عاشق بارسلونا و پلی‌استیشن است
بیشتر فوتبال خارجی تماشا می‌کند و از طرفداران پروپاقرص تیم فوتبال بارسلوناست. چون به بازی‌های رایانه‌ای هم علاقه دارد، بخشی از اوقات فراغتش را هم با بازی با کنسول‌های مختلف می‌گذراند. معمولا فوتبال بازی می‌کند و با بارسلونا حریفان را درهم می‌کوبد! البته اهل کتاب هم هست و بخش زیادی از اوقات فراغتش را هم به کتاب خواندن اختصاص می‌دهد.
پدرش دوست داشت دکترای فیزیک هسته‌ای بگیرد
سعید به دلیل شرایطی که دارد برای ناهار و شام بیشتر سراغ رستوران می‌رود. البته خودش عاشق قورمه سبزی و آش رشته‌ای است که مادرش درست می‌کند. دایی‌های سعید کمک ویژه‌ای به والیبالیست شدن او کرده اند. درواقع دایی کوچکش که بازیکن فولاد ارومیه بود، باعث شد تا او بتواند در والیبال بهتر پیشرفت کند. معروف در کل به دایی‌های خود ارادت ویژه‌ای دارد. خودش می‌گوید، مادرش خیلی درباره والیبال و نحوه بازی‌اش با او بحث نمی‌کند اما اگر سرویس خراب کند، مادر او را سرزنش خواهد کرد. اما سعید با شنیدن صدای مادر پای تلفن حسابی شارژ می‌شود. اگرچه پدرش دوست داشته که پسر دکترای فیزیک هسته‌ای بگیرد، اما از اینکه سعید اکنون بهترین بازیکنان دنیا شده، خیلی خوشحال است.
سفر فیلیپین را هرگز فراموش نمی‌کند
بدترین خاطرات ورزشی سعید معروف مصدومیت شدید از ناحیه مچ پا در بازی‌های جوانان جهان و ۲۴ ساعت تب ۴۰ درجه در مسابقات جام باشگاه‌های آسیا با تیم پیکان است. الگوی خاصی در ورزش ندارد ولی همواره علی دایی را به عنوان یک ورزشکار تحسین می‌کند. در بین سفر‌هایی که به کشور‌های خارجی داشته است، سفر به فیلیپین را
هیچ گاه فراموش نمی‌کند! چرا که در آن سفر یک بیماری و حتی قایق‌سواری را نیز تجربه کرده است. او تلاش می‌کند وارد هر کاری که می‌شود بهترین باشد.
آرزویش رفتن به خانه خداست
اوقات فراغت کمی دارد اما اگر وقت کند به استخر می‌رود و شنا می‌کند. خیلی اهل سینما رفتن نیست ولی برنامه‌های تلویزیونی و به‌طور ویژه برنامه‌های ورزشی را نگاه می‌کند. یکی از آرزوهایش زیارت خانه خدا است. دوپینگ سعید معروف در ورزش توکل به خداوند است؛ البته به بیان خودش تلاش می‌کند همواره قبل از مسابقه، اگر شده حتی چند ثانیه با مادرش صحبت کند تا انرژی بگیرد. به گفته خودش صدای مادرش به او آرامش و انرژی می‌دهد. یک خواهر مهربان و یک خواهر‌زاده کوچک هم دارد. خانواده‌دوست است و تلاش می‌کند بیشتر وقتش را با خانواده بگذراند. او اخلاق خیلی خاصی دارد. فوق‌العاده مغرور اما در مجموع با معرفت است. به موسیقی خیلی علاقه دارد و اگر بتواند می‌خواهد یک ساز ایرانی یاد بگیرد. فوتبال ایرانی را زیاد نگاه نمی‌کند اما فوتبال اروپایی‌ها را از دست نمی‌دهد و معتقد است تماشا کردن فوتبال جذاب‌تر از بقیه رشته‌های ورزشی است!
به مارک ساعتش خیلی اهمیت می‌دهد
غذای بیرون از خانه زیاد می‌خورد. مشتری ثابت رستوران نزدیک خانه‌شان است. از تجملات بیزار است اما به ساعتش بسیار زیاد اهمیت می‌دهد و همواره می‌گوید مرد‌ها باید ساعت مچی شیک دستشان کنند. کفش‌های سعید معروف حتما باید اوریجینال باشند. در مجموع می‌توان گفت سعید معروف آدم مارک‌بازی است! دست فرمونش چندان خوب نیست! چند سال پیش یک تصادف بد داشت که صدایش زیاد در نیامد و کسی از آن مطلع نشد.
افتخارات ملی سعید معروف
- مدال طلای قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
- مدال نقره قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۰۹
- مدال نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰
- مدال طلای جام کنفدراسیون والیبال آسیا ۲۰۱۰
- مدال طلای جام کنفدراسیون والیبال آسیا ۲۰۰۸
- مدال نقره مسابقات قهرمانی جوانان آسیا ۲۰۰۳
- مدال برنز قهرمانی جوانان جهان ۲۰۰۳
افتخارات باشگاهی
- قهرمانی باشگاه‌های آسیا ۲۰۱۴ با متین
- قهرمانی باشگاه‌های آسیا ۲۰۰۸
- قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۹۲ با متین
- قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۹۰ با کاله
- قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۸۳ با صنام
- قهرمانی لیگ اروپا و نایب قهرمانی لیگ روسیه همراه با زنیت کازان روسیه
افتخارات فردی
- باارزش‌ترین بازیکن قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
- بهترین پاسور قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
- حضور در لیگ جهانی والیبال ۲۰۱۳
- بهترین پاسور مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۱۲
- بهترین پاسور مسابقات والیبال کاپ آسیا ۲۰۱۰
- محبوب‌ترین بازیکن قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۰۹
- بهترین پاسور مسابقات انتخابی المپیک
با سعید معروف از کوچه‌های محله عطایی ارومیه تا قله های شهرت
رقص با تور والیبال
اگر دنیای والیبال تا دیروز به آلن فابیانی فرانسوی و رائول دیه‌گوی کوبایی می‌نازید، حالا در کنار رزنده برزیلی و بالاتر از او، این سعید معروف است که با پنجه‌های هنرمند خود خالق بهترین صحنه‌ها در لیگ جهانی می‌شود و سربزنگاه کارهایی می‌کند که عقل هیچکس به آن قد نمی‌دهد! خوش‌رقصی سعید معروف روی تور جهانی دل همه را برد تا جایی‌که بلافاصله حرکت کاپیتان ارزشمند تیم ملی والیبال کشورمان در ست سوم بازی اول مقابل روسیه، با کسب 94 درصد آرا به‌عنوان بهترین صحنه هفته لیگ جهانی شناخته شد.
معروف در تیم پرستاره ایران سوپر استار است
پاسور 29 ساله تیم ملی کشورمان این روزها در اوج پختگی قرار دارد و در تیم پرستاره ایران ستاره‌ترین است. سعید معروف، این روزها به چهره اول ورزشی ایران تبدیل شده است؛ بازیکنی که در مقطعی کوتاه و همزمان با موفقیت‌های پیاپی تیم ملی والیبال ایران در لیگ جهانی، جام جهانی و بازی‌های آسیایی و. . . به محبوبیتی شگفت‌انگیز دست پیدا کرد. پنجه‌طلای والیبال ایران و جهان در نظرسنجی معتبر سایت «والی وود» که در شبکه اجتماعی فیس‌بوک انجام شد، در رقابتی نزدیک و مهیج با ۴ تن از بهترین والیبالیست‌های جهان موفق به کسب عنوان محبوب‌ترین و بهترین بازیکن از دید کاربران این سایت از سرتاسر جهان شد. او درباره اینکه چگونه به والیبال روی آورده، می‌گوید: «من از بچگی ورزش می‌کردم. شهرمان هم در والیبال پیشرفت زیادی دارد. از طرفی هم دایی‌هایم جهانگیر، نوبخت، خوشبخت و وحید سیدعباسی همه والیبالیست‌های خوبی بوده و هستند. حالا هم که مربی‌اند.»
وقتی معروف بسکتبالیست و هندبالیست بود
سعید معروف در رشته‌های زیادی سرک کشیده و در برخی از آنها مقام هم آورده است. نفر سوم دوی صحرانوردی آذربایجان، قهرمانی بسکتبال و سومی در هندبال مدارس حاصل فعالیت وی در سایر رشته‌هاست. در ارومیه مردم عاشق والیبال هستند و باشگاه‌های بسیاری در زمینه والیبال فعالیت می‌کنند.
مادر، حامی ورزش و پدر حامی تحصیل
کاپیتان درباره حمایت پدر و مادر از خود می‌گوید: «مادرم همیشه حامی من بوده و اجازه می‌داد همانطور که دلم می‌خواهد تصمیم بگیرم، اما پدرم خیلی دلش می‌خواست من درس بخوانم. مخالف ورزش بود اما خب من از آنجا که بچه حرف گوش‌کنی نیستم، والیبالیست شدم. من دیپلم ریاضی بودم و همیشه جزو شاگرد اول‌های مدرسه. پدرم دوست داشت من دکترای رشته فیزیک هسته‌ای بگیرم، اما نشد. از مدرسه نمی‌زدم اما وقتی پیش‌دانشگاهی بودم والیبال را جدی‌تر پیگیری می‌کردم، به همین خاطر معمولا کلاس‌ها را تعطیل کرده و می‌رفتم تمرین. همین مساله باعث شد درسم افت کند. اما بی‌خیال آن نشدم و در دانشگاه رشته تربیت‌بدنی خواندم.»
به اجبار در پست پاسور ایستاد
سعید معروف در سال ۱۳۸۰ وارد تیم ملی نوجوانان و سال ۱۳۸۴ هم رسما عضو تیم ملی بزرگسالان شد. پس از دعوت نشدن علیرضا نادی توسط خولیو ولاسکو، سعید معروف کاپیتان تیم ملی والیبال ایران شد.
معروف درباره اینکه چرا پست پاسوری را برای خود انتخاب کرده است، می‌گوید: «اوایل که والیبال بازی می‌کردم، قدم کوتاه بود. به اجبار در پست پاسور می‌ایستادم تا اینکه کم‌کم پاسور شدم. البته والیبال و پاسور بودن جزئی از خانواده ماست و نمی‌دانم چه صیغه‌ای است که همه این راه را رفته‌ایم.»
پاسور، ریسک‌پذیرتر از بقیه
ما همه می‌دانیم که پاسوری، کاری سخت است؛ چراکه مغز تیم به حساب می‌آید. آرزوی هر مهاجمی در والیبال این است که یک توپ شسته و رفته تحویل بگیرد و امتیاز تحویل دهد. چنین چیزی را سعید معروف می‌تواند برای مهاجمان مهیا کند؛ یک پاس بی‌نقص که چند ثانیه بعد تبدیل به یک امتیاز باارزش می‌شود. سعید درباره پستش می‌گوید: «پاسور قدرت ریسک بالاتری نسبت به بقیه بازیکنان در والیبال دارد و به‌اصطلاح ریسک‌پذیرتر از دیگر بازیکنان است. در والیبال در همه پست‌ها باید با هوش بالا کار کرد، ولی پاسور مقوله جدایی است.»
گاییچ، پایه‌گذار موفقیت‌های والیبال
نگاه‌ها به والیبال ایران در اولین دوره جام ملت‌های آسیا که با گاییچ حضور داشتیم عوض شد، بااینکه تیم ایران پنجم شد اما همان جا مربیان کره و چین اعلام کردند ایران زنگ خطر را برای شرق آسیا به صدا در آورده است که این قضیه در فیلیپین به اثبات رسید.
سعید معروف درباره حضور گاییچ می‌گوید: «فکر می‌کنم او پایه‌گذار موفقیت‌های ما بود. همه ما به نوعی مدیون او هستیم. البته مرحوم حسین معدنی راه گاییچ را نزدیک‌تر کرد. او در شروع کار گفته بود چهار سال دیگر ایران جزء تیم‌های برتر آسیا می شود اما معدنی چهار سال را به دو سال رساند. تیم ما سه بار با کره جنوبی بازی کرد و برد و دو بار آن، معدنی سرمربی تیم بود.»
ولاسکو باعث و بانی تغییر ذهنیت بازیکنان
ایران توانست با حسین معدنی به نایب قهرمانی آسیا برسد و پس از آن هم با ولاسکو درخشش تیم در سطح جهان آغاز شد. خیلی‌ها موفقیت‌های والیبال را مدیون ولاسکو می‌دانند. معروف درباره خولیو ولاسکو می‌گوید: «نقش ولاسکو خیلی زیاد بود آن هم به‌خاطر اینکه تجربه حضور در لیگ جهانی را داشت و برنامه‌ریزی‌هایی که برای تیم کرد بسیار خوب بود. سوای همه اینها ولاسکو باعث و بانی اصلی تغییر ذهنیت بازیکنان بود. او اختیار تام داشت و با تمام انرژی برای ایران کار کرد. کار کردن در روزهای اول با ولاسکو سخت بود اما خیلی زود او به شناخت لازم از همه ما رسید و از لحاظ روانشناسی بسیار خوب روی ایران کار کرد. »
ارتباط خوب کواچ باعث بالارفتن انگیزه بازیکنان شد
پس از رفتن ولاسکو باز هم موفقیت‌های ایران ادامه داشت و با آمدن کواچ حتی شرایط تیم بهتر هم شد. معروف در این باره می‌گوید: «کواچ ارتباط خوبی با بازیکنان- از نظر روانی و کاری- برقرار کرد و این ارتباط باعث بالا رفتن انگیزه ملی‌پوشان شد.
از طرفی بازیکنان انگیزه زیادی داشتند تا ثابت کنند موفقیت‌های تیم ملی فقط محصول عملکرد ولاسکو نبوده و آنها هم زحمت کشیده‌اند. اینکه ما وابسته به یک نفر باشیم اصلا صورت خوشی ندارد و خوب نیست. شکی نیست که ولاسکو زحمات زیادی در زمان حضورش برای والیبال ایران کشید ولی اگر با رفتن او به مشکل بر می‌خوردیم قطعا یک جای کارمان اشکال داشت. خوشبختانه بازیکنان ما آنقدر حرفه‌ای شده‌اند که در اتحاد تیمی می‌توانند خود را با دانش مربی هماهنگ کنند. »
به جام‌های انفرادی فکر نمی‌کند
او درباره انتخابش به‌عنوان باارزش‌ترین بازیکن می‌گوید: «خوشبختانه حسنی که تیم ما دارد این است که کسی به کاپ فکر نمی‌کند و کار گروهی برای ما اهمیت دارد. به همین دلیل کسی به فکر این کاپ یا آن کاپ نیست. چون هرقدر به آن فکر کنی اثر منفی بیشتری می‌گذارد، در تیمی که نتیجه می‌گیرد قطعا همه تلاش کرده‌اند. این دوره من کاپ گرفتم، دوره قبل شخص دیگری بود و در آینده هم کاپ به فرد دیگری خواهد رسید.»
پاسوری یک چیز ذاتی است
معروف درباره انتخابش به‌عنوان بهترین پاسور آسیا و ایران می‌گوید: «در ورزش‌های گروهی، روی افتخار شخصی نمی‌توان مانور داد اما چون این عنوان در آسیا حدود 15 سال دست کره، ژاپن و چین بود؛ اهمیت داشت. من خیلی خوشحالم که این اتفاق افتاد و بهترین پاسور آسیا و جهان از تیم ایران انتخاب شد. همه چیز نتیجه تمرین و پشتکار است ولی پاسوری یک چیز ذاتی است. اگر استعداد نداشته باشی، هرقدر کار کنی و تمرین داشته باشی، جواب نمی‌دهد. یک چیزهایی هم با تجربه و کار کردن به دست می‌آید تا پاسور خوبی بشوی. باید اشاره کنم که پاسور، قدرت ریسک بالاتری نسبت به بقیه بازیکنان در والیبال دارد.»
پیشنهاد یک میلیون یورویی
اواخر سال ۲۰۱۴ میلادی بود که پیشنهاد خوب زنیت به سعید معروف رسید. سعید در باشگاه شهرداری ارومیه بازی می‌کرد و برای گرفتن رضایتنامه با مسوولان تیم مذاکراتی انجام داد و درنهایت توانست به پیشنهاد یک میلیون یورویی زنیت کازان پاسخ مثبت دهد. قرارداد معروف با اعلام مسوولان باشگاه زنیت کازان در روز 28 دسامبر ۲۰۱۴ نهایی شد و او به صورت رسمی به تیم والیبال زنیت کازان روسیه پیوست.
تصمیمی گرفتیم که دوسر برد باشد
او درباره این تصمیمش می‌گوید: «این تصمیم برای هیچکس ساده نبود. ما باید تصمیمی می‌گرفتیم که دوسر برد باشد و کسی متضرر نشود. امسال سالی بود که باشگاه شهرداری برای جشن قهرمانی آماده می‌شد ولی شهردار درنهایت بسیار کمک کرد. نتیجه این شد که تیم بدون من هم به فینال رسید. باشگاه شهرداری و مردم ارومیه با درک شرایطم، کمک کردند تا به والیبال حرفه‌ای خود توسعه دهم و من جبران خواهم کرد.»
ریش جادویی
شکل و شمایل سعید معروف باعث شد تا در روسیه طرفداران زنیت برای او لقبی مهیا کنند. هواداران به خاطر شباهت او به «ودایم خاموتسکیخ» پاسور و کاپیتان پیشین تیم ملی روسیه، سعید را «ریش جادویی» نامیده‌اند. معروف بلافاصله پس از حضور در تیم زنیت کازان و بازی برای این تیم، محبوبیت ویژه‌ای نزد هواداران پیدا کرد. کل شهر او را می‌شناسند و برای ستاره والیبال ایران احترام ویژه‌ای قائل هستند.
پایان خوش در روسیه
او که سال قبل در پایان نیم فصل اول لیگ برتر با قرارداد وسوسه‌انگیز یک میلیون یورویی ساز رفتن کوک کرد، بالاخره بعداز کش و قوس‌های زیاد رفت؛ رفت تا در لیگ قهرمانان اروپا و روسیه به جای پاسور فرانسوی برای زنیتی‌ها بازی کند. هرچند روس‌ها با کاپیتان تیم ملی والیبال ایران برای دوفصل قرارداد بستند اما بعداز قهرمانی در لیگ اروپا، وقتی برای فصل 2015 -2016 با بازیکنان‌شان قرارداد می‌بستند اسمی از سعید معروف در لیست نبود.
خیلی‌ها همان موقع دلیل بیرون ماندن معروف از لیست را به استفاده آنها از دو خارجی در لیگ روسیه ربط دادند و البته الکنو، سرمربی زنیت کازان، هم مت اندرسون آمریکایی را به معروف ترجیح داد. البته بعضی‌ها فرضیه باندبازی بازیکنان تیم روسی علیه معروف را مطرح کردند؛ آن هم به بهانه سرعت زیاد پاس‌هایش؛ درحالی‌که با یک حساب سرانگشتی این ادعا خیلی منطقی به نظر نمی‌رسد چراکه از بازیکنان حرفه‌ای بعید است قدرت انعطاف‌پذیری نداشته باشند، آن هم در تیم حرفه‌ای زنیت کازان.
شاید هم آلکنو ترجیح داده بازیکنانی داشته باشد که تاکتیک‌ها را ماشینی اجرا کنند، طبق تاکتیک تعریف شده؛ درحالی‌که سبک بازی انتحاری سعید معروف کمی با سیستم روس‌ها متفاوت است. با این شرایط سعید معروف که می‌خواست دنیای حرفه‌ای‌ها را تجربه کند، خیلی زود برگشت. او البته دو قهرمانی را با زنیت کازان تجربه کرد؛ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و قهرمانی لیگ روسیه. همین مساله باعث شد تا با گذاشتن عکسی که جام قهرمانی زنیت کازان را به دست دارد در اینستاگرامش بنویسد: «پایان خوش در روسیه با قهرمانی».