به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، دانشمندان در این تحقیق تواتر آتش سوزیهای جنگلی را در دو هزاره اخیر در کوهستانهای صخره‌ای مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند.
محققان با بررسی دقیق تواتر آتش سوزی های گسترده، به این نتیجه رسیدند که علاوه بر سالهای پایانی قرن بیستم و سالهای آغازین قرن بیست و یکم، تنها دوره زمانی که آتش سوزی های گسترده ای در جنگلها روی داد مربوط به سه قرن گرمایش در قرون وسطی در آمریکای شمالی بوده است که از آن به عنوان دوره گرم قرون وسطایی Medieval Warm Period یاد می شود.
دانشمندان می گویند نتایج تحقیقات جدید آنها نشان می دهد که هشتاد و سه درصد از حدود هزار کیلومتر زمین های جنگلی که در شمال کلرادو مورد بررسی قرار گرفته اند، در اوایل دوره گرمایش قرون وسطی و زمانی که میانگین دمای هوا پنج دهم درجه سلسیوس افزایش یافته است طعمه حریق شده اند.
محققان در بررسی های تطبیقی خود به این نتیجه رسیده اند که دمای هوا در کوهستانهای صخره ای از سال دو هزار، شصت و نه صدم درجه سلسیوس نسبت به کل قرن بیستم بالاتر بوده است. جان کالدر تصریح کرد این افزایش دما منجر به وقوع آتش سوزیهایی شد که دوازده درصد از مناطق مورد مطالعه ما را در کوهستان زیرکل Zirkel در سال دو هزار از بین برد.
دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که پدیده های شدید آب و هوایی از قبیل ال‌نینو ( جریان آب گرم در اقیانوس آرام که خشکسالی‌های غیرعادی یا بر عکس بارندگی های سیل آسا به دنبال دارد) آتش سوزی جنگلها را در سال دو هزار و پانزده تشدید خواهد کرد.
از اوایل سالهای هزار و نهصد و هشتاد و به ویژه از زمان وقوع آتش سوزیهای گسترده در پارک ملی یلووستون در سال هزار و نهصد و هشتاد و هشت، تواتر آتش سوزیهای گسترده تحت تاثیر پدیده گرمایش در جنگلهای غرب آمریکا افزایش قابل توجهی داشته است