به گزارش سرویس ورزشی برنا، سیامند رحمان در گفت‌وگو با سایت کمیته بین المللی پارالمپیک به بیان آخرین شرایطش و همچنین راز موفقیت‌هایش پرداخته است. در گزارش سایت IPC آمده است: رحمان یک سال پیش از رقابت‌های پارالمپیک ریو تمریناتش را برای شکستن رکورد خود آغاز کرده است. وی که در دسته 107+ کیلوگرم وزنه می‌زند سال گذشته مدال طلای رقابت‌های پاراآسیایی اینچئون کره‌جنوبی را بر گردن آویخته و تابستان امسال نیز در اردوهای فشرده و منظم تیم ملی خود را برای حضور در مسابقات آزاد قهرمانی آسیا - اقیانوسیه در آلماتی آماده کرده است.
رقابت‌های آزاد قهرمانی آسیا - اقیانوسیه از 4 تا 7 مرداد در شهر آلماتی قزاقستان برگزار می‌شود که رحمان پیش‌بینی کرده در این رقابت‌ها وزنه 300 کیلویی را بالای سر ببرد و رکورد جهانی خود در رقابت‌های اینچئون را ارتقا بخشد.
پیشرفت مستمر
سیامند رحمان روند رو به رشدی را پشت سر گذاشته است، از رقابت‌های قهرمانی جهان دبی در سال 2014 که از رقیب هموطن خود، منصور پورمیرزایی را پشت سر گذاشت تا بازی‌های پاراآسیایی اینچئون که با ثبت رکورد 292 کیلوگرم مجدداً رکورد جهانی خود را شکست.
به گفته رحمان، چنین عملکرد درخشانی هیچ رمزی به جز سخت‌کوشی و تمرکز بر تمرینات ندارد اما قطعاً پایداری کلید اصلی موفقیت این قهرمان است، چرا که بدون هیچ استثنایی او هر روز سه ساعت تمرین جدی در برنامه خود دارد.
رکوردار دسته 105+ کیلوگرم جهان در طول هفته براساس تمرینات مربی هر روز از ساعت 4 تا 7 بعدازظهر تمرین می‌کند.
حفظ سلامتی
از آنجایی که رحمان باید در کلاس‌های دانشگاه نیز شرکت کند، پس باید هوشمندانه به مدیریت زمان بپردازد. وی در این خصوص می‌گوید: وقت‌هایی که در اردو و تمرین نیستم باید در کلاس‌ها شرکت کنم و وقت اضافه خود را به درس اختصاص می‌دهم.
با اینکه برنامه ورزش و تحصیل وی سنگین و جدی است اما اولویت رحمان حفظ سلامتی در زندگی و هدف نهایی‌اش رسیدن به اوج در رقابت‌های ریو است. رحمان تاکید می‌کند: بسیار مراقب سلامتی‌ام هستم و تلاش می‌کنم دچار آسیب نشوم، برنامه غذایی منظمی دارم و از هیچ مکملی استفاده نمی‌کنم.
تعهد به ورزش پاک
قهرمان وزنه‌برداری معلولان جهان در پایان خاطر نشان کرد: من متعهد به سبک زندگی پاکی هستم که داروهای ممنوعه و مکمل‌ها در آن جایی ندارند. به نظرم رقابت ورزشکارانی که صادقانه زندگی خود را وقف ورزش کرده‌اند با افراد دوپینگی، رقابت نابرابری است. یقین دارم که راه صد ساله را یک شبه نمی‌توان پیمود.