به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا و به نقل از پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، در چهار تحقیق جدید دانشمندان که نتایج آن در شصت و نهمین نشست سالانه انجمن صرع آمریکا ارائه شد، روش های ژن درمانی، به عنوان ابزاری مناسب در کنترل بیماری صرع مطرح شده است.
محققان می گویند پروتئینی که حاصل فعالیت ژن STXBP1 است به عنوان هدفی مناسب برای کنترل بیماری صرع محسوب می شود و با توجه به پیشرفت های جدید فناوری و تجهیزات پزشکی، می توان به درمان بیماران صرعی امیدوارتر بود.
صرع ممکن است در هر سنی آغاز شود اما معمولا شروع آن در اوایل زندگی است.
هرچند بعضی از مردم فکر می کنند صرع با ناتوانایی های ذهنی و یا جسمی همراه است اما در واقع بسیاری از کودکان مبتلا به صرع از هوش و توانایی های طبیعی برخوردارند.
البته بعضی از بیماران نیز مشکلات جسمی یا ذهنی دارند که ممکن است با آسیب مغزی یا بیماری دیگری مرتبط باشد.
صرع حالتی عصبی است که در آن گروهی از سلولهای مغزی در زمانی نابجا به میزان زیادی فعال شده و ترشح می کنند.
با اینکه صرع علت بسیاری از تشنجهاست اما صرع با تشنج تفاوت دارد. کودکی که یک بار تشنج کرده است یک کودک صرعی نیست بلکه ممکن است علل بسیار زیادی بتوان برای تشنج او پیدا کرد.
گاهی به علت آسیب مغزی ،تومور مغزی یا ضربه به سراست.
همچنین میتواند مربوط به مسمومیت،عفونت،تکامل مغزی یا ژنها باشد .
کودکان با هم تفاوت دارند.
در بعضی از کودکان تشنج میتواند زمانی اتفاق بیفتد که فرد مبتلا به صرع صدای یکنواختی را مکرر بشنود.
تشنج می توا ند هنگامی که فرد به نوری درخشان نگاه می کند یا جاهای خاصی از بدنش را لمس می کنند رخ دهد.
نوزادان یا کودکان خردسال مبتلا به تب بالا ممکن است برای چند دقیقه لرز پیدا کنند و دچار کاهش سطح هوشیاری شوند.
به این حالت تشنج ناشی از تب گفته می شود.
این تشنجها نشانه ای از صرع نیستند و معمولاً با افزایش سن محو می شوند.
در صرع ژنرالیزه و عمومی ، کودک هوشیاریش را از دست می دهد. ممکن است گریه کند یا به زمین بیافتد و همچنین ممکن است کنترل ادرار یا مدفوع خود را از دست بدهد.
در این گونه تشنجها تمام بدن کودک می لرزد، احتمالاً چشمانش به بالا منحرف می شود و دهانش پر از کف خواهد شد.
در این حملات از آنجایی که طول حمله کوتاه است و چند ثانیه طول می کشد لذا کودک بیدار می ماند و ممکن است به کاهش هوشیاری او توجهی نشود.
ممکن است کودک به نقطه ای خیره شود و به سرعت پلک بزند.
ممکن است کودک حرکاتی شبیه جویدن انجام دهد و یا در صورتش حرکات سریع لرزشی دیده شود.
تشخیص صرع معمولاً مشکل است و همیشه نمی توان به راحتی در مورد اینکه کودکی تشنج کرده یا نه قضاوت کرد.
بچه ها هم مانند بزرگسالان تشنجهای منتشر و نسبی دارند و باید این وضعیتها از هم افتراق داده شود.
علاوه بر این حالاتی وجود دارند که با تشنج اشتباه می شوند مثل تشنج ناشی از تب و حملات بند امدن نفس.