خبرگزاری برنا ایلام، نمیدانم از چه و از کجا بگویم، شاید اگر با جنگ ایران و عراق مقایسه اش کنیم باز هم اغراق نکرده ایم. دورانی که دشمن سرتاپا مسلح با تمام توان جنگی اش به جنگ وطن مان آمده بود. ولی باز هم قابل مقایسه نیست هیچ وقت در جنگ با عراق و در یکسال بالغ بر 20هزار نفر به شهادت نرسیدند.
این همه قتل و کشتار در جاده های ایران برای چیست؟ ایران را چه شده است چرا ارابه ی مرگ اینچنین بی رحمانه کمر همت به قتل ملت عزیزمان بسته است.
در مقایسه جهانی ملاحظه می کنم که ایران به تنهایی برابر با یک یا دو قاره جهان کشته جاده ای می دهد.چرا؟؟ این همه انسان بی گناه که هرکدام نان آور خانواده ای هستند به کدامین گناه باید به اجبار سفر آخرت را شروع کنند؟ وجدان های بیدار یاخفته مسوولین کجا آرام گرفته اند؟
در بررسی علت تصادفات جاده ای در ایران چند عامل اساسی نقش دارند که ذکر آنها خالی از لطف نیست؛
اول.وسیله نقلیه، دوم. خطای انسانی، سوم.عامل جاده.
* وسایل نقلیه تولید شده در ایران از بی کیفیت ترین وسایل نقلیه ی جهان هستند.
شرکت های خودروسازی که بصورت انحصاری و بدون رقیب یکه تاز تولید هستند و انواع جنس های بنجل و بدون استاندارد را با قیمت چندبرابر ارزش واقعی به مردم میفروشند.این شرکت ها هیچگاه به فکر بهبود کیفیت نیستند واجازه ورود ماشین آلات خارجی را هم به کسی نمیدهند و اگر در موردی اجازه ورود داده می شود آنچنان گمرکی بر آن وضع میشود که تامین بهای آن از عهده ی کمتر کسی برمیاید.
در کجای جهان وسیله نقلیه پس از تصادف دچار آتش سوزی میشود؟؟ مردم هم مثل آش خاله باید به اجبار خریداری کنند.
* عامل جاده، جاده های ایران و بخصوص در مناطق کوهستانی به صورت غیر استاندارد و بدون مهندسی علمی ساخته شده اند. به قولی مهندس جاده ها راننده های بلدوزر بوده‌اند که به تشخیص خود مسیر جاده ها را ترسیم کرده اند. امروزه جاده‌های ایران ظرفیت این همه ماشین را ندارند و.هر روز شاهد تصادفات مرگباری در این جاده ها هستیم. جادهایی پر پیچ وخم که لفظ جاده. مرگ بهتر بیان کننده ی حالات آنها ست.
* خطای انسانی. فرهنگ راننده گی هم در ایران و بخصوص در مناطق ما شرایط ویژه‌ای دارد. هرکسی تلاش دارد تا زودتر به مقصد برسد. وکمتر به حقوق دیگران توجه میشود.
* عدم رعایت حق تقدم، رعایت نکردن سرعت مطمئنه، عدم رعایت فاصله با سایر وسایل نقلیه، توجه نکردن به ظرفیت وسیله ی نقلیه و.... همه و همه از عواملی هستند که کمتر راننده ای به آن توجه میکند و عامل اصلی تصادف می باشند. سرعت غیرمجاز و وحشتناک برخی راننده ها سبب ایجاد رعب و وحشت در بین سایر راننده ها میشود و استرس را به دیگران وارد میکند.
نگاهی به وضعیت تصادفات ماه های اخیر و تلفات بالای انسانی نگرانی بیش از حدی را به مردم وارد کرده است. اعتماد مردم از بین رفته است و کسی اطمینان به سفر و بازگشت ندارد. به قول مردم رفتن دست خودمان است و بازگشت دست پراید و پژو.، مسولین باید به فکر راهکاری اساسی برای این موضوع باشند..
توجه به وضعیت جاده ها و بهبود کیفیت آنها،حذف نقاط حادثه خیز.، دو یا چند بانده کردن مسیرهای پر تردد، افزایش میزان حضور پلیس راهور در جاده ها.، برخورد شدید با رانندگانی که پرخطر هستند، عدم انعطاف و اجرای قانون برای متخلفان، اجرای محدودیت شدید برای افرادی که زیر سن مجاز رانندگی می‌کنند، توقیف دایمی وسایلی که خلاف های خطرناک مرتکب می‌شوند، استفاده از رسانه ی ملی و استانی برای ترویج فرهنگ درست رانندگی، تشویق رانندگانی که فرهنگ رانندگی را بطور کامل و تمام رعایت می کنند و.....
یادمان باشد که پیشگیری بهتر از برخورد است.وظیفه اول راهنمایی و رانندگی، راهنمایی و ارشاد است. باید بودجه ای لازم برای تقویت فرهنگ رانندگی در جامعه اختصاص یابد.
باور کنیم که حجم تصادف در جاده های کشور مان خیلی بالاست و اگر امروز فکری اساسی نکنیم فردا پشیمانی بیشتری گریبان مان میگیرد و روز به روز شاهد پر شدن فرزندان نمان در جاده‌ها به دست ارابه های مرگ خودساخته هستیم.
مجتبی شیرخانی روزنامه نگار.