گروه بین الملل خبرگزاری برنا: اینجا در استانبول همه در تکاپوی این انتخابات هستند، از هر قشری و با هر سنی فقط به انتخابات فکر می کنند و از آینده کشور و دولت می گویند. پرچم سرخ رنگ با نشان ماه و ستاره از پنجره اکثر خانه ها و مغازه ها در حال خودنمایی است و هنوز روی در و دیوار شهر آثار تبلیغات و پلاکارهای تبلیغاتی به چشم می خورد. آویزان کردن پرچم از پنچره خانه ها از سنت های قدیمی ترکیه ای هاست، ترک ها در روزها و مناسبات دولتی و به وقت اتفاقات مهم، پرچم کشورشان و حتی عکس آتاتورک را به نشانه همبستکی و ملی گرایی پشت پنجره هایشان می گذارند تا بگویند: " ما از هر قشر و قومی که باشیم اما درکنار هم و با هم هستیم."
امروز در استانبول فضا کاملا امنیتی است، تعداد زیادی پلیس و گاردهای امنیتی در سطح شهر دیده می شود اما با وجود این، شهر به کار و روال عادی خود ادامه می دهد و مثل همیشه کافه ها و خیابان های شهر شلوغ و مملو از آدم است. انتخابات از ساعات اولیه صبح شروع شده است. چرا که به خاطر انتخابات پارلمانی، دولت عقب کشیدن ساعت زمستانی را به هفته آینده موکول کرده است.
با توجه به 4 روز تعطیلی پیاپی در ترکیه و گمانه زنی ها بابت سفر مردم و در نتیجه کم شدن تعداد آرا اما اینطور به نظر می رسد که اکثر شهروندان ترک امروز خود را به شهر و محله هایشان رساندند تا در این انتخابات شرکت کنند. در ترکیه قانونی وجود دارد که طبق آن هر کس فقط در شهر و محله که زندگی می کند، می تواند رای خودش را به صندوق بیندازد، به این معنی که با توجه به شماره شهروندی که در ثبت و احوال هر محله برای هر شهروند ترک به ثبت رسیده است، هر فردی اجازه دارد فقط در همان محله و به حوزه انتخاباتی مشخص مراجعه کند و رای دهد. در این شرایط هر چند 4 روز تعطیلی و سفر بسیاری، کار را برای مردم سخت کرده است اما خود ترک ها میزان رای بیشتری را در این دوره نسبت به مرحله قبل ( انتخاباتی که در 7 ژوئن برگزار شد) پیش بینی می کنند چون این انتخابات را برای کشورشان سرنوشت سازتر می دانند.
در انتخابات پارلمانی که 5 ماه پیش در این کشور برگزار شد، نزدیک به 84 درصد از مردم ترکیه مشارکت کردند اما انتخابات به دلیل اینکه هیچ یک از احزاب نتوانست به حد نصاب آرا دست یابد، بی نتیجه ماند و دولتی نیز ایجاد نشد. حالا ترک ها بعد از گذشت 5 ماه و با پشت سر گذاشتن روزهای پرتلاطم و نا آرام داخلی و شلوغی در مرز شهرهای کردنشین انتظار رای و مشارکت بیشتری را در این انتخابات دارند چون معتقدند هر چه سریعتر باید به این شرایط نابسامان سیاسی پایان داده شود.
هدف اصلی تشکیل دولت است
در حالیکه در سراسر استانبول پرچم های رنگی و تبلیغاتی احزاب خودنمایی می کند، اما امروز از میان 16 گروه و تشکل سیاسی حاضر در انتخابات، 4 حزب به عنوان رقبای اصلی انتخابات ترکیه شناخته می شوند. حزب حاکم عدالت و توسعه (AKP) ، حزب جمهوری‌خواه خلق (CHP)، حزب حرکت ملی (MHP) و حزب دمکراتیک خلقها (HDP) که به عنوان حزب کردها شناخته می شوند از پیشتازان انتخابات امروز هستند.
هر حزبی پرچم و رنگ مخصوص خودش را دارد. "آ ک پ" ای ها یا همان طرفدارن اردوغان پرچمشان نارنجی رنگ است، حزب کردها یا " ح د پ" سفید و بنفش رنگ هستند، ملی گرا ها یا " م ح پ" ای ها قرمزند با سه حلال سفید روی آن و در نهایت جمهوری خواهان خلق یا " ج ح پ" ای ها که طرفداران زیادی را نیز در میان مردم و خصوصا جوان های استانبول دارند پرچمشان قرمز رنگ است با طرحی از 6 پیکان سفید رنگ بر روی آن .
در محله "کادیکوی" که یکی از معروف ترین و شلوغ ترین میدان های استانبول محسوب می شود در میان شلوغی ها و همهمه مردم به جمعی 6 نفره ای از دختران که چندتن از آنان پرچم قرمز بدست دارند نزدیک می شوم تا در مورد انتخابات امروز از آنها بپرسم. تنها دختر محجبه جمع که " سلما" نام دارد و حدودا 22 ساله به نظر می رسد، در مورد انتخابات اینگونه می گوید: " ما 6 نفر امروز آمدیم که رای بدهیم، باید این کار را می کردیم چون این کشور به دولت و نظم احتیاج دارد." وقتی از آنها سوال می کنم، به چه کسی رای داده است، او از طرف همه دوستانش جواب می دهد: " ما همه به (CHP)حزب جمهوری خلق رای دادیم تا به دولت حاکم رای منفی داده باشیم، کشور در عین حال که به یک دولت احتباج دارد ولی باید با مشارکت همه احزاب اداره شود."
"مروه" یکی دیگر از دختران جمع است. او در پاسخ به من که از او می پرسم؛ آیا فکر می کنی حزب جمهوری خلق می تواند کمکی به ترکیه کند و اوضاع را سرو سامان بدهد، می گوید: " نه احتمالش خیلی کم است که حتی بالا بیاید چون در حال حاضر قدرت و ثروت دست دولت حاکم است. اما این رای را باید می دادیم چون باید مشارکت می کردیم و امیدوار باید می بودیم به آینده کشور."
کمی آنطرف تر با پسری که لباس زرد و آبی تیم فنرباغچه را به تن دارد روبرو می شوم،" کنان" 21 ساله است و دانشجوی رشته مکانیک. از میان تمام هیاهیو و سرو صدای که در اینجا برپاست، سعی می کنیم تا حرف های هم را بفهیم. او در جواب سوال من در مورد انتخاب امروز اینگونه پاسخ می دهد: " دارم میرم که رای بدهم، رای ام را به ملی گراها خواهم داد. برای اینکه آنها هستند که می توانند آتاتورک را برای همیشه در ترکیه زنده نگه دارند."
وقتی از او می پرسم چقدر احتمال برد ملی گراها در این انتخابات هست، می گوید:" تقریبا هیچی در حال حاضر حزب حاکم قدرتمند ترین است ولی به نظرم حزب عدالت و توسعه نباید به تنهایی اداره کننده دولت و کشور باشد. باید دیگران هم در مجلس باشند تا قدرت دست یک حزب خاصی نیفتد."
در انتخاباتی که 7 ژوئن در ترکیه برگزار شد، حزب عدالت و توسعه توانست 41 درصد آرا، حزب جمهوری‌خواه خلق 25 درصد، حزب حرکت ملی 16 درصد و حزب دمکراتیک خلقها توانستند 13 درصد آرا را از آن خود کنند که این برای کردها موفقیت بزرگی به حساب می آمد و برای اولین بار توانستنه بودند به این میزان آرا در مجلس ترکیه دست یایند
ترک ها امروز را برای خودشان روز سرنوشت سازی می دانند چون نتیجه می تواند به بی ثباتی سیاسی و بحران و ناآرامی های داخلی در روزها اخیر پایان دهد یا شرایط را به گونه دیگری رقم زده و رئیس جمهور قدرت مطلقه کشورشان شود . در این میان این گونه به نظر می رسد که با شرایط فعلی که در ترکیه وجود دارد شاید تشکیل دولت بعد از 5 ماه بلاتکلیفی از مهترین اهداف شهروندان ترکیه ای باشد.
حال باید منتظر ماند و دید در نهایت کدام یک از احزاب می تواند کرسی های مجلس را با آرا بیشتری از آن خود کنند و دولت را چه گروهی تشکیل خواهد داد.