به گزارش خبرگزاری برنا از کرمان؛ نویسنده این رمان، مرجان عالیشاهی ست و با تمی عاشقانه و با نثری ادبی و خاص به ماجراهای زندگی یک زن می‌پردازد. زن رشدیافته در شرایط خاص بعد از جنگ که درگیر با مساله عشق و مرگ و جنون است. زنی که راه نجات خود را بعد از شکست عشقی تنها مرگ می‌داند.
سهما، زنی است جنوبی که فکر می‌کند به هیچ کجا تعلق ندارد. گذشته‌ای مبهم دارد و این گذشته و زندگی اکنونش او را با حوادث و پیش‌آمدهای خواندنی روبه‌رو می کند. شخصیت‌های اصلی این داستان همه زن هستند. زن‌هایی که عشق شان را از دست دادند شبیه سهما. اما جنگ عشق آنها را ربوده است. آنها همچنان عاشق مانده‌اند با دنیای ویران درونشان و زندگی می‌کنند. کاری که از شخصیت اول این داستان برنمی آید و در پی مرگ است. این رمان داستان دردهای روز است. دردهایی که تنها راه تحملشان ایمان است. ایمان به حضور عشق در هر صورت.
مرجان عالیشاهی سال هاست که داستان می نویسد و تجربه‌های متفاوتی در این زمینه داشته است. او متولد 1358 است و «یک کاسه گل سرخ» اولین اثر مستقل اوست.
«یک کاسه گل سرخ» در 160 صفحه و تیراژ 1000 نسخه و با ویراستاری بنفشه محمودی توسط نشر نون منتشر شده است.
بخش‌هایی از این رمان را با هم می‌خوانیم:
من تمام نشده بودم مثل همۀ زن‌هایی که قرار است همیشه تنها باشند و عشق را بهانه می‌کنند تا بتوانند زندگی کنند. عشق، سبزۀ عیدی بود که در سیزده‌به‌در از روی کاپوت ماشین یکی دیگر افتاده بود، نه جلوی پایم، بلکه درست توی بغلم. من تنها می‌توانستم آن را به اولین آب جاری بسپارم و برگردم و جایی پیدا کنم که بتوانم زندگی کنم...