به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، روز 23 تیرماه سال 1393 در تاریخ برای همیشه ماندگار شد، هتل کوبورگ وین پایان مذاکراتی را ثبت کرد که به چالش 13 ساله ایران و غرب در نتیجه جلسات سنگین و بی سابقه در تاریخ روابط بین الملل خاتمه می داد. استقبال کشورهای جهان از این توافق در کنار لبخند رضایتی که بر لبان مردم ایران نشسته بود نشان می داد این توافق آغاز مسیر جدیدی در تحولات مهمترین منطقه جهان است.
در این میان اما از همان روزهای اول آخرین دور مذاکرات در وین مشخص بود که عده ای در داخل و عده ای در خارج از کشور تاب هیچگونه توافقی را نخواهند آورد و با هر توافقی مخالفت خواهند کرد .حساب آنهایی که در خارج از مرزهای ایران به فعالیت و پروپاگاندا علیه نظام جمهوری اسلامی مشغول هستند جداست اما واکنش آنهایی که درون ایران و در برخی نهادهای رسانه ای کشور مشغول فعالیت هستند تعجب آور و حیرت انگیز است.
توافق نمی شود!
هنوز چند روزی از آغاز دورنهایی مذاکرات نگذشته بود که مدیرمسوول یکی از روزنامه های مخالف دولت هم در سرمقاله این روزنامه و هم در گفتگو با برخی خبرگزاری ها پیش بینی کرد این مذاکرات شکست می خورد و توافقی در پی نخواهد داشت. وی که اساسا با اصل مذاکره مخالف است و مذاکره را تنها در صورتی می پسندد که همفکران و افراد نزدیک به خودش در آن به قرائت بیانیه بپردازند از 22ماه پیش به دنبال تعطیلی مذاکرات بود و برای تخریب تیم مذاکره کننده و دولت از هیچ کوششی فروگذار نبود.
کلید واژه توافق بد!
در روزهایی که خبری از داخل اتاق های هتل کوبورگ به بیرون درز نمی کرد چند روزنامه و خبرگزاری منتسب به یک جریان خاص با کلیدواژه "توافق بد" به تیم مذاکره کننده و مذاکرات حمله کردند. آنها در یادداشت ها، گزارش ها و گفتگوهایی که روی خروجی خود و یا در صفحات روزنامه هایشان منتشر می کردند از توافقی انتقاد می کردند که به زعم آنها بد بود. اگرچه هیچ خبری از درون اتاق های مذاکره درز نمی کرد ولی این عده حدس می زدند توافقی که حاصل می شود توافقی است که خط قرمزهای نظام و رهبری نادیده گرفته شده است. برای این افراد البته بهترین توافق هم بدترین توافق بود چراکه پشت این ماجرا دولت یازدهم قرار داشت و از نظر آنها نباید دولت یازدهم هیچ اقدامی در راستای منافع ملی انجام دهد که تحقق منافع ملی باعث تضییع منافع جناحی و سیاسی این طیف می شود.
تخریب شادی مردم!
شب و روز 23 خرداد ماه بخشی از مردم برای قدردانی از تیم مذاکره کننده و ابراز احساسات به توافق در خیابان ها به شادی و پایکوبی پرداختند. شادی مردم اساسا مغایر با دیدگاه های مخالفان دولت است به همین دلیل هم از همان شب موج جدید تخریب آغاز شد و اینبار نه دولت که ملت آماج توهین ها و تخریب ها قرار گرفت. یکی از سایت‌های وابسته به یک نهاد عمومی با انتشار عکس زنان و دخترانی که در خیابان ها به شادی می پرداختند به زعم خود حجاب آنها را مورد خدشه قرار داد، این در حالیست که در آستانه انتخابات یا راهپیمایی های انقلابی معمولا صداوسیما بانوان به مراتب بدحجاب تری را به تصویر می کشد و رسانه ها حضور زنان بد حجاب و "شل حجاب" را نشانه همدلی مردم می دانند.
قطعنامه بد!
باید مقابل توافق وین ایستاد، این اعتقاد راسخ تندروها و مخالفان دولت است به همین دلیل هم موج جدید زیر سوال بردن توافق هسته ای با خدشه بر پیش نویس قطعنامه سازمان ملل آغاز شد. هر عقل سلیمی این پیش نویس را مطالعه کرده باشد می داند که راهکارهای لازم برای جلوگیری از دبه غربی ها فراهم شده و اساسا دوران یکه تازی برخی کشورهای غربی به پایان رسیده است. در پیش نویس قطعنامه سازمان ملل هم شرایط به شکلی فراهم آمده که اجماعی برای نقض توافق عملا نمی تواند صورت گیرد اما از ظهر دیروز پس از اینکه یکی از خبرگزاری ها "نیوتن وار" فریاد یافتم ، یافتم سر داد و رسانه های دیگر جریان تخریب به کمک او شتافتند تا موج جدید تلاش برای خدشه به توافق آغاز شود. همراهی صدا وسیما با این جریان تخریب هم که قابل پیش بینی بود و اساسا مدتهاست رسانه ملی، رسانه عده ای معدود شده است.
این بهانه نشد، بهانه ای دیگر باید جست
جریان تخریب همچنان به تلاش خود برای خدشه به توافق ادامه خواهد داد، این جریان زمانی مذاکره کننده های سابق را جاسوس خوانده بود و علیرغم اثبات صداقت آن افراد در محکمه ، همچنان به تیم اسبق اتهام می زند و انتظار نداشته باشید مذاکره کننده های فعلی را به عنوان " فرزندان انقلاب ، غیور ، متدین، شجاع ، امین و..." بپذیرد. یکی از تئوریسین های این جریان از سر استیصال دیروز در واکنش به این القاب نوشته است :" چک سفید امضا به دولت داده اند..." و خط جدید تخریب را البته فریاد زده: " که ای داد، استقلال کشور به خطر افتاد!" و البته در توضیح بیشتر نگفته که منظور از استقلال کشور، منافع جناح سیاسی این تئوریسین به خطر افتاده است.