به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، متن این یادداشت به شرح زیر است:
«با توجه به واقعیاتی که ما مشاهده می‌کنیم و جلوی چشم ماست، این اوجگیری، این رسیدن به این تعالی مورد نظر و پیشرفت، به هیچ وجه خیال‌پردازانه نیست؛ واقع‌‌‌گرایانه است. تجربه این چند سال هم همین را نشان می‌دهد. در همین آمارهایی که داده شد، ملاحظه کردید که پیشرفت کشور در بخش‌های مهم و دانش‌های نو و موثر در زندگی، با فاصله چند سال، پیشرفت چشمگیری بوده است. این نشان‌‌‌دهنده این است که استعداد و ظرفیت و آمادگی هست. ما باید این مساله را جدی بگیریم؛ یعنی به مساله علم و تکیه به علم در کشور اهمیت بدهیم؛ یعنی این را اساس کار قرار بدهیم. حرف ما در این چند ساله همین است. اگر چنانچه علم در بخش‌های مختلف جدی گرفته شد، آن وقت این شرکت‌های دانشبنیان که بر مبنای علم کار می‌کنند، تولید می‌کنند و ثروت‌‌‌آفرینی می‌کنند، خواهند توانست به تدریج اقتصاد کشور را به شکوفایی واقعی برسانند.»
(فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از پژوهشگران و مسئولان شرکت‌های دانشبنیان در تاریخ هشتم مرداد 91)
در هیچ دوره‌ای شرایط، مقدمات و زمینه‌های پیشرفت و توسعه تا این حد فراهم نبوده است. مهم‌تر از هر چیزی، درک و فهم عمومی ارتقای کمی و کیفی پیدا کرده و ضرورت تغییر و تحول اقتصادی را آحاد جامعه دریافته‌اند. حضور نیروی جوان و تحصیلکرده را هم نباید دست‌کم گرفت. البته خطر مهاجرت هم هست اما اگر قدری مسئولین در سیاست‌ها و برنامه‌های فرهنگی توسعه جدیت به خرج بدهند و از شتاب آن نکاهند، حتما جوانان تحصیلکرده با انرژی و قوت و انگیزه بیشتری به فعالیت اقتصادی خواهند پرداخت.
از اتفاقات خوبی که این سال‌ها افتاده، این است که مثل سابق ملت علاقه‌مند نیستند فقط به استخدام دولت دربیایند و به آب‌باریکه دولتی بسنده کنند. قاطبه جوانان ما شور و حالی در سر دارند که دولت جوابگویشان نیست. فرمود «همت بلند دار که مردان روزگار/ از همت بلند به جایی رسیده‌اند». جوانان کشور نیز صاحب همت بلندند و آمال و آرزوهایشان صرفاً تصاحب پست‌ها و سمت‌های دولتی نیست. آن‌ها می‌خواهند کاری بزرگ و پرسود انجام دهند و در سطح جهانی حرف‌های قابل اعتنا بزنند. جالب این‌جاست که دنیا هم امروز با جدیت بیشتری رفتار و گفتار جوانان تحصیلکرده ایران را دنبال می‌کند. گویی شاخک‌های آن‌ها نیز خبر از یک اتفاق خوب و همه‌جانبه می‌دهند. این توجه فوق‌العاده به ایران البته با انگیزه‌های سیاسی هم درآمیخته است. اما جدا از سیاست، آن‌ها دریافته‌اند که در این منطقه، به خصوص در جمهوری اسلامی ایران، اتفاقات مهمی در شرف وقوع است. به خصوص به لحاظ علمی، فناوری و اقتصادی این‌جا آبستن ثروت و قدرت و فرهنگ است که ان‌شاءالله بالنده شوند و عالم را در بر گیرند.
در کنار مردم، مسئولین کشور نیز بیش از پیش آماده تحول و تغییرند. قبلا شاید گفتن از این‌که دولت را باید کوچک کنیم، حرفی خطرناک به نظر می‌رسید. غیردولتی شدن اقتصاد نیز به نظر می‌رسید نشدنی و فاجعه‌بار باشد. اما امروز به لحاظ نظری همه گروه‌ها و نحله‌های فکری با این مساله به عنوان یک امر بدیهی برخورد می‌کنند و در اصل ماجرا اختلافی ندارند. اختلاف اگر هست، بر سر شیوه و روش است. چیزی که مهم است، این است که همه مسئولین عالی‌رتبه نظام ضرورت پیشرفت و توسعه را به عمق جان درک کرده‌اند و از دولت تا مجلس همه دنبال راه‌حل‌هایی هستند که راه‌های حضور مردم در اقتصاد را هموار کنند و موانع را از مقابل اقتصاد دانشبنیان و تولید ثروت مشروع از علم بردارند. فضای دنیا هم امروز تغییر کرده. آن علومی که در دوران جنگ سرد به مثابه رازهای کس‌ندان بود و راه دستیابی به آن‌ها را فقط جاسوس‌های خبره می‌دانستند، امروز به برکت گسترش فناوری‌های رسانه‌ای، عموما برملا شده‌اند و در دسترس عموم قرار دارند. حالا فرصت مغتنمی هست تا ما هم علوم مورد نیازمان را از این بازار پرسود تامین کنیم، بلکه خود به عرضه‌کننده متاع‌های دانشبنیان بدل شویم. در این بازار ما نیز سهمی داریم و می‌توانیم سودهای کلانی را به چنگ آوریم. وقتی هند و پاکستان و تایوان و چین و مالزی و اندونزی می‌توانند سهم قابل ملاحظه‌ای از تجارت جهان را فراچنگ آورند، ما چرا نتوانیم؟ ما در ساخته شدن دنیای امروز موثر بوده‌ایم. ممکن است در سال‌های اخیر دچار ضعف و فتور شده باشیم اما حجم قابل توجهی از تولید علم جهانی در جغرافیای ایران‌زمین صورت گرفته است. دانشمندان پایشان را بر نردبامی گذاشته‌اند که دانشمندان ایرانی ساخته‌اند. علم، جغرافیا ندارد و هر کس هر کاری می‌کند، در اصل به تمدن انسانی خدمت می‌کند. با این همه، کسی منکر شأن و منزلت دانشمندان ایرانی نیست. همین الان هم دانشمندان ایرانی به اعتبار اسلاف گران‌قدر خود می‌درخشند.
مهمترین پارامتری که ما را به آینده علمی و اقتصادی کشور امیدوار می‌کند، اشارات و بیانات و توجهات رهبر فرزانه انقلاب است. به استظهار لطف و عنایت ایشان است که می‌گوییم راه باز است و شرایط توسعه و پیشرفت مهیاست. اشارات دقیق و واقع‌بینانه معظم‌له خبر از آن دارد که ایشان بیش از هر فرد دیگری می‌دانند که چه انرژی حیرت‌انگیزی در ایران وجود دارد. پتانسیل ایران برای رشد و توسعه حیرت‌انگیز است و همین امر ما را محسود کشورهای منطقه کرده است. به همین بیانی که در پیشانی این مطلب از رهبر حکیم انقلاب نقل کردیم، دقت بفرمایید. اشارات ایشان حجت را بر مدیران کشور تمام می‌کند که هرچه زودتر به کار و بار خود سرعتی جهادی ببخشند. معنی اصلی مدیریت جهادی هم همین است که بتوانیم از ظرفیت‌ها و امکانات موجود بهره ببریم و به حداکثر نتیجه دست یابیم؛ درست شبیه همان کار فوق‌العاده‌ای که در جنگ و جهاد کردیم. در جنگ و جهاد هیچ رزمنده‌ای معطل امکانات نمی‌ماند و دست روی دست نمی‌گذارد تا همه چیز آماده شود بلکه خود با استفاده از خیرالموجودین شرایط و امکانات را فراهم می‌کند و جلوی پیشروی دشمن را می‌گیرد. این خیلی خوب است که رزمندگان اسلحه پیشرفته داشته باشند، اما اگر نداشتند که تسلیم نمی‌شوند. حتی اگر شده با وسایل دور و بر ایستادگی می‌کنند و جلوی دشمن را می‌گیرند. بازخوانی تاریخ انقلاب و دفاع مقدس یادآوری‌مان می‌کند که قبل از هر چیزی ما محتاج همت و عزم و اراده‌ایم. در این عرصه نیز حرف اول را همت و عزم و اراده و امید می‌زنند.
مخلص کلام این‌که با این رهبر و این مدیران عالی‌رتبه و این مردم و این جوانان و این مقدمات، راه پیشرفت و توسعه و تولید ثروت از طریق دانش باز است. ابر و باد و مه و خورشید فلک در کارند/ تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری/ همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار/ شرط انصاف نباشد که فرمان نبری.