به گزارش خبرگزاری برنا، سال 1359 شمسی، کارمند یکی از ادارات شهر کرمان، برای ماموریتی چند روزه به سوی مناطق عملیاتی جنوب کشور رفت و از آن پس، مسیر زندگی او به گونه ای تغییر کرد که توانست سال ها بعد، در سرنوشت کشور خود، تاثیرات تعیین کننده ای به جا بگذارد. این رزمنده‌ی کرمانی، اواسط دهه‌ی شصت شمسی، خود را این گونه معرفی کرده است:
«من قاسم سلیمانی فرمانده سپاه هفتم صاحب الزمان(عج) کرمان هستم. در سال 1337 در روستای قنات نمک از توابع کرمان به دنیا آمدم. دیپلم هستم و دارای همسر و دو فرزند، یکی پسر و یکی دختر، می باشم.قبل از انقلاب در سازمان آب کرمان به استخدام درآمدم، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در اول خرداد سال 1359 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمدم. با شروع جنگ و حمله عراق به فرودگاه های کشور، مدتی از هواپیماهای مستقر در فرودگاه کرمان محافظت می کردم. دو یا سه ماه پس از شروع جنگ در قالب اولین نیروهای اعزامی از کرمان که حدود 300 نفر بودند عازم جبهه های سوسنگرد شدیم و به عنوان فرمانده دسته مشغول به کار شدم. در روزهای اول ورود به جبهه، دشمن را قادر به انجام هر کاری می دانستم، اما در اولین حمله ای که انجام دادیم موفق شدیم نیروهای دشمن را از کنار جاده سوسنگرد تا حمیدیه به عقب برانیم و تلفاتی نیز بر آنها وارد کنیم که این امر باعث شد تصور غلطی که از دشمن در ذهن داشتم از بین برود.
شوق و علاقه زیادی به طرح ها و مسائل نظامی داشتم و علاقه مند حضور در جبهه بودم و درست به دلیل همین علاقه بود که با یک ماموریت 15 روزه وارد جبهه شدم و دیگر تا آخر جنگ بازنگشتم.»
تصاویری که پیش رو دارید، به سال 1359 شمسی، در اطراف شهر تهران به ثبت رسیده است. روزهایی که گروهی از پاسداران کرمانی، برای حضور در دوره‌ای آموزشی، به تهران اعزام شده اند و «قاسم سلیمانی» هم در میان آن ها است.