گروه سیاسی خبرگزاری برنا: از آنجایی که تلویزیون گویا جزو رسانه های ملی است، پس خواست و سلیقه عموم در ساخت برنامه ها بسیار اثرگذار و مهم است و به همین علت است که این رسانه این چنین گوی سبقت را از تمامی شبکه های ماهواره ای ربوده است و به تنهایی در داخل کشور یکه‌تازی می کند و به جلب مخاطب در بین اقشار مختلف تلویزیون می پردازد.
یکی از پربیننده ترین و محبوب ترین برنامه های این رسانه بسیار ملی برنامه های کارشناسی است که در آن یک میز در وسط و چند صندلی در اطراف که روی هر صندلی تنی چند از برجسته ترین کارشناسان داخلی و گاهی خارجی نشسته اند؛ وجود دارد.
با توجه به اینکه این رسانه کاملا مستقل ملی همانند بسیاری از ارگانها برای دعوت و به قولی آفیش کردن کارشناس‌ها باید ملاحظات کاملا ملی را رعایت کند، به گزینه پرطرفدار «گزینش» روی آورده اند. گزینه ای که در ایران بسیار محبوب بوده و از دعوت سران فلان کشور آمریکای جنوبی گرفته تا دعوت مهمان های جشن عروسی فلان آقازاده، باید از این گزینه استفاده کرد.
در رسانه ملی هم چند معیار ملاک گزینش برای ورود به این صندوقچه جادویی و دیده شدن وجود دارد که در ذیل به معرفی مهمترین آنها می پردازیم:
1. آشنایی به قیمت روز نان: این گزینه توانایی بالای اقتصادی کارشناس را محک زده و نشانه بارز اطلاع وی از وضعیت جامعه و سختی ها و مشقات ارتزاق در شرایط کنونی است. کارشناسی که به قیمت ارزاق از جمله نرخ روز نان آشنایی داشته باشد خوب است.
2. موضع گیری نسبت به برجام: موافق یا مخالف فرقی نمی کند. موضوع برنامه ها هم چندان اهمیتی ندارد. آنچه مهم است اینکه اسمی از برجام حتی در برنامه های کارشناسی آشپزی و گلدوزی تلویزیون برده شود. نظر مخالفان که کاملا مشخص است و نظر موافقان هم که نگران کننده نیست زیرا مجری باتجربه برنامه از قبل توجیه شده است. کارشناسی که اسمی از برجام بیاورد خوب است.
3. اصلاح طلبی به سبک داریوش سجادی : هر منش و گرایشی در راس خود یک سرلوحه و یک اسطوره دارد. کارشناسان اصلاح طلبی که در مقابل دوربین قرار می گیرند هم قطعا باید بایک اصلاح طلب واقعی و شاخص سنجیده شوند و چه کسی بهتر و اصلاح طلب تر از داریوش سجادی.داریوش سجادی خوب است.
4. مرگ بر مک‌دونالد: این گزینه نشان دهنده تسلط کارشناس به حوزه سلامت و بهداشت بوده و نمایانگر علاقه او به حفظ سلامت جامعه و مصونیت از ورود غذاهای فست فود به زنجیره های غذایی ایرانیان است. کارشناس باید بداند که «قرمه سبزی» و «آبگوشت بزباش» که تولید ملی هستند بسیار ارجحیت دارند به کینگ برگر آلوده مک‌دونالد.
5. اشتراک یکساله روزنامه کیهان : از آنجا که کیهان همچون دایرة المعارف اتفاقات ایران و جهان است و باخواندن کیهان علاوه بر اینکه نسبت به انواع بیماری های فکری، ذهنی، روانی و توهمات استکباری رها می‌شویم ؛ اطلاعات کامل و جامعی نسبت به انواع سیل، زلزله ، کشتار، دزدی وتجاوزهایی که در تک تک شهرها و ایالات کشور آمریکا رخ می دهد پیدا می کنید. به گونه ای که برای لحظاتی فکر می کنیم در حال مطالعه واشنگتن پست و یا مشاهده شبکه فاکس نیوز هستید. حتی می توانید بعد از حدود دوماه مطالعه مستمر قدرت فال بینی و پیشگویی پیدا کرده و از قصد و نیت افراد حتی قبل از خودشان به اعمالشان آگاه شویم. برای یک کارشناس اشتراک یکساله کیهان نه تنها لازم بلکه واجب است. کارشناس خوب کیهان می خواند.
6. تنفر از صادق زیبا کلام: این مورد که اظهر من الشمس است. اصلا مگر کسی می تواند صادق زیبا کلام را دوست داشته باشد؟ در یک برنامه کارشناسی باید به همه ثابت کرد که زیبا کلام حرف مفت می زند. اصلا کوبیدن کسی که زیاد دیده می شود خودش باعث دیده شدن خواهد شد و همچنین کمک می کند که زیبا کلام پایش را در کفش هیچ کس نکند و حساب کار دستش بیاید. حس تنفر از زیبا کلام خوب است.
البته این موارد تنها تعدادی از مهمترین شاخص های پذیرفته شدن در یک رسانه ملی از قبیل تلویزیون است و به طور قطع و یقین کارشناسان باید از معیارهای دیگری از قبیل علم و آگاهی ، خوشنامی، تسلط به موضوع بحث و موارد دیگری بهره مند باشند.