گروه حقیقت‌یاب از طرف جهان اسلام برای بررسی حادثه منا تشکیل شود

بسم‌الله الرحمن الرحیم

انالله و انا الیه راجعون

به تعبیر یکی از آقایان باید گفت بنی‌امیه زمان عیدی برای ما نگذاشتند. حادثه‌ی دلخراش و غم‌انگیز منا حادثه‌ی کوچکی نیست. واقعاً هر انسان و هر مسلمانی خبر آن را بشوند نمی‌تواند بی‌تفاوت از کنارش بگذرد. بیش از دو هزار نفر از مسلمانان در سرزمین وحی و امن الهی، جان بسپارند. چندین هزار نفر زخمی بشوند و بعد هم با یک تسلیت گفتن یا یک جمله کوتاهی که دلیل بی‌کفایتی مدیران حکومت عربستان است از کنار مسأله گذشتن به نظر می‌رسد درست نیست و حتماً لازم است مقامات مسئول دنیای اسلام در همه‌ی کشورهای اسلامی نسبت به این حادثه، عکس‌العمل جدی نشان بدهند . حجاج کثیری که هر سال به آن سرزمین پاک می روند، امنیت نداشته باشند؟! این یک نقص و ضعف بزرگ از سوی کسانی است که مدیریت این مکان مقدس را برعهده دارند. در ضعف مدیریت آنها جای هیچ تردیدی نیست به علاوه که شاید توطئه‌ای هم در کار بوده باشد. این بعید و دور از ذهن نیست ؛ چون در یک چنین روزی در یک فاصله‌ی به این کوتاهی، بستن راه با توجه به این همه جمعیت که هر سال به این شکل آنجا حضور پیدا می کنند و در این روز به خصوص و در این نقطه‌ی مقدس خب طبیعی است که عوارضی دارد. به صرف اینکه گفته شود دلیل بی‌کفایتی و بی‌دبیری و چنین و چنان است بعد هم بعضی از رسانه‌های وابسته مثل «بی.‌ بی.‌ سی» و بعضی از رادیوهای دیگر وابسته به غرب، توجیهات بیهوده و سبک و انحرافی را داشته باشند کار درست نمی شود. من تصور می‌کنم که وظیفه‌ی مقامات مسئول است که به شکل قضایی مسأله را دنبال کنند؛ گرچه دادستان محترم هم فرمودند که ما از طریق محاکم قضایی دنبال می‌کنیم و محاکم بین‌المللی هم مسئول هستند و باید پیگیری بشود. امیدواریم که اینطور باشد. اما من می‌خواهم بگویم که فقط قوه قضاییه نیست که مسئول است و باید پیگیری کند، در جهان اسلام هم نهادهایی مثل سازمان کنفرانس اسلامی که از همه‌ی کشورهای اسلامی تشکیل می‌شود یک اقدام جدی باید داشته باشد. آیا واقعاً مجامع بین المللی در برابر حادثه‌ای مشابه این در جاهای دیگر سکوت می کنند؟ مثلاً اگر چند تا آمریکایی‌ در یک جایی کشته شده بود به همین راحتی از کنارش می‌گذشتند؟! پیشنهاد من این است که یک گروه حقیقت‌یاب از طرف جهان اسلام، حداقل سازمان کنفرانس اسلامی وجود داشته باشد و تشکیل بشود. ضمن اینکه دولت محترم ما هم غیر از دستگاه قضایی، عکس‌العمل مناسبی داشته باشد. صرفاً تسلیت گفتن به خانواده‌های داغدار کافی نیست. باید عکس‌العمل جدی‌تری وجود داشته باشد؛ یعنی در حقیقت پذیرش مسئولیت این حادثه از سوی دولت عربستان خواسته بشود. حالا اینکه وزارت خارجه ما صرفاً کاردار عربستان را احضار کرده و یکی ـ دو بار به او تذکر داده، او هم طی تشریفاتی گفته باشد من منتقل می‌کنم، اینها کافی نیست، باید ان شاءالله مسئولین قضیه را جدی‌تر دنبال کنند. بعد از دادستانی ما، سازمان کنفرانس اسلامی و دولت، شاید حوزه‌های علمیه و مراجع عظام هم بی‌تکلیف نباشند. اینکه من و شما بشنویم که بیش از دو هزار مسلمان در سرزمین وحی کشته بشوند و ما فقط در مدرسه فیضیه یک اجتماعی تشکیل بدهیم و درس را تعطیل کنیم و یک سخنرانی و یک تسلیت و تمام، این کافی نیست؛ بخصوص در حوزه‌ی مقدسه قم که عظیم‌ترین حوزه‌ی شیعه است؛ البته بحث شیعه و سنی مطرح نیست، بحث اسلام مطرح است، بحث مسلمانان مطرح است، بحث امنیت سرزمین وحی و مدیریت ایام حج مطرح است. اگر مسأله‌ی امنیت به خطر بیفتد روی استطاعت سوء اثر می‌گذارد. یکی از شرایط استطاعت حج، امنیت است. اگر هر سال برای حاجی‌ها اتفاقی بیفتد؛ یک سال آتش‌سوزی ، یک سال شکسته شدن و فرو ریختن پل، یک سال افتادن جرثقیل ، یک سال چنین و چنان، این طور برای حجاج امنیت وجود نداشته باشد به نظر شرایط استطاعت مخدوش است؛ استطاعت صرفاً مالی نیست، وجود امنیت هم یکی از شرایط استطاعت است. لذا واقعاً می‌شود تشکیک کرد روی وجوب حج، مگر اینکه حکام سعودی به طور رسمی عهده‌دار امنیت حجاج بشوند. بنابراین در این قضیه، صرف یک مذاکره معمولی و ساده به نظر کافی نباشد. در این مسأله ، ایران و نیجریه و سومالی و کجا و کجا هم مطرح نیست، مسأله جهان اسلام مطرح است. حج متعلق به همه‌ی مسلمانان است و این خسارت برای همه‌ی مسلمانان بوده، البته در ایران واقعا مصیبت سنگین است. آخرین آماری که ما شنیدیم تا حالا یکصد و شصت و نه نفر، سیصد و چند نفر مفقود هستند که شاید خدای ناکرده این مفقودین که تا حالا پیدا نشدند ممکن است جزء مقتولین باشند، البته ان شاءالله که پیدا بشوند. الان تقریباً برای همه روشن شد که سرگرمی‌ رژیم آل سعود جنگ با یمن است. دولت سعودی حتی مانع از همکاری برای امداد‌رسانی به آسیب‌دیدگان و مصیبت‌دیدگان شده؛ یعنی هیچ نوع همکاری مناسب در چنین حادثه‌ای با گروه‌های امدادی و یا مسئولان ایرانی نکرده است، حتی اجازه اینکه هیأتی از ایران بروند سرکشی و بررسی کنند و قضایا را دنبال کنند داده نشده. به هر حال ما به همه‌ی بازماندگان و آسیب‌دیدگان این حادثه‌ تسلیت می‌گوییم. امیدوار هستیم که مقامات مسئول هم به شکل جدی مسأله را پیگیری کنند. از مراجع عظام و حوزه‌ی علمیه هم درخواست می‌کنیم که عکس‌العمل جدی داشته باشند. از حوزه‌ی علمیه قم اگر نامه‌های رسمی تهدیدآمیز به سازمان‌های رسمی جهانی نوشته بشود حتماً تأثیر دارد و قطعاً مؤثر است. در قم اکتفاء نشود به تعطیل کردن یک روز درس و یک روز مجلس فاتحه گرفتن، یک عکس‌العمل‌ جدی از سوی حوزه و مراجع معظم نیاز است. علاوه بر سازمانهای بین المللی از دولت خودمان هم می‌توان خواست که جدی‌تر برخورد کنند، مسائل سیاسی جای خودش را دارد. این یک مسأله ی مذهبی است با دید مذهبی به آن باید نگاه کرد، نه با دید سیاسی. بحث های سیاسی جای خودش را دارد. بنابراین ما حوزویان و علما می‌بایست عکس‌العمل مناسبی داشته باشیم. واقعاً خیلی سخت است؛ بخصوص برای خانواده‌های آسیب‌دیدگان . ما هم برای آنها صبر و اجر از خداوند متعال خواهان هستیم.