به گزارش سرویس ورزشی برنا، پرسپولیس همیشه به عنوان به تهاجمی ترین تیم ایران شهره بوده. تیمی که بزرگترین مهاجمان تاریخ فوتبال ایران از همایون بهزادی و حسین کلاتی گرفته تا ناصر محمدخانی، فرشاد پیوس و علی دایی را در ترکیب خود داشته اما تیم بزرگترین مهاجمان تاریخ فوتبال ایران در فصل جاری به یک درد عجیب مبتلا شده؛ درد بزرگ گل نزدن!
پرسپولیس، لیگ چهاردهم را با قعرنشینی و نتایج ناامیده کننده شروع کرد. نتایج تیم برانکو در ابتدای لیگ، ضعیف ترین نتایج تاریخ قرمزها در شروع تمام ادوار لیگ برتر بوده است. نتایجی شرم آور که باعث شد استقلالی ها شدیدترین کری ها را در شبکه های اجتماعی برای قرمزها به راه بیندازند و حسابی با آبروی پرسپولیسی ها بازی کنند. پرسپولیس در همان روزها هم که خیلی بد نتیجه می گرفت، خوب بازی می کرد و در ایجاد موقعیت گل و ارایه بازی زیبا موفق بود. در آن روزها پرسپولیس هرچقدر از گل نکردن موقعیت ها ضربه می خورد، در خط دفاع و دروازه هم بسیار متزلزل بود و همین باعث شد پرسپولیس تا همین یکی دو هفته پیش هنوز طعم یک رقمی شدن در جدول را نچشد.
اغراق نیست اگر بگوییم تیم پروفسور زیباترین فوتبال را در بین تیمهای لیگ برتری ارایه می دهد. پرسپولیس به جز در بازی با سایپا و صبا در لیگ برتر، همیشه چشم نواز بازی کرده و خالق موقعیت های زیادی روی دروازه حریفش بوده است. نمونه بارز نمایش های تحسین برانگیز شاگردان برانکو، فوتبال زیبا و شناور آنها در دربی بود که توانستند بیش از 70 دقیقه روی دروازه صدرنشین لیگ خیمه بزنند و موقعیت های خطرناکی را روی دروازه استقلال ایجاد کنند. البته در دربی بی دقتی پرسپولیسی ها تاثیر زیادی در بازی نداشت بلکه مهدی رحمتی قرمزها را ناکام گذاشت اما مثلا در شکست 4 بر 2 پرسپولیس مقابل سپاهان، اگر مهاجمان این تیم در زدن ضربات آخر تمرکز داشتند هرگز آن شکست سنگین رقم نمی خورد. پرسپولیسی ها موقعیت هایشان را از دست می دادند و سپاهانی ها در ضدحمله توپ ها را به گل تبدیل می کردند.
پرسپولیس در بازیهای زیادی از بی دقتی مهاجمانش ضربه خورده است. قرمزها در بازی حیاتی جام حذفی مقابل ذوب آهن به دلیل اشتباه داوری 10 نفره شدند اما تیم ناقص برانکو از تک و تا نیفتاد و موقعیت های زیادی هم روی دروازه حریف ایجاد کرد که امید عالیشاه و فرشاد احمدزاده فرصت های صد در صد گلزنی را از دست داد. در نهایت هم این ذوب آهن بود که روی اشتباهات خط دفاع و دروازه بان پرسپولیس به گل رسید و قرمزها را حذف کرد.
نگاهی اجمالی به بازیهای سرخپوشان نشان می دهد این تیم با بیماری گل نزنی روبرو شده است. تیمی که به راحتی فرصت گل به دست می آورد و به سادگی آب خوردن موقعیت ها را از دست می دهد. پرسپولیس برانکو اگر از 50 درصد موقعیت هایش در بازی استفاده می کرد، چه بسا که الان صدرنشین بود و بهترین خط حمله لیگ را هم در اختیار داشت.
پرسپولیس در دیدارهایش با سپاهان، ذوب آهن، ملوان، استقلال، نفت، استقلال اهواز و تراکتور بیش از دو برار تعداد انگشتان دو دست و چه بسا بیشتر از آن موقعیت های صد در صد گل را از دست داده است. بد نیست که بازیکنان این تیم از خودشان بپرسند مگر یک تیم چند موقعیت گل در طول 90 دقیقه می تواند ایجاد کند که آنها این همه موقعیت از دست می دهند؟
از 18 گل به ثمر رسیده برای پرسپولیس، سهم مهاجمان این تیم 14 گل بوده است. طارمی 7 گل، علیپور 2 گل، عالیشاه 2 گل و بنگستون 3 گل برای پرسپولیس به ثمر رسانده اند. این در حالی است که مهاجمان پرسپولیس اگر نیمی از موقعیت هایشان را در هر بازی تبدیل به گل کرده بودند الان فاصله ای نجومی با بقیه گلزنان لیگ داشتند.
در واقع پرسپولیس به رغم اینکه فوتبالی زیبا ارایه می دهد، اما در زدن ضربه آخر ناتوان است و از همه بدتر اینکه بازیکنان این تیم وقتی چند موقعیت را گل نمی کنند تمرکزشان را از دست می دهند و آنچنان دچار استرس می شوند که ساده ترین توپ ها را هم هدر می دهند.
برانکو در صورتی که می خواهد به وعده اش درباره قهرمانی پرسپولیس در لیگ عمل کند باید هرچه زودتر فکری به حال این معضل بزرگ کند. بد نیست مهاجمان پرسپولیس هم یاد آرش برهانی در لیگ ششم بیفتند که چطور با گل نزدن هایش دو سرمربی بزرگ را برکنار کرد.
این پرسپولیس که بدجور در خط دفاع و دروازه لنگ می زند و ضعف دارد، تنها امیدش به خط حمله آتشینش است تا بلکه بتواند بعد از سالها طعم قهرمانی در لیگ را بچشد. اتفاقی که بدون حل کردن مشکل گل نزنی این تیم حاصل نخواهد شد.
......................................................
بزیک: برانکو باید مهاجمانش را مدیریت کند/ فورواردهای پرسپولیس در زدن ضربات آخر تمرکز ندارند
ادموند بزیک، مهاجم محبوب سالهای نه چندان دور قرمزها اعتقاد دارد باید به مهاجمان کنونی پرسپولیس فرصت داده شود. او می گوید خودش هم در یک برهه زمانی به دلیل گل نزدن مجبور به جدایی از پرسپولیس شد اما نباید این اتفاق برای مهاجمان فعلی پرسپولیس هم رخ دهد.
بزیک درباره معضلی که گریبان مهاجمان پرسپولیس را گرفته به برنا می گوید: عدم تمرکز اصلی ترین مشکل مهاجمان پرسپولیس است. آنها نشان داده اند بچه های خوب و با استعدادی هستند و به فرصت نیاز دارند. فاکتوری هم که مهاجمان فعلی پرسپولیس فاقد آن هستند تجربه است. آنها جوان هستند و زیاد میدان ندیده اند به همین دلیل باید فرصت داشته باشند تا تجربه لازم را کسب کنند. تیمی که می تواند در یک بازی بیش از انگشتان یک دست موقعیت گل ایجاد کند، یعنی بازیکنان توانمند و خوبی دارد. مهاجمان پرسپولیس به خوبی خودشان را در موقعیت گل قرار می دهند و این نشان می دهد آنها بازیکنان خوبی هستند و فقط در زدن ضربات آخر تمرکز ندارند.
وی ادامه می دهد: طبیعی است که وقتی یک بازیکن جوان این همه موقعیت از دست می دهد، استرس می گیرد و تمرکز را از دست می دهد. پرسپولیس خیلی خوب بازی می کند و حیف است که موقعیت هایش گل نمی شوند. این بازیکنان به کسب تجربه و اعتماد به نفس نیاز دارند و باید مدیریت شوند. نباید برخورد تندی با این بازیکنان صورت بگیرد بلکه کادر فنی باید از نظر روحی و روانی روی این بازیکنان کار کند و آنها را مدیریت کند. هواداران پرسپولیس هم در این میان وظیفه خطیری دارند. آنها هم باید از بازیکنان حمایت کنند و نباید به خاطر از دست رفتن چند موقعیت گل بازیکنان را تحت فشار قرار دهند.
بزیک می گوید: خود من هم در مقطعی با این بحران در پرسپولیس روبرو شدم و همین دلیل جدایی ام شد. وقتی به سپاهان رفتم به روزهای اوجم برگشتم و شرایطم خوب شد. شاید اگر من هم در آن زمان مدیریت می شدم، مجبور به جدایی از پرسپولیس نبودم. به همین دلیل است که می گویم برانکو باید به بهترین شکل بازیکنان تیمش را مدیریت کند. نباید این مهاجمان سوخت شوند چون بازیکنان بی استعدادی نیستند که ماندن به پای آنها برای پرسپولیس سود نداشته باشد. مهاجمی که گل نزند، افت می کند و به همین دلیل برانکو و دستیارانش باید زودتر این مشکل را حل کنند.