به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، محسن شریفیان پژوشگر موسیقى جنوب که خود از نوازندگان مطرح این ساز مى باشد تدوین این پرونده را براى ثبت ملى به عهده داشته است. این پرونده در تاریخ ٩٤/٧/٢٢ در جلسه کمیته ثبت میراث فرهنگى به شماره ٧٨٣ به ثبت رسید.
شریفیان در این خصوص ضمن تشکر از دکتر فرهاد نظرى و همکارى کارشناسان و کمیته ثبت آقا ملى در میراث فرهنگى توضیح داد: «در جنوب ایران و بویژه بوشهر نقش فرهنگی و روند تاریخی و اجتماعی ساز نی انبان به عنوان یکی از شاخص ترین و بحث برانگیز ترین سازهای این منطقه اهمیت قابل توجه ای دارد.
وی ادامه داد : مطالعه این موضوع برای درک ما نسبت به هویت قومی، فرهنگی و موسیقایی جنوب ایران حایز اهمیت است. سازی که به نوعی راوی تاریخ، زبان، لهجه، ادبیات، آیین، مذهب و رسوم است. نی انبان ساز اصلی و شناخته شده ی موسیقی محلی بوشهر است. سازی که در استان خوزستان و هرمزگان و کرمان نیز رواج سنتی دارد و آن گونه که لوئی دوبو می‌نویسد، در قرن 19 در سایر نقاط ایران نیز رواج داشته است.
علاوه بر این دامنه ی نواختن این ساز به کشورهای حاشیه خلیج فارس همچون کویت، بحرین، قطر، عمان و بحرین هم می رسد. اغلب آیکان ها تاریخی ساز نی انبان در حاشیه خلیج فارس مربوط به ایران است. مواردی که در نسخ خطی و نقاشی های سفرنامه های مستشرقین غربی و همینگونه ادبیات ایران کاملا مشهود است.»