به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، نگهداری200 نسخه منحصر به فرد از «مثنوی معنوی» در کتابخانۀ مرکزی آستان قدس رضوی
گنجینه بی نظیر و ارزشمند، افزون بر 250 نسخه خطی و چاپ سنگی نفیس از مولانا جلال‌الدین بلخی و شمس تبریزی در کتابخانۀ مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود که در این میان بیش از دویست نسخه منحصر به فرد از «مثنوی معنوی» جلب نظر می‌کند
رئیس اداره مخطوطات سازمان کتابخانه ها، موزه ها و اسناد آستان قدس رضوی در گفتگو با خبرنگار برنا در مشهد با بیان این مطلب گفت: بیش از 200 نسخه از مثنوی معنوی در گنجینه مخطوطات کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی وجود دارد که از نظر قدمت، نوع خط ، کاغذ و هنرهای کتابت و کتاب‌آرایی نفیس و ارزشمند می‌باشند.
سید محمد رضا فاضل هاشمی، به یکی از نفیس‌ترین آن‌ها اشاره کرد و گفت: «این نسخه بین سال‌های 1280 تا 82 قمری کتابت شده و امتیاز آن، تذهیب فوق‌العاده پُرکار و ظریف مربوط به دورة قاجاریه است که در ابتدای دفاتر شش‌گانه دیده می‌شود.»
وی در این رابطه ادامه داد: «خطّ خوش این نسخه نستعلیق وکتابت آن در 25 سطر و تذهیب و نقاشی هنرمندانه آن توسط نقاش معاصر «عیسی آلفته» که در 604 صفحه با طرح‌ها و نقش‌های مختلف از گل‌های بنفشه و نرگس و زنبق و سنبل و گل محمدی حاشیة آن را زینت داده است، بیش از پیش بر ارزش این نسخه افزوده است». فاضل هاشمی سپس به دیوان شمس یا «دیوان کبیر» اثر مولانا اشاره کرد که شامل غزلیات، رباعیات، و ترجیع‌بند‌های اوست و افزود: «نسخه‌های بسیاری از آن در گنجینه موجود است که دو نمونه از نفیس‌ترین آن‌ها، دیوان شمس به کتابت سال 1058 قمری اهدایی سید جلال‌الدین تهرانی و دیگری منتخب دیوان به کتابت قرن یازدهم است.»
وی از مثنوی عرفانی «مرغوب القلوب» به قلم شمس تبریزی یاد کرد و تصریح نمود: «این کتاب در ده فصل، برخی آیات و روایات و گفته‌های کوتاه عرفا را در موضوع تهذیب نفس، سیر و سلوک و اخلاق پسندیده به نظم کشیده است.»
وی ادامه داد: «نسخه‌ای از این اثر اهدایی مقام معظم رهبری است که در سال 1067 قمری توسط علی بن موسی ابراهیم کتابت شده، نسخه دیگر اهدایی دکتر فریدون مقتدری به خط محمد فاضل عشقی لاهوری در قرن دوازدهم کتابت شده و دیگری نسخه‌ای به کتابت 1237 قمریست.»
وی در پایان، خاطرنشان کرد: «نسخه‌ای از دیوان شمس به خط محمد ابراهیم استرآبادی که در قرن سیزدهم کتابت شده و نسخه‌ای از کلیات شمس اهدایی مقام معظم رهبری، از دیگر آثار ارزشمند این گنجینه است.»
گفتنی است که مولانا جلال‌الدین محمد بلخی پس از فوت پدرش «بهاءالدین» که از علما و صوفیان بزرگ زمان خود بود، تحت تعلیم «برهان الدین محقق ترمذی» قرار گرفت. ملاقات وی با شمس تبریزی در سال 642 هجری قمری انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس و فتوای او شد و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت و در سال 672 هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او می‌توان به مثنوی معنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.