فریده حمیدی-روانشناس، در گفتگو با خبرنگار گروه جوان خبرگزاری برنا با بیان این مطلب افزود: ساختار جامعه ما به گونه ای ست که نهادهای مختلف جوانان را رها کرده اند و فراموش شده اند. ما چه کاری برای جوانان کرده ایم که از آنها انتظار داریم بتوانند هویت اصلی خود را نشان دهند؟ اگر مشاغل کاذب را حذف کنیم 10 میلیون جوان بیکار داریم که فاقد مسکن هستند و تکلیفشان در ازدواج نیزمعلق مانده است با این شرایط جوان دچار هویت جعلی می شود و تلاش می کند با رفتارهای ناکارآمد خودش را نشان دهد.
وی ادامه داد: وقتی جوان در پیدا کردن هویت خود سردرگم باشد تنها می تواند دنباله رو باشد و به دنبال الگوهای زنده و به روز است تا بتواند با الگوبرداری خلاقیت هایش را بروز دهد و توانمند شود اما ما در مقابل تنها ایدئولوژی را برای او مطرح می کنیم و جوان را در برابر الگوهای آرمانی قرار می دهیم که بسیار از آن دور است بنابراین سردرگم می شود و دچار هویتی بحران زده می شود.
حمیدی با بیان اینکه آموزش در کشور ما آرمانی ست تصریح کرد: کودکان ما در تمام دوران آموزش از مدرسه تا دانشگاه فرهنگی در درونشان نهادینه می شود که آرمانی ست و خود را از آن دور می بیند. بیشترین آمار بیکاران جامعه را تحصیل کردگان تشکیل می دهند و این نشان می دهد ما به جوانان به عنوان سرمایه اجتماعی نگاه نکرده ایم و بیکاران ما وامانده های انتزاعی دانشگاه ها هستند.
این روانشناس با اشاره به نگاه منفی به توانمندی های جوانان اظهار کرد: خانواده ها با جوان خود در هر سنی که باشد مانند کودک رفتار می کند و سبب وابسته شدن جوان به خانواده می شود و این وابستگی شدید به خانواده او را از هویت تهی می کند.
حمیدی با مقایسه وضعیت تربیتی جوان ایرانی با سایر نقاط دنیا و با اشاره به ضرورت تغییر نگاه خانواده و مراکز آموزشی به جوانان گفت: در کشورهای دیگر یک فرد به محض خروج از سیستم آموزش مدرسه باید نقش مولد داشته باشد و خانواده تنها کمک مالی کمی می کند اما در کشور ما حتی تا سنین بالا خانواده مخارج فرزندش را تقبل می کند و جوان یاد نمی گیرد حتی در کسب یک مدرک تحصیلی مسوولیتی قبول کند. جوان ما حتی اگر از یک دانشگاه درجه یک فارغ التحصیل شود احساس نامولد بودن می کند.