانم برنامه بسازم که یک نفر جلویم بنشیند و بعد هم شروع کنیم به پند دادن و بعد هم به خانه هایمان برویم. اما این روزها ما خانه هم نمی رویم. 35 شب است که خانواده ام را ندیده ام و آن قدر روی مبل دفترمان خوابیده ایم که گردنمان و کمرمان حالت مبلهای دفتر را گرفته است. اما نگرانیم که مهمان های فردا چه می شوند. یکی باید به فرودگاه برود، دیگری به ترمینال... بچه ها این می رسد، آن می رسد؟ یک گروه قبلا باید به شهرهای مختلف برود تا این مستندها را بگیرد. برای اینکه این صندلی متعلق به مردم است.
وی گفت: قرارمان این است که از بین مردم کسانی که دیده نمی شوند بیایند و حرف بزنند. در این میان ما هم قطعا اشتباه می کنیم. مگر می شود؟ من بچه این مردم هستم. من در این قاب و جلوی چشم شما بزرگ شدم و قد کشیدم و اشتباه هم می کنیم و معذرت هم می خواهیم بابت اشتباهی که کرده ایم اما تمام عشق ما این بوده که آدمهایی بیایند و حرف بزنند که جایی دیگر برایشان نباشد که بیایند و حرف بزنند. اما اینکه ما رذلیم چون که یک بدبختی بزرگتر را در مقایسه با یک بدبختی به شما نشان می دهیم این انصاف است؟ من یک قهرمان 8 ساله به برنامه ام آورده ام که سرپرست خانواده است. آن وقت یک نفر در اوج بی رحمی نوشته است که دست های کثیفت را از سر این پسربچه بردار. شما که دستت تمیز است کاری کن. دست من کثیف... صورت من پلاستیکی... دست تو تمییز و صورتت نورانی... یک کاری بکن. جلوی اسپیلت نشستن و تایپ کردن و توهین کردن به خانواده آدم کاری ندارد.
وی ادامه داد: ولی بدانید که اگر ما هستیم به خاطر روایت قصه های مردم است و اگر یک روز به این نتیجه برسیم که دوستش ندارید، خداحافظ. من مخلص شما هستم و کوچک همه مردم. من هیچ اعتباری جز تلویزیون و چشم های شما ندارم. هیچی. پارسال هم در برنامه گفتم که اگر صفی به عدالت تشکیل بشود که چه کسی اینجا بیاید و حرف بزند من در آخر صف هستم.
گفتنی است، دعوت چند مهمان حاشیه دار در چند روز گذشته منجر به توبیخ کتبی برنامه ماه عسل از سوی معاونت سیما شد و حواشی بسیاری را در پی داشت.