به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا به نقل از شوک، 28شهریور ماه سال 88 مأموران پلیس پایتخت در جریان جنایت خونینی در یکی از رستورانها قرار گرفتند. تیم جنایی پس از حضور در محل با جسد پسر جوانی روبهرو شد که با ضربههای چاقو از پای درآمده بود.
بررسیهای مقدماتی نشان داد قربانی کارگر رستوران و علیرضا نام دارد. پس از تحقیقات مقدماتی جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و تیمی از کارآگاهان برای افشای راز این جنایت خونین وارد عمل شدند.
کارآگاهان در ادامه تحقیقات میدانی پی بردند عامل جنایت علی نام دارد و به لرستان گریخته است. همین سرنخ کافی بود تا پلیس برای دستگیری او وارد عمل شود و خیلی زود علی دستگیر شد و تحت بازجویی قرار گرفت.
این پسر جوان در همان بازجوییهای ابتدایی قتل علیرضا را به گردن گرفت و اعتراف عجیبی را مطرح کرد و گفت: مدتی پیش در رستوران مشغول به کار بودم تا اینکه بین من و صاحبکارم مشاجره لفظی درگرفت و او مرا کتک زد و از رستوران بیرون انداخت. خیلی عصبانی بودم و از صاحبکارم کینه به دل گرفته و به فکر انتقامجویی افتادم.
صبح روز حادثه به رستوران رفتم ابتدا تصور کردم صاحبکارم خوابیده است و از شدت خشم با چاقویی که به همراه داشتم به وی حمله کردم و چند ضربه زدم سپس از محل حادثه فرار کردم. هرگز تصور نمیکردم کارگر دیگری آنجا خوابیده باشد و من شخص دیگری را اشتباهی به قتل رسانده باشم. باور کنید فکر میکردم صاحب رستوران را کشتم و حالا پشیمانم و تقاضای عفو و بخشش دارم. این قاتل در شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران تحت محاکمه قرار گرفت و به قصاص محکوم شد. حکم قصاص از سوی قضات عالیرتبه دیوانعالی کشور تأیید و پرونده برای اجرای حکم به دادسرا ارسال شد. علی در مرحله اجرای حکم توانست رضایت پدر قربانی را جلب کند اما مادر قربانی تقاضای 200 میلیون تومان دیه کرد و به قاتل 5 ماه فرصت داد تا این پول را تهیه کند.
قاتل نتوانست این پول را تهیه کند و سرانجام با 40 میلیون تومان دیه، مادر قربانی نیز اعلام رضایت کرد.
بدین ترتیب پسر جوان که در آستانه اعدام قرار گرفته بود با بخشش اولیای دم نجات یافت و تنها به لحاظ جنبه عمومی جرم در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی قربانزاده و دو قاضی مستشار تحت محاکمه قرار گرفت و به 7 سال زندان محکوم شد.