خبرگزاری برنا- فارس:معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری شیراز درمورد این برنامه گفت: با هدف ترویج فرهنگ پیاده روی و تشویق شهروندان به انجام این کار، روز پنجشنبه نهم مهرماه جاری، خیابان عفیف آباد شیراز از ساعت 12 ظهرتا 24 بر روی خودروها بسته و به شکل نمادین و موقت به پیاده رو تبدیل شد. علی زحمتکش افزود: در ظرف مدت یاد شده شرایطی فراهم شد تا شهروندان بتوانند بدون حضور خودرو در این خیابان تردد کرده وفعالیت های روزمره خود را انجام دهند.
وی ادامه داد: در کنار تردد شهروندان به شکل پیاده، مسیری نیز در این خیابان برای عبور دوچرخه در نظر گرفته شد تا علاقه مندان به استفاده از دوچرخه نیز به عنوان وسیله نقلیه پاک بتوانند در این خیابان ترددکنند.
این حرکت شهرداری شیراز نظرات و عکس العمل‌های مختلفی را به همراه داشت که دراین گزارش نظرات سه دانش آموخته شهرسازی در مورد این برنامه منعکس شده است.
آموزش حقوق شهروندی
راضیه رهنما دانشجوی رشته شهرسازی دانشگاه پیام نور شیراز و عضو خانه فرهنگ جاودان در این زمینه می‌گوید: در هیاهوی دنیای امروزه فضایی برای قدم زدن و پیاده روی می‌تواند در جهت آرامش و نیز برقراریتعاملات اجتماعی کمک کند.
وی ادامه داد: از دیدن این برنامه با رویکرد پیاده محور که به پویایی شهر و نیز محترم شمردن زندگی پیاده در فضای شهری کمک می‌کند بسیار خوش حال شدم زیرا که این برنامه علاوه بر جنبه نمایشی،آموزش‌هایی در سطوح مختلف از جمله رعایت حقوق شهروندی به همراه داشت.
این شهروند شیرازی افزود: اما نبود امنیت برای مردم به دلیل عبور وسایل نقلیه متعدد از جمله ماشین‌های شهرداری و ضعف در امر کف‌سازی و نور پردازی محیطی، از جمله مشکلات پیاده‌رو شدن آزمایشی خیابان عفیف آباد شیراز بود.
پیاده راه ، تنها تکه‌ی جا مانده پازل شیراز
آیدا نعمت الهی دانشجوی شهرسازی دانشگاه پیام نور شیراز در مورد این طرح نظر متفاوتی دارد و می‌گوید: چندی است که بوی نیاز در شیراز برپا شده است. نیاز، اما چه نیازی؟ شهروندان این شهر چه چیزی را کم دارند که بدان نیازمند باشند؟ فرهنگ؟ اصالت؟ تکنولوژی؟ خیر، گویا مردم اصیل و با فرهنگ شیراز، تمام تکنولوژی‌های به روز خود را با افراد متخصص و هوش و ذکاوت شهروندان تلفیق کرده، برای دستیابی به یک پیاده راه!!
وی تاکید کرد: پیاده راه چیزی است که پیرشهر اصیل و با فرهنگ ایران بدان نیازمند است. چراکه شیراز نه باغی کم دارد نه فضای شهریِ پرتراکمی و نه ارگ و محله ای. عمرش به قدری پربار بوده که الگویی برای شهرهای موفق دنیا شده است.
این شهروند شیرازی، پیاده راه را تنها تکه‌ی جا مانده پازل شیراز دانست و عنوان کرد: چرا باید دست روی بافت های ارزشمند بگذارند تا تحت محبوبیت حافظیه و عفیف آباد، جلوه‌ی خوب پیاده راه را دو چندان کنند؟
عضو خانه فرهنگ جاودان ادامه داد: وقتی استقبال مردم به قدری شیرین است که انسان دلش می‌خواهد کل شیراز را پیاده راه کند، چرا باید در مقابل نظرات تخصصی مهندسان ترافیک و شهرساز و معمار ایستاد؟ چراباید لجبازی کرد؟ چرا فکر نکرد؟ مگر شانزلیزه و میدان تایمز هم حافظه و عفیف آباد داشتند؟!
نعمت الهی افزود: برای پیاده رو سازی نیاز هست هنوز هم شهر صبر کند و از پتانسیل‌هایی چون شهرک گلستان و خیابان‌های اطراف آن که هنوز اشباع جمعیتی نشده و مشکل دسترسی‌های کم عرض و پرترافیک ندارند، بهره برد.
پیاده رو سازی خیابان عفیف آباد زمینه ساز ترافیک
رویا زارع دانشجوی شهرسازی دانشگاه پیم نور شیراز نیز عنوان کرد: خیابان عفیف آباد در یکی از مراکز اصلی شهر شیراز واقع شده و به دلیل موقعیت و کاربری‌های متعدد درون آن، باعث جذب افراد زیادی از سراسرنقاط شهر شیراز و برقراری تعاملات اجتماعی مختلفی می‌شود.
وی ابراز داشت: از این سو می‌توان این خیابان را فضایی شهری معرفی کرد و برای آن نقش پیاده راه تعیین کرد اما در این تغییر این نکات نیز قابل اهمیت است که در اطراف آن، خیابان‌های پر تردد شهر مثل خیابانقصردشت و ستارخان و ولی عصر واقع شده است که نه تنها با پیاده راه کردن خیابان عفیف آباد از حجم تردد این خیابان ها کاسته نمی شود، بلکه باعث افزایش چشمگیر حجم عبور وسایل نقلیه در خیابان‌های پیرامونی آن نیز می‌شود.
این عضو خانه فرهنگ جاودان تصریح کرد: به دلیل وجود کاربری‌های مختلف از جمله آموزشی، درمانی، تجاری و مسکونی نمی توان به صورت قطعی گفت پیاده راه کردن این خیابان مشکلی نخواهد داشت، چرا که کاربری های درمانی و مسکونی نیاز به دسترسی غیر پیاده دارند.
ایجاد پیاده‌راه در شهر شیراز، با توجه به ویژگی‌های فرهنگی این شهر ضروری است اما برای عملیاتی شدن این موضوع لازم است کارشناسان مسایل مختلف شهری و سلامتی و بهداشتی، موضوع را به صورت کلان بررسی کنند و تصمیم‌گیری‌هایی با این درجه از اهمیت، تنها بر اساس سلایق شخصی انجام نشوند.