محمد صالحی در دو فصل اخیر یکی از ارکان دفاعی تیم نساجی مازندران بود.
این مدافع اسرمی با اینکه فصل گذشته تا حدودی تحت تاثیر بازی های عیسی پرتو و ابوالفضل قربانی بود ولی هر گاه که با صلاحدید نادر دست نشان در ترکیب قرار گرفت نمایش خوبی ارائه داد.
این بازیکن 26 ساله اکنون آخرین فصل قراردادش در نساجی را سپری می کند و امیدوار است بتواند با این تیم مجوز حضور در لیگ برتر را به دست آورد.
گفتگوی اختصاصی خبرنگار خبرگزاری برنا در ساری را با این مدافع بااخلاق و محجوب در زیر می خوانید:
* آقای صالحی به عنوان اولین سوال کمی از خودتان بگوئید؟
متولد 14/10/1368 هستم در اسرم ساری.
* سابقه بازی در چه تیم هایی را دارید؟
مقاومت ساری، استقلال ساری، امیدهای پرسپولیس تهران، صنعت ساری و نساجی مازندران.
* و با چه مربیانی کار کردید؟
در سه تیم ساروی که بازی کردم شبیر لطفی مربی من بود و نقش به سزایی در پیشرفت فوتبال من داشت. در امیدهای پرسپولیس زیر نظر محمد پنجعلی بازی می کردم و در نساجی مازندران یونس گرائیلی و نادر دست نشان مربیان من بودند. امسال هم یک مربی پرتغالی به نام آلوس هدایت این تیم را برعهده گرفته است.
* به نظر تو چرا فوتبال مازندران به رغم داشتن استعدادهای بسیار زیاد خود نمی تواند در لیگ برتر تیم داشته باشد؟
این مسئله دلایل زیادی دارد اما اصلی ترین دلیل آن مشکلات مالی و نبودن یک اسپانسر قدرتمند همانند فولاد مبارکه اصفهان، ذوب آهن اصفهان، فولاد خوزستان و ... است.
به لحاظ امکانات هم در شرایط ایده آل قرار نداریم و شاید تنها یکی، دو شهر ساری و قائمشهر بتوانند حرفی برای گفتن داشته باشند با این حال این دو شهر هم نسبت به تهران، اصفهان، تبریز، مشهد و حتی شیراز و چند شهر دیگر چیزی برای گفتن ندارند.
در سال‌های نه چندان دور به تیم‌های پایه استان توجه می‌شد ولی به دلیل نداشتن تیم لیگ برتری انگیزه‌ای برای تقویت تیم پایه در استان نیز وجود ندارد و این هم یکی از دلایلی است که سبب می شود مازندران رفته رفته از داشتن پشتوانه تهی شود.
* در دو فصل گذشته نساجی تا یک قدمی صعود به لیگ برتر پیش رفت اما در هفته های آخر کم آورد. به عنوان یک بازیکن این تیم دلیل اتفاقات به وجود آمده را چه می دانی؟
دو فصل پیش ما تا دو، سه هفته به پایان بازی ها مدعی جدی صعود بودیم اما بازی حساس خانگی برابر سیاه جامگان مشهد را تنها به خاطر بی پولی و نداشتن روحیه لازم باختیم. باور کنید آنقدر به ما وعده داده بودند که خسته شده بودیم و اگر قبل از بازی فقط نفری دو، سه میلیون به بازیکنان پرداخت می شد ما آن بازی را نمی باختیم و چه بسا نساجی اکنون در لیگ برتر بود.
این اتفاق به نوعی دیگر فصل قبل هم اتفاق افتاد و علاوه بر بدشانسی که خیلی گریبان مان را گرفت، اسیر مشکلات ناخواسته ای شدیم و از سوی دیگر مسائلی که در دو تیم مس کرمان و فولادنوین اهواز هم رخ داد در بالا نیامدن ما تاثیر مستقیم داشت.
* پارسال هم در شب بازی حساس با تربیت نوین که می توانست حکم حضور نساجی در پلی آف را صادر کند برخی بازیکنان به خاطر مشکلات مالی دست به اعتصاب زدند...
اگر از من ناراحت نمی شوید دوست ندارم درباره این موضوع صحبت کنم. همین قدر بگویم همه ما عاشقانه و از ته دل دوست داشتیم تیم مان موفق بوده و صعود کند اما مشکلاتی اجازه نداد که به هدف مان برسیم.
* مازندران همه ساله بازیکنان زیادی را به فوتبال ایران معرفی می کند اما برخی از این نفرات خیلی زود محو می شوند. دلیل این مسئله را چه می دانی؟
بله درست می گوئید؛ مازندران فوتبالیست‌های بسیار برجسته‌ای را تحویل جامعه فوتبال کشور داد ولی بسیاری از این استعدادها در استان شکوفا نشده اند! استعدادهای فوتبال مازندران در این استان تنها خودشان را شناختند ولی برای ارتقا از استان کوچ کردند و در استان های دیگر بیشتر به دلیل مسائل روحی و روانی و دوری از خانواده کم آوردند.
* پس چرا همه ساله بازیکنان زیادی به خارج از استان می روند؟
چاره ای ندارند! به نظر شما چکار باید بکنند؟ وقتی امکانات لازم را نداریم و وقتی تیمی لیگ برتری وجود ندارد که این بازیکنان از طریق آن دیده شوند چه کار باید بکنند؟
همین الان بسیاری از هم دوره ای های من مثل میلاد جهانی و امید عالیشاه تا زمانی که در مازندران بودند هیچکس آنها را نمی شناخت اما حالا در بهترین تیم های ایران توپ می زنند.
* تو دوست نداری از مازندران خارج شوی؟
مگر می شود دوست نداشته باشم؟ شاید اشتباه کردم که از امیدهای پرسپولیس تهران به مازندران برگشتم.
* آیا با تیمی صحبت نکرده ای؟
چرا ولی بنابدلایلی نشد و شاید مجبور شوم امسال هم در نساجی بمانم تا قرادادم با این تیم به پایان برسد.
* تیم هایی که تو را می خواستند لیگ برتری بودند؟
بله. با پیکان و البته استقلال اهواز صحبت هایی داشتم اما همانطر که گفتم فعلا اتفاق خاصی نیفتاده است.
* به نظر می رسد انگیزه زیادی برای ادامه فعالیت در نساجی نداری؟
نه اینکه انگیزه نداشته باشم. من این تیم را از صمیم قلب دوست دارم و دو فصل پرخاطره در این تیم داشتم. تماشاگران و هواداران نساجی جزو استثناها هستند و فوق العاده اند. امسال هم یک مربی پرتغالی به تیم آمده که به نظر می رسد دانش خوبی دارد و می تواند در پیشرفت بیشتر ما موثر باشد اما از سوی دیگر من 26 ساله شده ام و دوست دار زودتر در یک تیم لیگ برتری بازی کنم. از سوی دیگر مشکلات مالی ما هم به طور کامل رفع نشده و بیش از 50 میلیون تومان طلب دارم و هنوز قرارداد مالی فصل بعد هم امضاء نشده بنابراین انگیزه های آدم به حداقل می رسد.
* حرف پایانی
امیدوارم مشکلات فوتبال مازندران حل شود. به خدا ما با این همه بازیکن، مربی و مدیر حتی می توانیم دو تا سه تیم در لیگ برتر داشته باشیم به شرط اینکه مشکلات مالی حل شود. همین حالا نیمی از بازیکنان سه تیم خوزستانی غیر بومی هستند ولی مازندران آنقدر استعداد دارد که بدون نیاز به بازیکنان غیر بومی سه تیم مطرح و درجه یک داشته باشد.