به گزارش سرویس ورزشی برنا خدابخشی از سال 90 با رشته تیراندازی آشنا شد و سال 91 به رقابت های لیگ کشوری راه یافت و مقام اول را نیز از آن خود کرد. سال 92 برای خدابخشی سال سرنوشت سازی بود و او توانست با درخشش در رقابت های آزاد تیراندازی و شکستن رکورد ایران در تفنگ بادی، به تیم ملی راه یابد .
وی در خصوص اولین حضور برون مرزی خود می گوید: بعد از راه یابی به تیم ملی در رقابت های جهانی لهستان شرکت کردم و پس از آن مسابقات پاراآسیایی اینچئون با کسب یک نشان نقره، دومین تجربه برون مرزی من به شمار می رود. امسال نیز در مسابقات جام جهانی ترکیه، جام جهانی کروواسی و جام جهانی استرالیا حضور یافتم که ماحصل شرکت در این مسابقات، کسب سهمیه پارالمپیک 2016 بود.
بانوی ملی پوش تیم تیراندازی پیرامون مسابقات استرالیا گفت: این رقابت ها به نسبت مسابقات کروواسی کم تعداد تر بود ولی بهترین های جهان در آن حضور یافته بودند و تعدادی از تیراندازان مشترک که در مسابقات ترکیه و کرواسی هم حضور داشتند در استرالیا بودند.
خدابخشی خاطر نشان کرد: رکوردهای من در طی این سه مسابقه تقریبا یکسان بوده و تمام تلاش خودم را به کار می گیرم تا بهتر از این نیز باشد. در کل رشته تفنگ بادی به خاطر مختلط بودن، حضور افراد با تجربه و رکوردهای بسیار نزدیکی که وجود دارد، رشته سختی است.
دارنده نشان نقره بازی های پاراآسیایی اینچئون در ادامه گفت: در تیراندازی آرام بودن بسیار مهم است و نباید ذهن را درگیر نتیجه کرد. توصیه های آقای امیری، مربی تیم ملی بسیار برای من موثر بوده و همیشه قبل از مسابقات ملی پوشان را به آرامش دعوت می کند و این باعث می شود تا با خیال راحت و بدون هیچ دغدغه کار کنیم.
وی افزود: صبر و آرامش هدیه ای بود که کار کردن در رشته تیراندازی به من داد و حاضر نیستم فعالیت در این رشته را با هیچ رشته ی دیگری عوض کنم. بعد حرفه ای و قهرمانی تیراندازی نیز برایم اهمیت دارد و دوست دارم تا جاییکه در توانم باشد و شرایط اجازه دهد، در این رشته فعالیت کنم.
خدابخشی در خصوص کسب سهمیه گفت: وقتی خبر کسب سهمیه ی من منتشر شد، در راه بازگشت به ایران بودیم و من در فرودگاه دبی بود که این خبر را شنیدم و علاوه بر خوشحالی، سنگینی باری را که از این به بعد باید به دوش بکشم، احساس کردم و خود را در مسیر جدیدی دیدم که با گرفتن سهمیه تازه آغاز شده است.
بانوی تیم ملی تیراندازی در پایان گفت: از خانواده، کادر فنی، فدراسیون کمیته ملی پارالمپیک و همه افرادی که برای موفقیت تیم تلاش کردند تشکر می کنم. به خصوص از برادرم حسین، که در تمام شرایط همراه و هم پای من است و موفقیت هایم را مدیون حمایت ها و همراهی های او می دانم.