شاهد احمدلو کارگردان سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری برنا، با ابراز گلایه از وضعیت بغرنج سینمای ایران، گفت: متاسفانه دروازه تولید در سینما تنها به روی برخی از افراد همیشه باز بوده و خواهد بود.حمایت های مالی فقط شامل یک عده خاص شده، مطمئناعلت اصلی این مسئله به یکسان بودن خط فکری دو طرف حمایت کننده و تولیده کننده ارتباط دارد.
وی در ادامه اضافه کرد: حفظ این ایدئولوژی در سینما باعث شده که چرخه فیلمسازی تنها به عده ای خاصی تعلق بگیرد، این مسئله دقیقا در تلویزیون هم وجود دارد، تهیه کننده ها خاستگاه حمایتی خود را مشخص کردند و در این فضا عده ای بیکار نمی مانند و عده زیادی هم هر روز بر بار مشکلات زندگیش شان افزوده می شود.
کارگردان "چند می گیری، گریه کنی" با اشاره به صحبت های کلیشه ای که درباره برخی از فیلمسازان نامی صورت می گیرد، گفت: همواره صحبت های کلیشه ای را در ارتباط با فیلم نساختن ناصر تقوایی شنیده ایم، خب علت فیلم نساختن وی را باید کجا جستجو کنیم، تا کی نسبت به فیلم نساختن نسل جوان و بزرگان سینما می خواهیم دچار یاس فلسفی شویم. اگر مدیران تصور می کنند که امثال تقوایی و فیلمسازان جوان باید فیلم بسازند، باید بر این اصل مهم مدیران پافشاری کنند.
این فیلمساز در رابطه با فضای سرخوردگی که برای جوانان در سینما به وجود می آید، تصریح کرد: مطمئنا پس از اینکه فارغ التحصیلان دانشگاه نمی توانند در مدیوم سینما آزمون و خطا کنند و حضور خودشان را تثبیت کنند، دچار سرخوردگی و ریزش انگیزش خواهند شد، وقوع این رفتن انگیزه باعث به وجود امدن برخی از مسائل ناهنجار نظیرمهاجرت برخی از بازیگران می شود.
احمدلو یادآور شد: وضعیت سینمای ایران دقیقا عین حادثه کشته شدگان "منا" شده است، به عبارتی دیگر یعنی اینکه فیلمسازان در سینمای ایران برای حفظ حیات خودشان مجبور هستند دیگری یا هم نوع خودشان را له کنند تا خودشان همچنان نفس بکشند. خب چرا باید سینما به چنین وضعیتی برسد؟
وی در بخش دیگری از سخنان خود به ثبات و امنیت شغلی در سینما اشاره کرد و توضیح داد: سینما ما فقیر شده است، کدام تشکل صنفی به داد اعضای درون صنفی خودش رسید، سینما به لحاظ فرهنگی با فقر روبه رو شده است، با کمبود نیروی انسانی در سینمای مواجه نیستیم با نبود مدیریت صحیح و مهندسی شده روبه رو نیستیم.
کارگردان سریال "آقا و خانوم سنگی" تاکید کرد: جوانان بسیار مستعد و خوش فکری در سینما ایران وجود دارد که کتاب خوان هستند، بخش زیادی از اوقات روزانه خود را به تماشای فیلم اختصاص داده اند و ... ولی آیا نهاد یا ارگان سینمایی وجود دارد که به خواسته های انها رسیدگی کند.
این روزها تنها دل خوشی جوانان ختم به حضور گروه "هنر و تجربه" شده، چرا که در سینمای بدنه جایگاهی ندارند و اصولا بازی را با سرمایه اندک خیلی راحت به رقیبان خود واگذار خواهد کرد، پس با فروش زمین پدر و طلاهای مادر خود درصدد ساخت فیلم خود برمی آید که نتیجه یا عاقبت آن هم مشخص نیست.
وی افزود: متاسفانه شرایط سیاسی ، مسائل تحریم و نشست های پیرامون ان، یا مسائل کلان اقتصادی و اجتماعی شرایط خاصی را برای فیلمسازی به وجود اورده است، در این فضا سرخوردگی و نبود انگیزه کاملا هویداست ولی نباید نا امید شد.
تعریف تهیه کنندگی در سینمای ایران در تضاد کاملا با تعریف آن با سینما هالییود و .. است، تهیه کننده ها در ایران تنها به فکر منافع خودشان در سینما ایران هستند، خب این مسئله در شاکله سینما ایران وجود دارد، خود انجمن صنفی تهیه کنندگان باید وارد این مسئله شود و نقش تهیه کننده را به شکل عینی و حقیقی در تولید آثار سینمایی مشخص کند.