به گزارش سرویس ورزشی برنا، علیرضا رضایی ضمن بیان این مطلب افزود: در واقع برگزاری جام باشگاههای جهان در دو رشته آزاد و فرنگی برای سازمان مدیریت کشتی ایران حدود پنج در صد از عایدی کل خانواده کشتی (پنج درصد از حدود ده میلیارد تومان)، هزینه داشته، اما در مقابل برای خانواده کشتی ایران، بیش از ده میلیارد تومان عایدی داشته است.
وی ادامه داد: نکته مهم این است که این عایدی بدون هیچ گونه هزینه مالی برای مدیریت کشتی کشور مستقیماً از طرف بنگاه‌های اقتصادی به کشتی گیران، مربیان، و کادرهای مدیریتی مربوطه پرداخت می‌شود.
دارنده مدال نقره المپیک تصریح کرد: این موضوع از این بابت اهمیتی مضاعف دارد که بدانیم اگر بهانه‌ای بنام جام باشگاههای جهان وجود نداشت، حتی یک ریال از حداقل ده میلیارد تومان ذکر شده نیز به کشتی تزریق نمی‌شد. زیرا برای بنگاه‌های اقتصادی دلیلی برای هزینه کردن و پاداش دادن به مربیان و کشتی گیران و کادرهای مدیریتی ذیربط وجود ندارد. یعنی نه پولی به قهرمانان و مربیان ما می‌رسید و نه مبلغی برای برگزاری مسابقات، کمک حال فدراسیون کشتی بود.
رضایی تاکید کرد: این موضوع جدای از کارکردهای دیپلماسی و تعاملی لیگ جهانی کشتی بعنوان یک حرکت نوین در کشتی دنیا است که توسط کشتی ایران در سطح بین المللی آغاز شده و بتدریج با تکرار و جا افتادن آن، جریان جدیدی را در جهان کشتی بهمراه خواهد داشت.
رضایی گفت: کل هزینه های برگزاری دو مرحله رقابتهای داخلی باشگاههای کشتی کشور و جام باشگاههای کشتی آزاد و فرنگی جهان، با در نظر گرفتن جوایز ارزی پرداختی، از سوی فدراسیون و اسپانسرهای ذیربط این مسابقات، پرداخت شده است. و نکته قابل توجه اینکه، ۷۰ در صد جوایز ارزی(حدود ۵۰۰ میلیون تومان از هفتصد و بیست میلیون تومان ) تیم‌های برتر در دو رشته کشتی آزاد و فرنگی نیز به کشتی گیران و مربیان داخلی می‌رسد، یعنی به کشتی گیران و مربیان و کادرهای مدیریتی ایرانی تعلق می گیرد.
وی در خصوص بیان برخی موضوعات در مورد اینکه مبالغی که بخشی از آن صرف هزینه ها جاری مانند بلیت برخی تیم های خارجی، اسکان و تغذیه تیم های خارجی و یا برگزاری مسابقات در بالاترین استانداردهای جهانی در کشتی می شود، گفت: این بدیهی است که بنگاه‌های اقتصادی هیچگاه حاضر نیستند بی دلیل هزینه های را آنهم در حد و اندازه بیش از ده میلیارد تومان به خانواده کشتی بعنوان پاداش یا حق الزحمه بدهند.
رضایی ادامه داد: فدراسیون کشتی ایران نیز که حدود پانزده درصد بودجه خود را از دولت دریافت می‌کند هیچگاه توان پرداخت چنین هزینه هایی را آن هم بطور مستقیم ندارد. پس لازم است زمینه هایی را فراهم کرد تا بنگاه‌های اقتصادی با انگیزه و علاقه به میدان بیایند و در کشتی هزینه کنند.