سنگ مثانه: قطعات سخت ناشی از تجمع مواد معدنی در مثانه می‌تواند منجر به ادرار خونی و درد در ناحیه آلت تناسلی شود. به گفته متخصصان اورولوژی اگرچه سنگ مثانه اغلب علامتی ندارد اما گاهی اوقات منجر به درد در ناحیه شکم، ادرار کردن مکرر و دردناک، ادرار خونی و درد در آلت تناسلی می‌شود.
عدم تخلیه کامل مصانه عامل خطر بزرگی برای بروز این سنگ‌ها است. سنگ‌های کوچک اغلب خود به خود دفع می‌شود اما سنگ‌های بزرگ‌تر ممکن است نیاز به مداخلات پزشکی و جراحی داشته باشد. یک روش با استفاده از امواج صوتی و یا یک لیزر برای شکستن سنگ می‌تواند مفید باشد.
واریکوسل: این بیماری شبیه به وریدهای واریسی است که در پا ایجاد می‌شود. واریکوسل در واقع تجمع رگ واریسی در کیسه بیضه است. حدود 15 درصد مردان از این بیماری رنج می‌برند. این اختلال کیفیت و کمیت اسپرم را کاهش می‌دهد و در برخی از مردان منجر به مشکلات باروری می‌شود.
جراحی در این مردان می‌تواند اغلب منجر به بستن رگ آسیب دیده و تغییر مسیر جریان خون به سوی رگ‌های عادی شود.
سرطان پستان: در حالی که کمتر از یک درصد مردان ممکن است دچار سرطان پستان شوند، اغلب می‌توان با تشخیص‌های سونوگرافی وجود یک توده را در سینه برخی مردان کشف کرد. سابقه خانوادگی، قرار گرفتن در معرض اشعه، سطوح بالای استروژن و برخی شرایط ژنتیکی عامل بروز سرطان سینه در مردان است. با توجه به اعلام جامعه سرطان آمریکا میزان بهبودی در هر مرحله از سرطان پستان در زنان و مردان یکسان است.
هماچوری: هماچوری یا وجود خون در ادرار می‌تواند به دلایل مختلف رخ دهد. این اختلال در مردانی که به شدت ورزش می‌کنند مثل دونده‌ها بیشتر است. دلیل بروز این اختلال هنوز مشخص نیست اما تجزیه سلول‌های خونی و ضربه به مثانه از عواملی هستند که منجر به بروز این اختلال می‌شوند. صرف نظر از دلایل مشکوک، هر مردی که خون در ادرار را مشاهده می‌کند برای رد دلایل جدی تر مثل سرطان یا سنگ کلیه باید به پزشک مراجعه کند.
سرطان بیضه: این سرطان بیشتر در سنین بعد از 55 سال مشاهده می‌شود. درمان این بیماری شامل برداشتن بیضه، تابش و شیمی درمانی است.
اختلالات خوردن: این اختلالات اگرچه در زنان شایع‌تر است ولی در مردان با علائمی مثل غذا خوردن بیش از حد خود را نشان می‌دهد. درمان این اختلال باید با یک ارزیابی روانی پزشکی شروع شود و شامل داروهای روانپزشکی، درمان‌های تغذیه ای و قرار گرفتن در معرض خانواده درمانی است.