رسول خطیبی جانشین دست نشان شد

به گزارش سرویس ورزشی خبرگزاری برنا؛ این در حالی است که تیم ماشین سازی با 30 امتیاز از 20 بازی در رده پنجم جدول قرارداد دارد و با کسب 1/5 امتیاز از هر بازی بخت نسبتا خوبی برای صعود به لیگ برتر دارد. این تغییر و تحول نشان می دهد همه تغییرات صورت گرفته در کادر فنی تیم های دسته اولی فنی نیست و حتی مربیان تیم های بالای جدولی هم در خطر تغییر قرار دارند.

تا به این جای کار که هفته نخست از دور برگشت رقابت های فوتبال قهرمانی دسته اول باشگاه های کشور را پشت سر گذاشته ایم هشت تیم دست به تغییر در کادر فنی خود زده اند که در این بین پارسه دو بار سرمربی خود را تغییر داده و هم اکنون هم دو مربی به طور مشترک این تیم را اداره می کنند! همانند تیم سوئد در سال های گذشته!

با تغییر و تحولی که در کادر فنی تیم ماشین سازی رخ داده میزان تغییرات به 40 درصد رسیده و در هیچ فصلی میزان تغییرات کمتر از 50 درصد نبوده است و بی شک این فصل هم این چنین خواهد بود. به خصوص که 18 هفته تا پایان بازی ها پیش رو داریم و هم اکنون زمزمه هایی هم وجود دارد مبنی بر اینکه هوشنگ خوش کلام که در صنعت نفت آبادان جایگزین کارلوس مانوئل پرتغالی شده و به طور موقت تیم را اداره می کند جای خود را به مربی جدیدی بدهد. این در حالی است که در سه بازی سپری شده 6 امتیاز از 9 امتیاز کسب کرده است.

باشگاه صنعت نفت آبادان صحبت های جدی را با عبدالصمد مرفاوی داشته است و حال باید منتظر ماند و دید  آیا سرمربی فصل گذشته تیم صبای قم و پیکان تهران سر از آبادان درخواهد آورد یا نه.

بارها و بارها نوشته ایم اخراج مربی حق طبیعی هر باشگاهی است اما استفاده از حق طبیعی هم زمان دارد و اگر قرار باشد زود و به دفعات مورد استفاده قرار گیرد بازدهی نخواهد داشت و هم اکنون می بینید خیلی از این تغییرات نتیجه مثبتی نداشته است. نه مربی قبلی بد بوده و نه مربی ای که اکنون روی کار آمده است! دلیل این است که مشکل از جای دیگری است. متاسفانه باشگاه های ما اولین کاری که بعد عدم نتیجه گیری می کنند اخراج مربی است در حالی که در فوتبال حرفه ای اخراج مربی به عنوان آخرین راهکار مورد استفاده قرار می گیرد نه اولین راهکار. این میزان تغییرات یک چیز دیگر را هم نشان می دهد. اینکه باشگاه های ما ابتدای فصل کمتر روی مربی ای که می خواهند بخدمت بگیرند مطالعه و پژوهش می کنند و با شروع بکار مربی رفته رفته از او شناخت پیدا می کنند که این اصلا خوب نیست.

حاشیه امنیت برای مربیان ایرانی در لیگ یک از بین رفته و این خود ایجاد استرس می کند و قدرت ریسک و شهامت بازی دادن به بازیکنان جوان را از مربیان می گیرد چون ابتدا نتیجه مهم است نه جوانگرایی و خوب بازی کردن!

به طور میانگین از هر دو مربی در دسته اول یک مربی فصل را به انتها نمی رساند! پیش تر از تیم های فوتبال کشورهای عربی حوزه خلیج فارس انتقاد می کردیم که مثل آب خوردن مربی عوض می کنند اما اکنون در این خصوص از آنها پیشی گرفته ایم و دیگر کار به آب خوردن هم نمی رسد. به محض اینکه آب را توی لیوان می ریزیم مربی را تغییر می دهیم!

40 درصد تغییر در کادر فنی تیم های دسته اولی آن هم تا پایان هفته بیستم یک آمار نگران کننده است. این نشان می دهد فوتبال سمت و سویی را پیش گرفته که نه تنها کمک به نتیجه گیری نمی کند بلکه ره عدم نتیجه گیری و از بین بردن ثبات است و در فوتبالی که ثبات نباشد نه تنها نتیجه به دست نمی آید بلکه اصول هم زیر پا گذاشته می شود. باید از خود پرسید آیا بازیکن ظرفیت این را دارد که در طول فصل با سه مربی، با سه تفکر و تاکتیک مختلف کار کند؟ آیا این همه تغییر بازیکن را از تقصیر مبرا نمی کند و این خود دلیل واضحی برای اهمیت دادن به بازیکن به جای مربی و فراهم کردن زمینه رشد برای بازیکن سالاری نیست؟

متاسفیم که اذعان کنیم یکی از دلایل امر حضور مدیران غیر فوتبالی در راس باشگاه های فوتبالی است. البته در فوتبال حرفه ای هم شاهد مدیران غیر فوتبالی در باشگاه ها هستیم اما آنها تصمیمات خود را با مشورت فوتبالی ها می گیرند.

تغییرات صورت گرفته در کادر فنی تیم های دسته اولی (فصل 95 – 94)