سه هفته از لیگ برتر ایران هم گذشت و تیم ها به صورت تقریبی، عیار و توانایی های خود را نشان دادند. در حالی که طبق عادت سالیانه آرزوهای قشنگی را برای لیگ امسال متصور شده بودیم و فکر می کردیم این بار دیگر شاهد بازی های با کیفیت خواهیم بود. این بار دیگر از حاشیه های رنگ و وارنگ خبری نیست. این بار دیگر بازیکن سالاری در تیم ها وجود ندارد. این بار دیگر تغییرات کادرفنی و مدیریت در تیم ها کمتر رخ می دهد و چند ده تا از همین "این بارها" که اکثریت قریب به اتفاق آن ها در همین سه هفته اول خلافش ثابت شد و بازهم ما آرزو به دل ماندیم و اثبات شد که آش همان آش است و کاسه همان کاسه!
ناکامی های سرخابی ها مقابل اصفهانی ها:
مهم ترین اتفاق هفته سوم شکست سرخابی های تهرانی مقابل دو تیم اصفهانی بود. اتفاقی که تا حدود یک دهه قبل هضمش حتی برای خود نصف جهانی ها هم سخت بود ولی حالا کاملا برای همه عادی شده و هیچ کس از این باخت ها ولو با 4 گل هم تعجب نمی کنند.
تغییرات و بلاتکلیفی انزلی چی ها:
تیم پرطرفدار و دوست داشتنی استان گیلان و تنها نماینده شمال کشورمان در لیگ برتر، حدودا چند سالی می شود که بر سر نخواستنش دعواست. آن ها علی رغم بلاتکلیفی در بحث مدیریت، بازهم در تعویض سرمربی سردمدار تیم های لیگ برتری هستند. امیر قلعه نویی بعد از دو هفته و در حالی که هنوز عرقش خشک نشده بود؛ چمدانش را بست و انزلی را ترک کرد و هدایت قوهای سپید به استیلی سپرده شد. باید ببینیم استیلی در پست خود باقی خواهد ماند یا بازهم مانند فصل قبل شاهد به وجود آمدن تغییرات مجدد در کادر فنی این تیم خواهیم بود.
حاشیه های کرار و مهربانی های مظلومی:
کرار فصل پیش بارها و بارها برای تیمش حاشیه درست کرد و در کنار آن، هم محروم شد و هم مصدوم. این فصل با آمدن مظلومی به نظر می رسید اوضاع بهتر می شود و یاغی عراقی به جای پرداختن به حاشیه کمی بازی هم می کند. اما گویا این اتفاق به حدی غیر ممکن است که می توان انتظار داشت؛ روزی استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی واگذار می شوند اما کرار سر به راه نشود. البته شماره 13 عراقی استقلالی ها پا را فراتر گذاشت و با ادعایی دروغین از بازی کردن برای استقلال سر باز زد و به بیمارستان رفت و بعد از آن کاشف به عمل آمد؛ مشترک مورد نظر از ما هم سالم تر است. حالا در کنار ناآرامی های کرار، مهربانی های همیشگی مظلومی با ستاره های تیمش در نوع خود جالب توجه است. و اینکه پرویز خان اخلاقش به سان گذشته است و اعتقادی به نشان دادن جذبه از خود نشان نمی دهد و با بزرگان تیمش کنار می آید.
مشکلات داوری:
این یکی دیگر بسیار نخ نما شده است. مشکلات داوری کلا از بین نمی رود بلکه مانند قانون پایستگی، از نوعی به نوع دیگر و از گافی به گاف دیگر تغییر پیدا می کند. این بارهم این اتفاق افتاده و در حالی که هنوز سه هفته بیش تر از لیگ نگذشته؛ مشکلات داوری صدای خیلی از مربیان را در آورده است. این بار علی دایی ادعا کرده یکی از داوران لیگ برتری در بازی تیمش با گسترش فولاد از ابتدا تا انتها به بازیکنانش فحاشی می کرده است. در کنار آن اشتباهات بزرگ بهترین داور لیگ چهاردهم! در بازی بزرگ سپاهان و پرسپولیس هم در نوع خود جالب توجه بود.
اعتراض های دایی:
بعد از برکناری دایی از پرسپولیس، دل همه برای اعتراض های گاه و بیگاه شهریار به تنگ آمده بود. به همین خاطر دایی خیلی سریع و در لیگ پانزدهم با صبای قم به لیگ برتر بازگشت. و باز با قدرت و از همان هفته ابتدایی اصلی ترین بحث کنفرانس های مطبوعاتی دایی، به جای مسائل فنی، مربوط به داور می شد و می شود و خواهد شد.
شروع ناامید کننده پدیده ها:
نفت و ذوب آهن در فصل قبل، با مربی و بازیکنان جوانشان پدیده شدند و با قرار گرفتن در بین مدعی ها و همچنین فینالیست شدن در جام حذفی تمام نگاه ها را به سمت خود چرخاندند. این اتفاق ها در حالی رخ داد که هر دو در لیگ چهاردهم شروع چندان قدرتمندانه ای نداشتند. اتفاقی که در این فصل هم رخ داده و هر دو تیم در سه هفته اول نتایج امیدوار کننده ای نگرفته اند و به نظر می رسد آن ها برای بازگشت به جمع مدعیان به زمان بیش تری احتیاج خواهند داشت.
ویسی و جوان هایش:
عبدالله ویسی فصل اولی که سرمربی گری در لیگ برتر را به صورت جدی تجربه کرد؛ با جوان های گمنامش صبا را به رتبه پنجم لیگ برتر رساند. بعد از آن ویسی، دیگر تمایل چندانی به استفاده از جوان ها و گمنام ها نداشت و همین باعث شد او از سطح اول فوتبال ما کنار رود. اما امسال دوباره عبدالله پپ به اصل خودش برگشت و با بومی های بااستعدادش در رده سوم جدول رده بندی قرار گرفته و ادعا کرده می خواهد سهمیه آسیایی را برای استقلال خوزستان به دست بیاورد.
مدعی بودن مدعی ها:
یک سری تیم های هستند که هر اتفاقی در فوتبال رخ بدهد آن ها کار خود را انجام می دهند. سپاهان و تراکتورسازی در چند سال گذشته این نکته را اثبات کرده اند. هر دو در این فصل هم نسبت به بقیه تیم های مدعی نمایش بهتری داشته اند و حالا جزو بالانشینان هستند. البته استقلال هم نشان داده علی رغم مشکلات زیاد، همواره می تواند جزو بالانشینان جای داشته باشد ولی سپاهان با جمع کردن 100% امتیازات، مدعی اول کسب عنوان قهرمانی حداقل تا به اینجا بوده است.
گربه سیاهی به نام یحیی:
با آمدن پرویز مظلومی انتظار می رفت؛ طلسم نبردن های استقلال مقابل یحیی گل محمدی بشکند اما نه تنها این اتفاق نیفتاد؛ بلکه یحیی بهترین برد خود مقابل استقلال را هم بدست آورد. حالا آمار سرمربی سابق پرسپولیس در برابر استقلال، 4 تساوی و 3 برد است و هیچ گاه او مقابل آبی های پایتخت شکست نخورده است.
و پرسپولیس:
دیگر در مورد این یک گزینه هیچ چیز نمی توان گفت. تیمی که روزی بدون شکست قهرمان لیگ می شد؛ حالا به روزی افتاده که برای اولین بار به قعر جدول سقوط می کند. البته این پروسه نابود شدن پرسپولیس امسال آغاز نشده و چند سالی می شود که شاهد آن هستیم اما امسال اوج گیری آن را می بینیم و اگر مسئولین رسیدگی نکنند شاید هواداران میلیونی سرخپوشان روزهای بدتر از این هم به خود ببینند.
تکمله: لیگ ما هنوز سر و شکل درستی به خود نگرفته است و ممکن است در هفته های آتی همه چیز تغییر پیدا کند ولی تا به اینجا که شاهد اتفاق عجیب و تازه ای از لیگ برتری ها نبودیم. فقط می توانیم امیدوار باشیم که در آینده فرجی بشود.