با توجه به اینکه استقلال در 2 دیدار اول خود و بخصوص در بازی اول عملکرد قابل قبولی از خود ارائه داده بود پیش بینی می شد که در این دیدار هم بتواند از پس حریف خود برآید اما توقعاتی که از این تیم می رفت رفته رفته در حال کاهش است و این تیم نمی تواند در نیمه دوم دیدارهای خود عملکرد نیمه اول را داشته باشد. آنها در این دیدار هم در تایم اول بازی خوب کار کردند اما آنالیز خوب ذوبی ها باعث شد تا نقشه استقلال که گلزنی در نیمه اول است عملی نشود و در نیمه دوم از ضعف استقلال که در مقابل ملوان هم کاملا مشهود بود استفاده لازم برده شود. استقلال در این دیدار موقعیت های خوبی را در نیمه اول بدست آورد ولی موفق به گلزنی نشد؛ مطمئن باشید استقلال در صورت گلزنی در نیمه اول می توانست در همان 45 دقیقه اول 3 امتیاز را به حساب خود واریز کند. ذوب آهن در نیمه دوم کاملا بازی را در اختیار داشت و موقعیت های زیادی را کسب کرد و دو تای آنها را تبدیل به گل کرد. سرعت زیاد و پاس های متعدد از عوامل پیروزی ذوبی ها در این دیدار بود که استقلال را به زانو در آورد. آبی پوشان به نوعی در نیمه دوم تحلیل رفتند که این مسئله به عقیده من نمی تواند از بدنسازی آن ها باشد و باید آسیب شناسی کرد و دید که چه مشکلاتی در تمرینات این تیم بوجود آمده که در نیمه های دوم آن کیفیت نیمه اول را ندارند و بازی از دستشان خارج می شود. استقلال در این دیدار هم مثل بازی های قبل همه کار کرد و فقط نتواست راه چارچوب دروازه ذوب آهن را پیدا کند و نتیجه را واگذار کرد.
*محمود فکری