ترانه میلادی، دبیر کل کانون معلولان شهر تهران وعضو هیات مدیره انجمن باور، از فعالیت‌هایش به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: من در نتیجه تلاش‌هایم در حال حاضر یک کارآفرین اجتماعی هستم و حدود 10 سال است به صورت تخصصی در حوزه فرهنگسازی اجتماعی در سازمان‌های مردم نهاد فعالیت می‌کنم.
وی در ادامه افزود: در این راه بیشتر با انجمن باور و کانون معلولان محلات شهر تهران در ارتباط هستم و خودم نیز دبیر کل این کانون‌ها هستم.
میلادی در خصوص فعالیت هایی که برای حمایت از معلولان انجام می‌دهد، اظهار کرد: ما در این کانون‌ها حقوق شهروندی معلولان را به جامعه معرفی می‌کنیم و از آن‌ها می‌خواهیم به حقوق این افراد احترام بگذارند. همچنین از مسوولان می‌خواهیم حقوق معلولان را محترم بشمارند و در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم سازی‌هاشان برای این افراد هم تمهیداتی را بیاندیشند و فعالیت‌هایی را انجام دهدند.
این کارآفرین جوان با تاکید بر بحث برابرسازی فرصت‌ها برای تمام اقشار جامعه، بیان داشت: سعی ما براین است تا در جامعه فرصت‌های برابر را نهادینه کنیم. اگر امکانات برابر باشد نیازی نیست تا خدمات ویژه‌ای را به یک گروه از جامعه اختصاص دهیم.
وی ادامه داد: ما در این کانون‌ها و انجمن‌ها برابر سازی را به وجود می‌آوریم، هرکسی با هرتوانمندی که دارد می‌تواند به این کانون‌ها بپیوندد و مشارکت داشته باشد.
میلادی با بیان اینکه به جرم معلولیت، به جرم بیماری و یا هر اتفاق دیگری که ممکن است در زندگی انسان رخ دهد نمی‌توان انسانی را از حق طبیعی و مشارکت اجتماعی‌اش کنار گذاشت، گفت: ما در تشکل‌های مردم‌نهاد به اسم «همیاری» کنار یکدیگر آمدیم و از افرادی در حوزه اعتیاد، بیماری‌های خاص، کارتن خواب‌ها، معلولان وهر گروه خاص دیگری که حقوقشان نادیده گرفته شده است کمک گرفته‌ایم و در غالب این شبکه فعالیت می‌کنیم. در این راه تلاش می‌کنیم تا با ارتباط برقرار کردن با یکدیگر خودمان به خودمان کمک کنیم.
این کارآفرین جوان اذعان داشت: بر این باور هستیم اگر مردم جامعه خود تلاش کنند و به فکر مشکلاتشان باشند، درصد بالایی از معضلات و مشکلات جامعه حل می‌شود و در گام بعدی مسئولان مجبور می‌شوند تا با آن‌ها همراه شوند.
وی در ادامه افزود: اگر مردم بی‌تفاوتی اجتماعی را کنار بگذارند و با داشته‌هاشان جلو بیایند و به یکدیگر کمک کنند دیگر در جامعه مشکلی وجود نخواهد داشت.
میلادی با اشاره براین‌که کنار یکدیگر قرار گرفتن انسان‌ها بی دلیل نیست، بیان داشت: اگر قرار بود که مردم به یکدیگر کمک نکنند هرکس در جزیره‌ای جداگانه به‌دنیا می‌آمد. در نتیجه این در کنار هم قرار گرفتن و تشکیل جامعه یعنی باید نسبت به یکدیگر مسوولانه رفتار کنیم.
وی در خصوص همکاری دولتمردان با تشکل های مردم نهاد معلولان، خاطرنشان کرد: خیلی مهم است که دولتمردان، مسوولان و مردم مسوولیت اجتماعی خود را بشناسند.
آن‌ها هم به نحوه‌ای با ای سازمان‌ها همکاری می‌کنند اما تمام مشکلات جامعه مقابل دید ما قرار ندارند و این به معنی نبود آن معضل و مشکل در جامعه ما نیست. مثلا افرادی که سرطان دارند و یا مبتلا به بیماری ایدز هستند. این‌ها مشکلاتی نیست که زمانی که در خیابان راه می‌رویم با دیدن این افراد از بیماری‌شان آگاه شویم. بنابراین برمی‌گردد به اینکه ما بخواهیم که بفهمیم و بدانیم. تا زمانی که ما نخواهیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد.