خبرگزاری برنا- ایلام؛ هفته دولت در راه است و دولت تدبیر و امید دو سالگی خود را پشت سرگذاشت و وارد سه سالگی میشود. اکثریت مردم باور دارند که دولت تدبیر و امید به حق و با تدبیر خاص رییس دولت و کابینه او ؛ امید را به جامعه بازگردانده است .فرداهای روشن در انتظار این مردم و کشور عزیزمان ایران بزرگ است .
مردم ماراتن نفس گیر رای اعتماد به کابینه دکتر روحانی و مخالفت های دلواپسان مجلس با چهره های کلیدی وزرای معرفی شده را به یاد دارند. دوسال از اون روزها گذشت و الان میتوان در خصوص عملکرد دولت سخن گفت .دولت تدبیر و امید بخوبی تشخیص داد که پاشنه آشیل کشور سیاست خارجی است.
در صحنه ی جهانی ایران دارای وضعیت نابسامانی بود، اجماع جهانی علیه شکل گرفته بود، تحریم های فلج کننده ی جهانی و سازمان ملل و اتحادیه اروپا و امریکا علیه ایران اجرا شده بود ، هیچ متحد سیاسی و اقتصادی مهم و عمده ای در جهان برای ایران وجود نداشت، ایران صحنه ورود بی برنامه و افسار گسیخته کالاهای بنجل و دست چندمی چین شده بود. چند کشور ضعیف افریقا و امریکای لاتین که عمدتا دچار فقر و مشکلات حاد اقتصادی بودند ؛ به شریک اقتصادی ایران تبدیل شده بودند.
دولت تدبیر و امید درد را تشخیص داد و فردی را در راس سیاست خارجی قرار داد که فرهیخته و شناخته شده در صحنه ی جهانی بود .دکتر ظریف و تیم سیاست خارجی او با برنامه ای خاص و مدون سیاست ایران را تنش زدایی و خروج ایران از انزوا قرار داد و همه شاهد بودیم که پس از دوسال و با مذاکرات شبانه روزی ؛ توانست اعتماد جهانی را جلب کند وکشورهای بزرگ یکی پس از دیگری وارد رقابت با ایران شوند و علی رغم مخالفت دلواپسان و کارشکنی آنها ؛ ایران وارد نشاط و شکوفایی جهانی می شود .
همه شاهدیم که وزرای خارجه پنج کشور اروپایی همراه با هیات های اقتصادی یکی پس از دیگری وارد کشور می شدند و ایران به سوی خروج از انزوای جهانی خیز برداشته است ؛ تحریم ها لغو می شوند و قطعنامه های تصویب شده بر ضد ایران به بایگانی می روند .
ایران 94 هرگز قابل قیاس با ایران 92نیست،
به اعتقاد بیشتر کارشناسان ؛ ایران در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود .تورم در بالاترین عدد ممکن قرار داشت و قیمت ها افزایش می یافتند، ارزش پول ملی به شدت از بین رفته بود و دلار و سایر ارزها بصورت تصاعدی بالا می رفتند .صنایع و شرکت های داخلی اکثرا تعطیل و یا در آستانه ورشکستگی قرار داشتند.بیکاری به شدت افزایش یافته بود و کارگران از کارخانه ها اخراج شده بودند و اکثر شرکت ها مجبور به تعدیل نیروی کار بودند.بر مردم روحیه نا امیدی و عدم اعتماد به فردا حاکم شده بود و غیره....
در این شرایط کمتر کسی جرات میکرد تا سکان مدیریت اجرایی کشور را بر عهده بگیرد .مردم در یک حرکت حساب شده دولت تدبیر و امید را انتخاب کردند. دکتر روحانی تیم کارکشته ای را روانه پاستور کرد تا شاید تجربه و سوابق کار اجرایی بتواند کشور را از این بحران خارج کند .گرچه بر او ایرادهایی گرفته شد ولی وی گفت که وضعیت کشور اجازه آزمون و خطا و کسب تجریه را نمی دهد و وزرا باید از همون روز اول آستین کار بالا زده و به دور از جار و جنجال تجربیات دوران سازندگی و اصلاحات را پیاده کنند.
الحق که این تیم در طول دوسال گذشته و به روایت مشاهده مردم و آمار واقعی موفق بوده و در اکثریت شاخص ها کشور به مرحله ثبات نزدیک شده است.
تورم از حدود 45 درصد به کمتر از 15 درصد رسیده است، رشد اقتصادی کشور از 6- درصد به مثبت 5/5+درصد رسیده است . بیکاری از حدود 30 درصد به کمتر از 13درصد رسیده است، ارزش پول ملی ثابت نگه داشته شده و حتی در مقابل دلار حدود پانصد تومان افزایش یافته است، کارخانه و شرکت های نیمه تعطیل و یا تعطیل شده فعالیت خود را شروع کرده اند و تولید ملی در حال افزایش است ،فروش نفت ایران که به کمتر از یک میلیون بشکه در روز کاهش یافته بود ؛ دوباره افزایش یافته و به بیش از سه میلیون بشکه در روز رسیده اسید، مردم به فردا و فردا ها امیدوارند و روحیه اعتماد و اعتدال به جامعه بازگشته است.
در مجموع دولت روحانی در دوسال گذشته دوران سختی را پشت سرگذاشت .دورانی که کشور در تنگنا و محرومیت قرار دشت و عده ای دلواپس هر روز سنگی را در مسیر حرکت دولت قرار دادند تا شاید دولت با مشغول شدن به این موانع تصنعی ؛ از توجه به امور معیشتی و زندگی مردم غافل شده و به زعم آنها در کمتر از یکسال سقوط کند .اما دکتر روحانی و تیم او زرنگتر از آن بود که در دام این عده قرار گیرند.وی اعلام که چرخ زندگی مردم از همه چیز مهمتر است و باید اول زندگی مردم بهبود یابد و بعد سایر موارد ..
و این چنین بود که ماهیت دولت قبلی روز به روز در اذهان عمومی روشن تر شد و دامنه اختلاس افراد درجه یک دولت و معاونان رییس جمهور نجومی شد و مشخص گردید که درامد کشور بجای اینکه وارد سفره مردم شود ؛ سر از جیب نامبارک آقایان درآورده است .پاک ترین دولت تاریخ به ناپاکترین دولت تبدیل شد و غیر از شخص رییس دولت بیشتر شاکله های آن راهی زندان شدند.
مجتبی شیرخانی؛ فعال سیاسی