به گزارش گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا ، از ایمپلنت عموماً برای حجم‌دهی مناطقی با فرم استخوانی مانند چانه و یا گونه استفاده می‌کنند. ایمپلنت گونه، چانه و حتی لب می‌تواند جایگزین بافت‌هایی شود که با بیشتر شدن سن تحلیل رفته‌اند. ایمپلنت ها از مواد alloplastic ساخته می‌شوند و این بدان معناست که آن‌ها اصالتاً بیولوژیکی نیستند. آن‌ها پس از جاگذاری توسط جراح، دستخوش تغییر نشده و توسط بدن جذب نمی‌شوند.
ایمپلنت چانه معمولاً از طریق برشی که داخل لب پایینی داده می‌شود جاگذاری می‌شود؛ و ایمپلنت گونه از طریق برشی در زیر پلک پایینی و یا داخل دهان و یا در زمان جراحی پیشانی کاشته می‌شود.
انواع نرم ایمپلنت
نوع دیگری از ایمپلنتها وجود دارند که نرم‌تر از ایمپلنت گونه یا چانه بوده و برای پُر کردن قسمت‌هایی چون لب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
معمولاً این ایمپلنتها بسیار نرم بوده و می‌توانند از طریق یک برش کوچک وارد شده و سپس به سمت محل مورد نظر منتقل شوند. ایمپلنت‌های نرم ممکن است از نوع مصنوعی و دائمی بوده، مانند Gero-Tex و یا از نوع بیولوژیکی مانند AlloDerm که از پوست انسان مشتق شده است. نوع دوم از نرمی بیشتری برخوردار است اما متأسفانه دائمی نیست. از AlloDerm می‌توان برای حجم‌دهی لب‌ها و یا پُر کردن خطوط و تورفتگی‌ها پوست استفاده کرد. اما تأثیر این نوع درمان به چند ماه تا 2 سال یا کمی بیشتر محدود است. AlloDerm پوست انسان است که در محیطی خاص کاشت شده و تمام ساختارهای سلولی آن حذف شده است؛ بنابراین برای هیچ کس حساسیت ایجاد نخواهد کرد.
بزرگترین مزیت این محصول جلوه بسیار طبیعی ناحیه ترمیم شده به کمک آن است. همچنین بزرگترین ضعف آن این است که در برخی موارد در حدود 6 تا 9 بیشتر اثر خود را از دست می‌دهد. البته در مواردی تا چند سال نیز دوام داشته است.
Gero-Tex یا ePTFE یک ایمپلنت ساخته شده از مواد مصنوعی است که به صورت رشته و یا ورقه موجود است. این محصول نیز به خوبی توسط بدن تحمل می‌شود. در صورت عفونت و یا واکنش بافت می‌توان آن را به آسانی خارج کرد. در سال‌های اخیر از Gero-Tex بیشتر در حجم‌دهی لب‌ها استفاده شده است. همچنین استفاده از آن باعث وضوح بیشتر خطوط دور لب می‌شود.