نام این کاروانسرا به دلیل مجاورت با برکه “میر” به کاروانسرای برمیر مشهور شده است. مصالح ساخت کاروانسرا از سنگ و ملاط گچ است.
ایوان (سردر ورودی) بنا در سمت شمال واقع شده است. ضلع جنوبی و ضلع شمالی فاقد ساخت و ساز بوده و تنها به وسیله یک دیوار محصور شده است. ساخت و ساز کاروانسرا در ضلع شرقی و غربی می باشد.
دیوارهای خارجی بنا، دارای پشتیبان هایی است که بنا را از خطر ریزش بنا محافظت می کند. این پشتیبانها در بدنه ی شمالی و جنوبی و غریب دو عددی و در بدنه شرقی سه تایی می باشد.
در بدنه شرقی فضای مرکزی درایا طاق و تویزه است که یک ورودی آن را به دو اتاق تو در تو با پوشش گنبدی شکل متصل می سازد و در بخش جنوبی آن نیز یک فضای گنبددار وجود دارد که پشت آن فضا با پوشش طاق و تویزه ساخته شده است.
این تغییرات به دلیل نوع کاربری فضاها بوده است. قسمت غربی کاروانسرا، پوشش یکسانی دارد به نحوی که فضای مرکزی دارای پوشش گنبدی شکل بوده و در دو طرف آن، در شمال و جنوب دو اتاق گنبددار، ساخته شده است.
دو اتاق مجاور اتاق مرکزی دو در ورودی جهت درسترسی به حیاط کاروانسرا دارند. طاق های ورودی ها به صورت تیزه دار است.
قطر دیواره های بنا نیم متر و فقط دیوار بیرونی ضلع شرقی ۸۰ سانتیمتر است.متاسفانه با تعمیر نادرست این بنا ارزش تاریخی خود را از دست داده است.
کاروانسرای برمیر با قدمت دوره قاجاریه به شماره ثبت 3395 درتاریخ 25 اسفند 79 ثبت ملی شد.