به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، به نقل از روابط عمومی سازمان هواپیمایی کشوری از سال‌های گذشته اقداماتی برای تسهیل ورود هواپیما به کشور در دولت‌های مختلف به عمل آمده که به دلیل وجود موانع تحریم، برای اجراء با محدودیت‌های بسیاری روبه رو بوده است.
بررسی ها نشان می‌دهند که در حال حاضر با شکاف قابل توجه بین عرضه و تقاضا در حوزه ناوگان مواجه هستیم؛ به عبارت دیگر با حدود 150 فروند هواپیمای فعال باید پاسخگوی بازاری با استعداد 300 فروند باشیم.
این در حالی است که به دلیل فرسودگی ناوگان و غیراقتصادی بودن تعمیرات به طـور متوسط سالانه 10 تا 15 فـروند هواپیما نیز از رده عملیاتی خارج می‌شوند که در صورت وارد نشدن هواپیماهای جایگزین حداقل به همان تعداد به ناچار با محدودیت و کاهش پرواز به بسیاری از نقاط کشور روبرو خواهیم بود.
علاوه بر این، محدودیت تعداد ناوگان در شرکت‌های هواپیمایی با وجود هزینه های فزاینده موجب غیراقتصادی شدن این فعالیت در برخی شرکت های دولتی از جمله ایران ایر و آسمان شده است، همچنین این نبود تعادل بین عرضه و تقاضا مشکلات عدیده‌ای در نظم بازار از جمله بازار سیاه و گرانفروشی را دامن زده است.
می‌توان گفت که در حال حاضر گلوگاه اصلی توسعه بخش نداشتن ناوگان مناسب به تعداد مورد نیاز است به عبارت دیگر اولین اولویت بخش برای برون رفت از چالش‌های موجود، تسهیل ورود هواپیمای مناسب به کشور است.
در سال‌های گذشته برخی شرکت های هواپیمایی با کسب تجربیات لازم برای دور زدن تحریم اقدام به ورود هواپیما کرده‌اند ولی ترغیب آنها به ورود هواپیماهایی با شرایط سنی و فنی مناسب‌تر که سرمایه بالاتری را نیز نیاز دارد مستلزم حمایت و سرمایه‌گذاری مناسب است؛ همانگونه که کشورهای هم‌جوار چنین کاری را انجام می‌دهند.
لازم است در یک برنامه پنج ساله مبلغ حداقل 7.5 میلیارد دلار (1.5 میلیارد دلار در سال) با بازپرداخت حداقل 10 سـاله و نــرخ سود مناسب بدون طی تشریفات وقت‌گیر در بانک‌های عامل و صندوق توسعه ملی به امر توسعه و نوسازی ناوگان حمل و نقل هوائی مسافر اختصاص یابد.
در این صورت می‌توان انتظار داشت که با ورود سالانه حداقل 30 فروند هواپیمای جدید، در پنج سال آینده نه تنها سن متوسط ناوگان به نحو قابل ملاحظه ای کاهش یابد که ناوگان هــوائی کشور توانایی پاسخگویی به انتظارات بازار را در حد قابل قبولی خواهد داشت.