شادی مدرس در گفت و گو با خبرنگار محیط زیست برنا تاکید کرد: در صورتی‌که باغ های وحش غیرمجاز یا متخلف پلمب شوند و درآمد این مراکز قطع شود، حیوانات موجود در آنها با آسیب جدی مواجه خواهند شد.
وی یادآور شد: طی یک سالی که از آغاز اجرای برنامه حذف تدریجی حیوانات از سیرکها میگذرد، حیواناتی از قبیل خرس، شیر، میمون و مار از سیرکها و معرکه گیران ضبط و یا توسط آنها به سازمان اهدا شده است. بعنوان سال گذشته 5 خرس از متخلفین توقیف و به پارک پردیسان منتقل شدند که بناست به دلیل کمبود فضا در این مرکز بازپروری، میان باغ های وحش تقسیم شوند.
وی افزود: متاسفانه خرس سیرک پرشین که پس از سالها اسارت و تحمل شرایط نامناسب در این سیرک، در خرداد ماه سال جاری به پردیسان منتقل شده بود هفته گذشته راهی باغ وحش دزفول شد. باغ وحشی که واجد صلاحیت نگهداری از حیات وحش نیست.
وی با اشاره به انتقال ماده شیر سیرک پرشین، از مرکز بازپروری پردیسان به باغ وحش قزوین گفت: شیر، میمون، خرس و دیگر حیواناتی که ساکن پردیسان نیز میان باغ های وحش متقاضی تقسیم شوند که این امر عملا ضبط حیوانات باغ های وحش متخلف را بی معنا میکند چون حیوانات ضبط شده در نهایت به باغ وحش غیراستاندارد دیگری منتقل میشوند.
مدرس در پاسخ به این سوال که آیا ضبط حیوانات سیرکها و انتقال‌شان به باغ های وحش اقدامی بیهوده بوده یا نه، گفت: ماجرای سیرک ها متفاوت است: اولا هدف اصلی از این اقدام، ریشه کن شدن سوء استفاده از حیوانات برای نمایش تحت عنوان سیرک و معرکه گیری بود که بناست از آغاز سال جاری بطور کامل در سراسر کشور ممنوع اعلام شود. ثانیا، در همین باغ وحش های غیراستاندارد خبری از نقل و انتقال های پیاپی، تنبیه و اجبار به انجام حرکات نمایشی و آنچه میدانیم پشت پرده سیرکها میگذرد نیست.
وی با بیان اینکه وجود مراکز نگهداری غیرانتفاعی حیات وحش از نیازهای اصلی برای حل معضل حیوان آزاری در سیرکها و باغ های وحش در کشور به شمار می‌رود گفت: سال گذشته، سیرک عقاب، طی نامه ای تنها خرس خود را به سازمان اهدا کرد اما به دلیل وجود دو خرس نر در مرکز بازپروری پردیسان، نگهداری از این خرس در پردیسان مقدور نبود و بنا شد، سیرک تا زمان فراهم شدن جایگاهی مناسب در یکی از باغ های وحش، از این خرس نر 20 ساله نگهداری کند.
وی با ابراز تاسف از اینکه پیش از فراهم شدن جایگاهی مناسب، این خرس که ازنجیره سیرک جدا شده و در تهران باقی مانده بود، بر اثر کهولت سن تلف شد، گفت: هرچند سن این خرس زیاد بود اما شاید اگر سال گذشته در زمان اهدا، به جایگاهی مناسب با شرایط نگهداری مناسب منتقل می‌شد، عمری طولانی تر داشت.
این فعال حیات وحش در پایان، با اظهار تاسف از مرگ طلا، توله خرس استان مازندران، بر اثر آبگرفتگی قفس غیراستاندارد در پناهگاه سمسکنده، تصریح کرد: جذب حمایت های مردمی، مشارکت سرمایه گذاران و همچنین اختصاص اعتبار برای احداث مراکز نگهداری می‌تواند گامی موثر در ساماندهی وضعیت باغ های وحش و حتی حذف حیوانات از سیرکهای باقی مانده به شمار رود. مراکزی با شرایط استاندارد که هزینه های نگهداری از گونه های غیرقابل بازگشت به طبیعت را بجای تکثیر و قاچاق به پشتوانه حمایت های علاقمندان حیات وحش از راه جذب سرمایه گذاران تامین کند.