مدخل این بقعه کاشی کاری است و درون بقعه از حرم ساده وسیعی تشکیل شده که مرقد مطهر در شاه نشین شمالی آن قرار دارد.4 مسجدی نیز قرینه حرم در سوی دیگر مرقد واقع است. ضریح مرقد دارای خاتم کاری های زیبای عهد زندیه است و پشت ضریح مرقدِ منسوب به امامزاده ابراهیم ( ع ) - از فرزندان امام موسی کاظم (ع) - واقع شده است.
هر دو ضریح به هم متصل هستند. گنبد کاشی به سبک گنبدهای دیگری که در عهد قاجار بر بـُقاع متبرکه شیراز ساخته شد، دارای بدنه باریک و برآمدگی زیاد در قسمت پایین است.
بنای اصلی از آثار قرن دهم هجری است که در دوران زندیه و قاجار، تزئینات آن به دست تعمیر سپرده شد. ضریح این مرقد از نقره و در سال 1306 ه. ق ساخته شده، اما تاریخ ساخت و تعمیر و نام بانی آرامگاه این بزرگوار مشخص نیست.
آرامگاه سید میر محمد(ع)، برادر شاهچراغ(ع)، در ضلع شمال شرقی حرم احمد بن موسی(ع) قرار دارد. جامع الانساب بنای این بقعه را به سال 623 ه.ق نسبت می دهد.
توسط خلیل سلطان ذوالقدر، والی شاه اسماعیل صفوی در فارس، در سال 923 ه.ق عمارتی بر مقبره ساخته شد که در بر گیرنده گنبد، رواق، مسجد و چندین حجره دو طبقه بود.
بقعه مشتمل بر حرم ساده و وسیعی است که مرقد آن در شاه نشین شمالی واقع شده است. در کنار قبر آن حضرت، مزار فرزندش ابراهیم مجاب نیز قرار دارد. شهید آیت الله دستغیب و چند تن از یارانش در این آستان مقدس به خاک سپرده شده اند.