زیارت اربعین را تقریبا شاید خیلی هایمان خوانده ایم. [امر به معروف و نهی از منکر] از شئون ائمه است. شان امام است. اصلا امامت یعنی این. یعنی امر به معروف و نهی از منکر. خدا این آدم را فرستاده بگوید این خوب است، آقا این بد است، نکن.
این کار خوب است. نماز اول وقت خوب است. این نماز اول وقت را بخوانید. ببینید چقدر برای نماز اول وقت سفارش کرده اند. خب همین. امام را خدا فرستاده. برای امر به معروف و نهی از منکر. حالا می خواهیم بگوییم که امام حسین علیه السلام برای چه[قیام کرد]
این را من از چهارتا از زیارت های ایشان جدا کرده ام و دارم خدمت شما عرض می کنم.
اولش زیارت اربعین است. می فرماید صفوان بن مهران جمّال. صفوان را می شناسید. از اصحاب بزرگ حضرت صادق علیه السلام است. می گوید قالَ لی مولایَ صادق صَلَوات الله علیه. آقای من و مولای من امام صادق به من چنین فرمود. زیارت اربعین را می گوید. زیارت اربعین را حضرت صادق به صفوان بن مهران جمال آموخته است. من می خواهم یک تکه اش را بخوانم. در آن تکه می گوید که امام حسین برای چه قیام کرد. امر به معروفی که دنبالش بود چه بود؟ می خواست چکار کند؟ می خواست کدام عیب را برطرف کند؟ فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ. مردم را دعوت کرد. سراسر مدت حرکتش داشت مردم را دعوت می کرد. به سوی... حالا می گوییم. وَ مَنَحَ النُّصْحَ و برای مردم دلسوزی کرد.
نصیحت در زبان عربی به معنای دلسوزی است. نمی خواهیم اینها را بگوییم. همه اش بحث دارد. خب. این تکه اش مهم است. وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیک. خونش را، خون قلبش را در راه تو ریخت خدایا. بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیک. خونش را در راه تو ریخت. این در راه تو ریخت کم است ها. عبارت بیشتر از این است. چرا؟ لِیسْتَنْقِذَ عِبادَک مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیرَةِ الضَّلالَةِ می خواست بندگان تو را از جهالت نجات بدهد. حالا توضیح می دهم ها. عجله نفرمایید. برای اینکه نجات بدهد. عرب این لِیسْتَنْقِذَ را در مورد کسانی که غریق را نجات می دهند به کار می برد. مردم در جهالت غرق بودند. امام حسین می خواست خونش را بریزد برای اینکه مردم از جهالت نجات پیدا کنند. حالا ان شاء الله این را عرض می کنم. عجله نکنید. به امید خدا. وَ حَیرَةِ الضَّلالَةِ. مردم در حیرت بودند. حیرت شان ناشی از چه بود؟ از ضلالت بود. گم شده بودند. راه را گم کرده بودند.