به گزارش خبرنگار برنا در اردبیل، علیرضا خواجوی افزود: هر سال با فصل برداشت محصولات زراعی ، کشاورزان اقدام به سوزاندن کاه و کلش و بقایای گیاهی مزارع می کنند که این عمل موجب آلودگی محیط زیست ، از بین رفتن حاصلخیری خاک و نابودی عناصر و موجودات زنده خاک شده و ظرفیت نگهداری آب را از بین می برد.
وی وجود ماده آلی در خاک را بیانگر سلامت و کیفیت خاک دانست و گفت: عدم رعایت تناوب کشت و آیش ، سوزاندن کاه و کلش و چرای بی رویه احشام در مزارع پس از جمع آوری محصولات موجب فقیر شدن خاک از نظر مواد آلی شده و باعث کاهش حاصلخیزی خاک می شود.
به گفته خواجوی ، کاه و کلش بجا مانده پس از برداشت محصول میزان زیادی مواد غذایی مورد نیاز گیاهان زراعی دارد که در صورت برگردانده شدن به خاک توسط میکرو اورگانیسم ها تجزیه شده و دوباره در اختیار گیاه قرار می گیرد.
وی یادآور شد: علاوه بر هدر رفت عناصر غذایی سوزاندن بقایای گیاهی سبب کاهش شدید جمعیت میکرو اورگانیسم‌ها به ویژه در لایه‌های سطحی خاک ، کاهش کیفیت خاک ، کاهش نفوذ پذیری آب در خاک ، افزایش فرسایش پذیری خاک ، هدر رفت مقدار زیادی از کربن به صورت co2 ، تبدیل بقایای آلی پرارزش به ماده سوخته و افزایش جرم ویژه ظاهری خاک می شود که باعث کاهش عملکرد خاک شده و به زراعان خسارت مالی زیاد می زند.