به گزارش خبرگزاری برنا، در نمایشگاه " انتزاع خالص تصاویر قابل شناخت " فاطمه متدین آثاری عرضه می‌کند که هیچ نوع رابطه‌ای با پدیده‌های آشنای موجود در محیط ندارد. او به دنبال نوعی انتزاع خالص است از این رو تصاویر قابل شناخت به آثار او راهی ندارد. متدین در تصویر کردن آنچه می‌پسندد آنقدر خود را آزاد ساخته که فقط بیانی خالصانه و ناب می‌تواند میانجی او و جهان پیرامونش باشد.
او با حذف روایت؛ حذف عناصر آشنای طبیعت؛ حذف هر نوع بیان ادبی یا فلسفی؛ به دنبال نوعی خلوص و رسیدن به معنایی است که تنها با بیان پالایش یافته تجسمی میسر کرده و کیفیت انتزاعی این آثار؛ معانی و برداشت‌های متعددی را ایجاد می‌کند. مفاهیمی که انتقال آنها از تصویر ناب به کلام بسیار دشوار است.
متدین تا سر حد رسیدن به نوعی موسیقی؛ حوزه عملش را توسعه داده است. فضاسازی انتزاعی این آثار بیانگر درکی ماورایی و احساسی کیهانی است. او روند پالایش فرم را تا سر حد نمایش توده سیال تداوم بخشیده است. آثار فاطمه متدین از طریق فرم انتزاعی‌شان دیده می‌شود ولی با فضاسازی‌شان قابل درک است. به عبارت دیگر در این آثار؛ زمان، رنگ سرزمین کهن؛ حس زمان؛ و بوی زمان درک می‌شود یا به خاطر می‌آید اما فرم بدون هیچ ارجاعی به شکل‌های مالوف دیده می‌شود.
اندیشه پنهان در پشت این آثار ممکن است اندیشه‌ای فلسفی یا شاعرانه باشد. باید دانست هر نوع برداشتی از این دست مستقیما با آثار متدین هیچ ارتباطی ندارد و احیانا به قابلیت‌های ذهن مخاطب مربوط می‌شود. متدین آثارش را به گونه‌ای ساخته و پرداخته می‌کند که فرصت تداعی معانی را تا بی‌نهایت در اختیار بیننده قرار می‌دهد.
رویکرد این نقاش به صفت‌ها آثار او را ماندنی می‌کند؛ چرا که فرم‌ها و به ویژه فرم‌های مالوف بر خلاف صفات زمان‌مند هستند اما متدین گویی دقیقا به ثبت و به تصویر کشیدن خود زمان پرداخته است و چاره‌ای جز پردازش چنین قالبی نداشته است.
مجموعه کهن دیار مخاطب را به سرزمین‌های گذشته می‌کشاند. گذشته‌ای که یادآور سرزمین کمال یافته و خاطرات مردم این سرزمین و ... است. باید گفت که درخت و سنگ و چوب و میزو صندلی و.... الفبای هنر فاطمه متدین را نساخته‌اند؛ هنر او را از باور؛ استنباط؛ فکر و تخیل ساخته است به طوری که با بحث‌های لغوی نمی‌توان به راز این آثار راه یافت و به درون آنها نقب زد.
قرایت این تابلوها در وهله نخست مانند حضور یافتن در یک مکان ناآشنا و در حال حاضر کمتر دیده شده است.منتقد در مواجهه با چنین آثاری باید بتواند به مخاطب بگوید که از قرار گرفتن در مقابل چنین فضاهای ناآشنایی ناامید نشود . به همین دلیل این نوشتار می کوشد به مخاطب عام بگوید که از حواس خود بهره بگیرد.حواسی که به طور طبیعی ودر مکانهای ناآشنا تیز و دقیق و کنجکاو می‌شوند..
.
فاطمه متدین از راه بیان انتزاعی آثارش را سازماندهی می‌کند. این نقاش کوشیده است عنصر خلاقیت را با نوعی ابهام درهم آمیزد. او به خوبی دانسته است که هر چه موضوعات ذهنی اش مبهم تر باشند؛ امکان بیشتری برای دسترسی به فضاهای بدیع و غیر منتظره به دست می آورد و در چنین حالتی دایما می تواند دست به مکاشفات جدید بزند.
فاطمه متدین، کارشناس ارتباط تصویری و عضو مرکز توسعه هنرهای تجسمی و عضو انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران است که تألیف و چاپ کتاب «نقوش جانوری و انسانی دوره هخامنشی» و کتاب «نقوش جانوری و انسانی دوره ماد» را در کارنامه خود دارد. او پیش از این در گالری‌های «عقیلی»، «هنر خاورمیانه»، «شیرین و فرهاد»، «اندیشه» و «شیث» نیز نمایشگاه برگزار کرده است.
این نمایشگاه در گالری عقیلی به آدرس شهرک غرب، خیابان سیمای ایران، خیابان پنجم، کوی فروردین، پلاک 22 ساعت 15 تا 17 روز جمعه 16 خرداد ماه افتتاح و به مدت سه روز در این گالری به نمایش درخواهد آمد.