به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، تحقیقات نشان می‌دهد میزان غذای مصرف شده توسط پدر می‌تواند تأثیر مستقیمی بر روی سلامت و تندرستی بچه‌ی به دنیا نیامده‌ی او داشته باشد. در بخش دیگری از این تحقیق آمده است که رژیم غذایی پدر می‌تواند به لحاظ ژنتیکی به نسل بعدی او منتقل شود، و بر سلامت روانی بچه‌ها تأثیر بگذارد. در شرایطی که رژیم غذایی مادر و تأثیر آن بر بچه‌ها به طور گسترده‌ای مورد بررسی قرار گرفته است، این باور وجود دارد که برای نخستین بار تأثیرات رفتاری و هورمونی رژیم غذایی مرد بر روی بچه‌ها هم باید مورد ارزیابی قرار بگیرد.
پروفسور آنتونیو پائولینی آزمایشی در این ارتباط بر روی موش‌های نر انجام داد. در این آزمایش شرایطی فراهم کرد تا آنها در مقایسه با موش‌هایی که میزان کالری رژیم غذایی آنها ۲۵ درصد کمتر بوده به میزان بیشتری غذا بخورند. با اینکه پدر تقریبا هیچ تماسی با بچه‌هایش نداشته و رفتار مادر تقریبا ثابت و بی‌تغییر ماند، بچه‌های موش‌هایی که غذای محدودی داشتند تشویش کمتری داشته، غذای کمتری خورده و وزنشان کمتر بود.
پروفسور پائولینی که بر روی این مسئله تحقیق می‌کند که محیط پیرامون چگونه باعث ایجاد تغییرات مغزی، ژنی و رفتاری می‌شود معتقد است که وقتی می‌گوییم تفاوت‌ها «پس‌زایشی» هستند یعنی ژن موش‌های جوان‌تر یا کم‌سن‌تر به خاطر تجربیات پدر، به شکل متفاوتی عمل می‌کند.
نتایج این تحقیق نشان داد که رژیم غذایی یک نسل می‌تواند بر نسل بعدی تأثیر بگذارد. در واقع وقتی شما میزان کمتری از تشویش را به خاطر کاهش رژیم غذایی یا برخی مواد آن در طی نسل‌ها می‌بینید، این مسئله می‌تواند زنگ خطری برای مشکلات سلامتی در یک جامعه در ارتباط با بالا رفتن میزان چاقی باشد.
پروفسور پائولینی می‌گوید که کالری کمتر می‌تواند باعث شدیدتر شدن غریزه‌های بقا شود، و اضطراب و نگرانی را در حیوانات کم کرده و آنها را در مسیر کشف محیط پیرامون، بی‌باک‌تر کند. در واقع عوامل محیطی بر تولید اسپرم در مردان در روزهایی که قرار است عمل آبستن شدن صورت بگیرد تأثیرات زیادی دارد. بنابراین هم برای مادران و هم برای پدران رعایت کردن شرایط محیطی و چیزهایی نظیر رژیم غذایی، مصرف الکل و سیگار پیش از باردار شدن اهمیت فراوانی دارد.