به گزارش سرویس ورزشی برنا مهدی خدابخشی را باید یکی از باتعصب های تیم ملی تکواندو دانست، قهرمانی محجوب که در شیاپچانگ در کمال خونسردی با آن تکنیک منحصربفردش هر حریفی را به بند می کشد. این تکواندوکار جوان اهل کرج که برای کسب سهمیه المپیک ریو دیرتر از بقیه استارتش را زد، حالا نفر اول رنکینگ وزن سوم است؛ آن هم با فاصله 80 امتیازی نسبت به نفر دوم و این یعنی مهدی برای رفتن به ریودوژانیرو برزیل دیگر نیازی به امتیاز ندارد.
بااینکه حضورش در المپیک مدتهاست مسجل شده و دیگر نیازی به امتیاز ندارد، اما مرد المپیکی تکواندو در گرندپریکس منچستر برروی شیاپ چانگ رفت و حتی مصدومیت شدید در خلال مبارزه با "لوتالو"ی انگلیسی هم سبب نشد تا او نیمه کاره بازی را رها کند.
شاید تمام کسانیکه مسابقه او را تماشا می کردند، باتوجه به درد شدیدی که او در حین مبارزه تحمل می کرد، منتظر انصرافش بودند اما مهدی که با مبارزاتش، همواره دوستداران و علاقه مندان به تکواندو را به وجد می آورد، به احترام همین علاقه مندان تا لحظه آخر مردانه جنگید و امتیازات از دست رفته را نیز جبران کرد ولی در نهایت آسیب و دررفتگی مچ پایش نگذاشت راهی فینال شود و به مدال برنز رسید.
خدابخشی پس از بازگشت از مسابقات گرندپریکس منچستر، در خصوص مبارزات در این رقابتها به سایت فدراسیون تکواندو گفت: من سه مبارزه را در این مسابقات پشت سر گذاشتم، اولین مبارزه من با نماینده اسپانیا بود، که به هرحال یک مبارزه تکراری بود! هم او از من شناخت داشت و هم من از او. ضمن اینکه من یک دور استراحت داشتم و مبارزه اول همیشه سخت است. در پیکار دوم نیز با نماینده ازبکستان رقابت کردم.
وی که در مبارزه با نماینده ازبکستان با نتیجه 2 بر یک به برتری رسید، در رابطه با این مبارزه اظهار داشت: نمی دانم چرا هر بازیکنی در مقابل ما می ایستد، فقط به دنبال این است که وقت بگذرد و اصلا مبارزه نمی کند! تکواندوکار ازبکستانی در نظر داشت بازی را سرد کند و با اخطار امتیاز بگیرد. من هم در این مسابقه فشار زیادی نیاوردم و با فکر مبارزه کردم که در نهایت هم فکر من نسبت به او برتر بود و توانستم برنده شوم.
خدابخشی با اشاره به اتفاقات مبارزه مرحله نیمه نهایی برابر "لوتالو محمد" از انگلیس، تصریح کرد: تکواندوکار انگلیسی واقعا متحول شده بود و باتوجه به امتیاز میزبانی شرایط خوبی را در اختیار داشت. آسیب دیدگی من هم باعث شد تا وضعیت او بهتر هم شود و در نهایت مبارزه به سود نماینده انگلیس به پایان برسد.
قهرمان جهان، آسیا و بازیهای آسیایی در پاسخ به این سوال که چرا پس از مصدومیت از مبارزه انصرف نداد؟ افزود: دردی که من در این مسابقه چشیدم، غیرقابل توصیف است، نمی دانم حتی چطور در آن دو راند توانستم روی پایم بایستم! واقعا در یک لحظه تا مغز استخوانم درد گرفت، این بدترین درد زندگی من بود اما من نتیجه تیمی برایم مهم بود و می خواستم چهارمین و آخرین مدال ایران نقره شود نه برنز. ضمن اینکه تماشاگران در سالن نشسته بودند تا مبارزه را تماشا کنند و مهمتر از همه مبارزات من در ایران پخش مستقیم بود. من به خاطر مردم مبارزه کردم.
نفر اول رنکینگ المپیکی و جهان در وزن 80- کیلوگرم، در خصوص مدت زمان درمانش و اینکه چه زمان به تمرینات بازخواهد گشت؟ خاطرنشان کرد: هنوز که درد دارم، البته درمان آغاز شده است و تا زمانیکه به بهبودی کامل برسم این درمان ادامه خواهد داشت. امیدوارم هرچه زودتر به تمرینات بازگردم.