به گزارش خبرنگار برنا ازفارس، شنبه های عکاسی از جمله نشست های علمی پژوهشی برنامه توسعه عکاسی در ایران و خانه فرهنگ جاودان است که موضوع سومین جلسه خود را به بررسی و تحلیل مکتب دوسلدورف اختصاص داده بود.
در این جلسه، حمیده پاک، فارغ التحصیل رشته عکاسی و مدرس دانشگاه، با توضیح این عنوان که دوسلدورف نگرشی بود جهت دعوت به رقابت در امر دقیق بودن، که برای ایجاد یکپارچگی در تصاویر به بررسی تاریخی آثار این مکتب و پیشگامان آن پرداخت.
به عقیده‌ی وی، هنرمندان مکتب دوسلدورف آثار دهه 20 و 30میلادی را دوباره احیا کردند. آکادمی هنر دوسلدورف در سال 1762 پایه گذاری شد و در سال 1819 به آکادمی سلطنتی دوسلدورف تغییر نام داد.
پاک با بیان تاریخچه‌ای از پیدایش این آکادمی، به بررسی آثار "برند و هیلا بخر" که از شاگردان دوسلدورف بودند واز سال 1976 تا 1996 از اساتید برجسته آن شدند، پرداخت.
به گفته پاک، دپارتمان عکاسی را "برند بخر" وارد آکادمی دوسلدورف کرد. پاک همچنین عنوان کرد: "بخرها تلاش کردند چهره‌ی عکاسی را دوباره احیا کنند."
عکاسان دوسلدورفسینماتیک، مستقیم و ساده عکاسی کردند.
توجه به فرم و عکاسی سریالی و وجه مینیمال، از مؤلفه‌های بارز آثار آنها بود. بخرها کیفیت فرمالیستی و سریالی بناها را به تصویر کشیدند و آثار خود را در فریم‌های نه و دوازده تایی کنار هم قرار دادند.
آنها با یک ویوکمرای "هشت در ده" اینجی عکاسی می‌کردند و نگاه صریح و زاویه دیدی آبژکتیو داشتند."
به گفته‌ی پاک، هدف بخرها غلبه بر صنعت و طبیعت و روح مرده زمان خودشان بود که حاصل اتفاقات سیاسی، اجتماعی آلمان بعد از جنگ جهانی بود.
در بخش دیگر نشست، پاک به مرور آثار شاگردان بخرها در دهه‌های بعد پرداخت.
در این بین از کاندیدا هوفر که شهرت وی به عکاسی از فضاهای معماری خالی از انسان است و لقب پرتره‌های معمارگونه را دارند، آثاری به نمایش گذاشته شد.
همچنین عکس‌های آندریاس گورسکی که نگاه خاص به نسبت میان انسان و محیط پیرامونش را به نمایش گذاشته بررسی شد و در بخش آخر جلسه، عکس‌های پرتره توماس راف، با این توضیح که وی از دانش روانشناسانه در عکاسی پرتره پرهیزکرده و سوژه‌ها را به روش پرسنلی عکاسی می‌کرده است، نمایش داده شد.