به گزارش گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا ،بیشترین میزان آتشسوزیهای کشور مربوط به سال 1389 بوده است که بیش از 45 هزار هکتار از جنگلهای کشور در آتش سوخت و از بین رفت.
محمد درویش- مدیرکل دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت : آتشسوزیهای گسترده که اغلب مواقع دیرهنگام مهار میشوند، آفتی است که چند سالی است مراتع و جنگلهای کشور را به ویژه در فصل گرم و تابستان به دلیل خشکی برگها و پوشش گیاهی تهدید میکند.
فقدان سازمانها و نهادهایی مانند ستاد حوادث غیرمترقبه، ستاد بحران استانداریها و سازمان حفاظت محیط زیست که به موقع و در شرایط ضرورت حمایتهای خود را از سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور انجام دهند و در امر اعلام مختصات و عرض جغرافیایی که آتشسوزی در آن رخ داده اطلاعرسانی کنند، بهشدت در آتشسوزیهای اخیر احساس میشد. سامانه هشداردهندهای که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نوید راهاندازی آن را داده است تا حد زیادی میتواند در اطلاعرسانی به موقع آتشسوزی و اعزام تیم امداد برای اطفای حریق موثر باشد.
با نصب و راهاندازی این سیستم هوشمند در جنگلهای کشور تا حد زیادی خسارت ناشی از آتشسوزی جنگلها کاهش پیدا میکند. البته برای اطلاعرسانی درباره مکان و زمان آتشسوزی و اینکه این اطلاعرسانی به موقع انجام شود، علاوه بر استفاده از روشهای نوین و تکنولوژیهای این کار از بسیج مردمی نیز میتوان بهره گرفت. نیروهای بومی و محلی ساکن در این مکانها عوامل موثری در این اطلاعرسانی هستند که به واسطه سکونت و تردد در این مکانها و مشاهده علائم اولیه وقوع آتشسوزی میتوانند سازمان محیط زیست و ارگانهای مربوطه را در جریان قرار دهند تا تیم امدادی به موقع به محل اعزام شده و آتش به درستی مهار شود. آتشسوزیهای سالهای اخیر به حدود 40هزار هکتار میرسد و یکی از دلایل گسترش این امر اطلاعرسانی دیرهنگام بوده است. بهطور متوسط در سال، ما حدود هشت هزار هکتار از جنگلهایمان را در ارتفاعات سردسیر از دست میدهیم و ارتفاعات زاگرس و هیرکانی بیشترین درصد این آتشسوزیها را به خود اختصاص میدهند. در برخی سالها که با عنوان سالهای ترسالی از آنها نام برده میشود پوشش گیاهی جنگلها و مراتع به واسطه بارندگی شدید بیشتر میشود و این باعث میشود در فصل گرم و تابستان به واسطه خشک شدن این پوشش گیاهی، آتشسوزی جنگلها به شکل محسوسی افزایش پیدا کند.
بیشترین میزان آتشسوزیهای کشور مربوط به سال 1389 بوده است که بیش از 45 هزار هکتار از جنگلهای کشور در آتش سوخت و از بین رفت. علاوه بر اینکه ایجاد سنسورهای حساس به دود در مناطق جنگلی و آموزش نیروهای محلی و بومی در اطلاعرسانی و آگاهی به موقع ماموران از آتشسوزی میتواند تاثیر زیادی داشته باشد، تفاهمنامههای همکاری میان سازمان حفاظت محیط زیست و نهادهایی مانند ستاد نیروهای مسلح و وزارت دفاع نیز برای در اختیار گرفتن تجهیزات امدادی و اطفای حریق مانند بالگرد میتواند تاثیر زیادی در خاموش کردن و مهار آتش داشته باشد.
در آتشسوزیهای اخیر کشور به دلیل کمبود تجهیزات برای اطفای حریق نیروهای آتشنشانی و مردم محلی با ابزارهایی که نمیتوانند کارآیی زیادی داشته باشند سعی در مهار آتش داشتند که باعث شد آتش مساحت زیادی از سطح زمین را فرا بگیرد. اگر سازمانهایی مانند نیروهای مسلح و وزارت دفاع تجهیزات اطفای حریق خود را در اختیار سازمان محیط زیست قرار دهند اقدام موثری است اما مهمتر از آن این است که سازمانها یعنی سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگلها خودشان این تجهیزات را در اختیار داشته و بتوانند در مواقع اضطرار آن را به کار ببندند.